platonik aşkı birde benim gözlerimden gör

ankaranın normal bir semtinde düz liseye gidiyordum. o zamanlar ne bir karizmam vardı ne de tipim. arkadaşım bile yoktu.
bütün yaptığım bilgisayarda kantır oynamak birde saçma sapan rap müzikler dinlemekti. adamakıllı bir kız arkadaşım da hiç olmamıştı. yaşıtlarım am üstünde ceviz kırarken ben okula lacivert süveterle gidip tenefüs saatlerinde kalorifer peteklerinde maç muhabbeti yapan asosyal bir huur çocuğuydum. derslerim bile iyi değildi. emin olun düşünebildiğinizin en kötüsü.

öncelikle meraba. burada anlatacaklarım gerçekten moralinizi bozabilir arkadaşlar. geçmişte tanıştığım o kızı , ona nasıl sahip olduğumu ve cehennem gibi geçen 2 yılı anlatıcam size. tüyleriniz diken diken olacak
anlattıklarım gerçek mi yalan mı size kalmış. sadece biraz benim gözümden görün panpalarım. emin olun bana hak vereceksiniz.
gerçekten erotik şeyler anlatıcam ve bu sefer okuduklarınız bambaşka olacak

ister gibleyin ister giblemeyin son kelimeye kadar en realist halimle yazıyorum. başlıyorum..

edit: nasıl biri olduğumu bilenler var yalan hikaye anlatmam

sırf bana bulaşmasınlar. belki beni de aralarına katarlar diye düşünüyorum. o zamanlar saçlarım düz, kısa. üstüme adidasın kapşonlusunu çekmişim oda bir beden büyük. sen belalı olsan ne yazar. yannan kılıfı gibi geziyorum etrafta. kızı izliyorum bana bakıyor mu diye. o hiç görmüyor bile beni. gittikçe arkadaşlıklar labali oluyor. el şakaları, itişme kakışma artıyor.
ve hafiften bana bulaşmaya başlıyor bu huur çocukları.

çam ağacını mı soktu zütüne ne yaptı panpa hadi okuyok

sonra hiçbirşey demedi önüne döndü bu. benimle yaptığı en uzun konuşmaydı amk. gün geçtikçe daha çok dikkatimi çekti. lan kızın kusurunu aramaya çalışıyorum yok. hergün sabah geldimi diye kontrol ediyorum, sürekli bakıyorum.. en sonunda anladım ben bu kıza aşık oldum. ozamanlar ergen duygusal bir huur çocuğuyum. sürekli sagopa kajmer dinliyorum. bunu tarz sanıyorum
resim çizme yeteneğim olduğu için belki kız görür diye karikatür falan çiziyorum. belki dikkatini çekerim diye.

ama yok kızın umrunda değilim.

ilk başta ehehuee falan diye gülüyorum. sonra iş ciddiye binince karşı koyuyorum falan. sonuçta ezikliğim ortaya çıkıyor. yavaştan sınıfın züt oğlanı olma yolunda ilerliyorum.ve nedendir bilmiyorum duygu gün geçtikçe daha çok dikkatimi çekiyor.bir kız nasıl bu kadar güzel olupta bu kadar binle takılır? acaba çıktığı varmı, okul dışında nasıl birisi diye düşünüyorum.e böyle oluncada kendimi belli etmek için de binbirtürlü maymunluklar.

alın size hatırladıklarım. kış daha başlamadan gidip parmakları kegib eldiven almıştım. o kadar cs oynamaktan sonra eldivenleri takınca tarz olduğumu falan zannediyordum. sınıfta öyle oturuyordum. insanlar tarzım olduğunu sansınlar istiyodum. siyah siyah giyiniyordum. birgün yine sınıfta birşeyler konuşuluyor. espiri yapmaya falan çalışıyorum. o kadar insanın içinde duygu bana dönüp

- hayırdır kar mı yağıyo? demezmi. millet anıra anıra gülerken bende ciddimiş gibi hayır ellerim üşüyor dedim. kafamı gibiyim.

adamda para tak. lan restoranda oturuyoruz işte sohbet ediyoruz. bu herif hafiften duyguya asılıyor. işte şu kadınlarla beraber oldum tecrübeliyim
bilmemne. lan heriflede aramız iyi şakadan gülüyorum falan. herif bana ne dedi biliyomusunuz. bak dedi altına bizim arabalardan bi tane veriyim sen takıl
istediğin yeri gez bizde duyguyla otele gidelim dedi. sonra bu ayı kahkaha attı. duyguda güldü hayvansın sen bilmemne. orda
güldük falan ama herif bidaha sorar gibi oldu. ben biraz yüzümü asınca anladı heralde. ordan kalkıp geri biyerlere döndük hatırlamıyorum.

işte böyle panpalar. bir yandan ezik sünepe tipsiz bir huur çocuğu, bir yandan güzel, kaşar ve geniş bir ortam kızı
nasıl tutsun bu hikayeler?

izleyin de görün... ( ama önce bir wc molası )

oda verdi tabi.. içime çekmedim ağzıma çektim üfledim. sonra duygu gördü mü diye bakıyorum falan. bir kaç defa dumanı ağzıma
doldurup üfleyince bu gördü beni. aa sen sigara mı içiyorsun dedi. bende arada sırada içiyorum çok nadir.. diye yalan söyledim. bu anıyı da hiç unutmam.
bunu söyleyince bu geldi yanıma kendi sigarasını ağzıma tuttu çek dedi. bide ordan çektim. zıvana ıslaktı. içim eridi gitti beyler.
yavaştan servise bindik ve karşıyakaya doğru yola çıktık.

okul çıkışı evine gttik. ev boştu. ailesi zengindi belli. içeri girdik bu sen salona geç ben üstümü çıkarıyım dedi. ben hafiften titriyorum. daha am yüzü görmemişim heyecandan mı korkudan mıdır nedir ne yapacağımı şaşırdım. bu çekti altına bi eşofman üstüne de beyaz askılı atlet geldi açtı bir tane film. heralde tarantinonun bir filmiydi hatırlamıyorum. 3 lü kolduğun bir yanında ben bir yanında bu. izliyoruz filmi. benim aklımdan neler geçiyor ama. nasıl hareket etsem. yanaşsam mı falan filan. ya beni terslerse ne diyecem ya sinirlenirse

kafamı gibiyim kafamıııııı. kız beni kendi evine atmış ne sinirlenmesi. yemin ediyorum anama sövseniz ırzıma sövseniz haklısınız beyler.
2 saatlik filmi odun gibi izledim. bi ara dizlerime yattı tepki veremedim. lan zaten kucağıma otursa fışkırıcam o moddayım.

babası ölen arkadaşın ismi okandı. sınıftaki en iyi olduğum kişi oydu. bana hep saygılı davranırdı okan. cenazeyi defnederken bütün sınıf ordaydık.
okanın o durumunu görünce yüzüm düştü beyler. hafif ağlamaklı oldum. ve olan oldu. beni öyle görünce duygu geldi sarıldı bana.
aklımda ne okan kaldı ne cenaze. kız bildiğin bana teselli niyetine sarılıyordu. sesim soluğum çıkmadı. omuzlarından cenazeyi izlemeye devam ettim.
saçlarının kokusu geliyordu. soğuk soğuk terliyordum beyler. ben bu kızı gerçekten seviyordum.

ilerleyen zamanlarda biraz daha kaynaştık duyguyla. artık baya konuşuyorduk. sınıfta iyiydik ama çıkışta itin çakalın yanına gidiyordu arkasından bakakalıyordum. çıktığı olmadığını da biryerlerden öğrenmiştim ki umutlarıma umut katmıştı. hafiften saçlara fönle şekil falan veriyordum. biraz özgüvenim gelmişti. diğer bebelerle de iyi gibiydim. hatta yakışıklı bile hissediyordum la kendimi.
bugün eski fotoğraflarıma bakınca kafamı soğuk kaldırımlara vurasım geliyor ya neyse.

ağlayacak duruma gelmiştim. tuttum bunu kolundan gel dedim senle birşey konuşucaz. çıktık dışarı. istanbullular bilir o bambi büfeleri var taksim meydanından bambi büfelerini geçe geçe gidiyoruz ama nereye gittiğimi bilmiyorum. sokak ayrımında durdum. ve döktüm içimi

mart gibi artık yanında oturuyordum. derslerde sürekli konuşuyorduk. sürekli.. ders mers unuttum gitti. notlar desen berbat
ben hergün duygunun yanına oturacam diye sabah erkenden kalkıp ayna karşısına geçiyordum. sıfatı gibik saçlarıma fön çekip vax sürüyordum.
ve umutlarım gitgide artıyordu. belki öyle bir kız değildir belki çıkarız diye hayal kuruyordum. ve birgün çok ani bir karar verdim.

edit: k. bakmayın beyler hızlı yazmaya çalışıyorum

up up up

up up up

söyledik bitane nargile.. bu çekiyo içine 0 çkarmaya falan çalışıyor. sanki içtiği esrarmış gibi gülüyor omzuma yatıyor. ben çekiyorum yüzüne üflüyorum. sonra ağzını açıyor. çekiyorum nargileyi yüzüne yaklaşıp dudaklarının arasına üflüyorum ağzımdan çekiyor dumanı burnundan veriyor. arada dudaklarımız birbirine değiyor bilerek çekmiyor. ben dumanı ağzına
üflemeye devam ediyorum. ergen aklımı bilmiyorum ama beyler hayatımda en tahrik olduğum anlardan bitanesi de budur.

edit: hasgibtir. ağır romanda böyle bir sahne vardı izleyin görün binler !!
edit2: alın lan böyleydi aynısı lan aynısı

http://www.youtube.com/watch?v=_K-IGmtenR0

bozuntuya vermedim. oğlan ismimi sormadan benle el sıkıştı sonra duyguya dönüp gitmemiz lazım dedi ve elinden tutup demirtepeye
doğru gittiler. duygu diğer eliylede beni tuttu gel hadi diye. böyle çocuk önde arkasında duygu arkasında ben elele tutuşmuş tren gibi
gidiyoruz. gören bizi kimbilir ne sanmıştır amk. ben duygunun elini bıraktım bunlar el ele gidiyor. dıbınakodumun yerdenbitme bebesi nasıl hızlıysa hafif depar atıyorum. gözünüzde hayal edin. sevgili 2 çift önden yürüyorlar. bende arkalarında peşlerine takılan sokak köpeği koşup takip ediyorum.

edit: çok utanıyorum bunu yazarken beyler

9. sınıfı bitirdim. 10. sınıfın ilk günüydü. yazın biraz daha kendime çeki düzen vermiştim ki dışardan bakıldığında hala
aynı taktum sanırsam. derslerim o kadar gibikti ki zorunlu olarak ts (türkçe sözel) sınıfı seçmiştim. bütün sınıflar karma olduğu için
yeni sınıftan kimseyi tanımıyordum. düz lise okuyoruz. sınıfın durumunu siz düşünün. hergün dayak yiyecem korkusu vardı içimde
arka sıralardan atılan lafları espirileri hep üzerime alıyordum. kalıplı kalıplı bebeler vardı. hepsi de semtin çakalları
geleceğe dair planları olmayan varoş binleriydi.