pkk canımdan can aldı

zor amk zor. derdi çekene sor demişler. lan dıbına korum ben böyle işin ha.askerde sigara alacak param yoktu amk. az içilmiş sigaraları bulunca sevinirdim. şimdi sigarasız olduğunu anladığım veya olduğunu bildiğim halde gördüğüm askerlere sigaran var mı asker ağa diye gidip malbora alıyorum lan. ben bile mavi winston içiyorum. zor askerlik. derdi çekene sor amk çene sor. kimseyle arkadaşlık kuramadım timdeki herkez konuşmaya çekinirdi sanki canavarım amk. ne var vücudumda birkaç tutam yara bere varsa. haksızlığa katlanamadığım için dayak yemişsem. kimlerin nasıl davrandıklarını hayatın gerçeklerini ve insanların iç yüzlerini askerde daha iyi anlıyor insan. bak gene o günler geldi şu gibtiğim aklıma. neyse bir sigara yakımda kafam sakinleşsin

hoca dönüp sorcak yine
hakkınızı helal ediyormusunuz?
sen dağlarda it peşinde koşarken, biz plajda am peşinde koştuk diye..
sen oralarda aylarca ananın sesine hasret kalırken, biz internet başında telefon elde geyik muhabbeti yaptık diye..
sen sıcakta ağır postallar içinde kanayan ayaklarınla dağları karışlarken, biz klima başında zütü serinletme derdindeydik diye..
sen bir sigaranı rahat rahat sonuna kadar içemezken, biz yazın tatil planları yapıyoruz diye..

bizim sende ne hakkımız olabilirki

kaldır başınıda sen söyle yiğidim, sen.. asıl sen bize hakkını helal ediyormusun?

izininin bitmesine 2 gün vardı
dükkanlarının önünde oturuyorduk, babasıda yanımızdaydı.
babasına "abi az kaldı bak oğlun tezkereyi yakında alıyor sayılı günler kaldı" dememe karşılık sigarasından derin bi nefes çekerek "gel de onu bana sor" demişti.
"hayırlısıyla gitsin gelsin işi hazır zaten, geçsin dükkanın başına. gelinimizde yolunu bekliyor, düğünü de yaptık mı tamam artık rahat rahat ölebilirim" demişti.

12 eylülde uçağa bindi elazığa gitti. tuncelide bulundukları bölge karıştığı için bunu bekletmişlerdi biraz elazığda.
bi akşam telefon açtım
ben: belli oldumu ne zaman gideceğin
o: bi kaç gün içinde gidiyoruz araçla
ben: paşa paşa bitir gel bekliyoruz
o: burası şafak 90 deyince nöbetten düşenlerin değil şafak 9 diyince şehit düşenlerin yeri. alnımıza ne yazıldıysa onu yaşıyoruz.

diye bi konuşma geçmişti aramızda. vedalaştık kapattık telefonu.
acı haber tez duyuldu

evlat ne kadar tatlıymış
annesi saçlarını yoldu

babasının göz yaşları dışarıya değil içine, yüreğine aktı. çöktü duvarın dibine kaldı öylece