piçler size bu senemi anlatayım mı

bendtner, kroos ve giovinco yoksa dinlemem panpa

reserved

ilk sene pek bir cacık olmadı aslına bakarsanız. ingilizce derslerinde çok eğleniyordum sadece. bir hocamız vardı kezbanın teki. kadın öğrencilerin yanlışlarını aşağılayarak düzelteceğini zannederdi. -üniversitede hazırlık sınıfını birinci olarak bitirmemi sağladı orası ayrı- her gün derse gelir bana kitapta önüne gelen soruyu sorar sonra başlardı gözünü yumup ağzını açmaya. böyle böyle ilk dönem ingilizcem zayıf geldi haliyle. haftada 10 saat ders, 50 kredi amk boru değil. ikinci dönem hocanın yanına gidip benle ne garezi olduğunu sorduğumu hatırlıyorum. bir yolunu bulup sene sonunda düzelttim ama matematikten sorumlu geçmiştim o sene.

ikinci sınıfta alan seçme falan muhabbeti oluyor ya, sınıflarımız dağıtılıyor. tm seçen tm ye fen seçen fen şubesine atılıyor. şöyle bir olay var. okulda toplamda zaten 5 şube var. yani müdürü gibsen yine de düştüğün sınıfta bir arkadaşın olur ilk sınıfta. sınıflar dağıtıldı alanlar seçildi falan 10. sınıfa geçtik işte.
ilk gün listede adımı buldum. neyse listeye bakıyorum bakıyorum tanıdık bir isim yok. hani dedim ya müdürü gibsen de olur diye. gibmedik ya garezi tuttu galiba binin. hiç tanıdığım adam yok yani. neyse gittik oturduk yine bir köşeye. bu sınıfı sevmiştim ama. sıcak bir havası vardı. bana öyle geliyordu en azından herkes biribirini tanıyordu. ben okulun asosyal bini olarak pek bahçeye falan da inmediğim için pek tanımıyordum kimseyi.

@1 adam serkan incinin almanyadan gelen oglu sanırım

@2 daha fazlası bile var panpa meraklanma. ağırdan alalım biraz da sonraya doğru aklınızı alacam demedi demeyin.
@4 eyvallah panpa hoşbulduk .
@14 uzun zamandır bunu bekliyordum panpa.

özet geç bin

çabul ol biraz amk her ayrıntıya girme

her neyse beyler bu kısmı tamamen özet geçiyorum. bu kızla biz bir ay çıktık işte. 5 yıldır tanıdığın bir dostunun, hatta hayatında en çok değer verdiğin insanın sevgilin olması gerçekten güzel bir fikir gibi gelebilir baştan. biribirinizi tanıyorsunuzdur falan ama işler öyle gitmiyor işte. kıskançlıklar, stres vs derken bi sebeple ayrıldık biz. gibimde değil o zamanlar tabi dünya. biraz kalın kafalıyım jeton hep geç düşüyor. giblemedim okul bitene kadar, sınava falan girdik bir gece mesaj geldi nasıldı sınav falan diye. iyi dedim. muhabbetimiz bayağı soğuk geçti arkadaş kalalım vs. diye birşeyler söyledi ki şu ana kadar hiçbir sevgilimle arkadaş kalamamış birisi olarak yapamam dedim. kızla aynı semtteyiz 2 sokak arkada oturuyor fakat 2 senedir yüzünü hala görmedim.

en son nerede kalmıştık (evet coming soon misali)
gizemle dükkanda sereserpe sevişirken çalan telefonla toparlandım. arayan murat abiymiş. dükkanın kepenginin kapalı olduğunu söylemişler de ondan aramış. aşağıdaki kuşların kapısı düşmüş abi hepsi kaçmasın diye kapattım hemen aceleden diye bir yalan uydurdum. yedi amk yemezse de gargara yapsın zaten ebesinin amından gelip bizi mi kontrol edicekti. gizemi de hızla toparlayıp kepengi açtım. gizem hala arkadaydı çıkma demiştim ben söyleyene kadar. allahtan demişim. dükkanın kepengi otomatik ya. aşağıdan yukarı kalktıkça önce bacakları, bedeni ve en son da kafası belli olan murat abinin huysuz ve moruk babasını gördüm.

bayağı bi fırça çekti bana orda. ama kulaklarım duymuyor sanki. içerideki gizemi düşünüyorum hala. lan herif içeri girse tık diye görecek kızı. gibimde bile değil ya neyse. neyse moruk gitti oturdu karşıdaki kahveye. yapacak birşey yok. dedim gizem seni buradan böyle girmeden çıkaramam. ne yapıcaz falan demeye başladı. hani onun şu huyunu seviyordum. daha sonradan da birkaç kere daha sevişmiştik hatta işi bırakmam gereken son hafta ilişkiye bile girmiştik fakat hiç gelip bana bir kezban gibi aşkım bitanem vs. demediği gibi bu aramızdaki ilişkinin adını koyalım gibi mal mal sözler de etmemişti. dışarıdan oldukça normal bir kız gibi görünmesine rağmen oldukça rahat birisiydi. ondan sonra hep onun gibi bir kız arayıp durdum ama artık kader mi dersiniz cünüplüğümden midir bilinmez hiç rastlayamadım.

devam et panpa ben burdayım kimse okumuyor deme yani

gizemle de iş süresince birkaç kere aynı sevişme olayından yaşadık. ama hala lisedeki kızı unutamıyorum. kız 2 sokak arkada oturuyor. hani dedim ya 5 senelik dostum diye. aynen öyleydi. ve ikizler erkeği için olan teorim doğru çıkmıştı. 2. annem o kızdı. hayata hazırlamıştı beni. olgunlaştırmıştı. ondan bana şu anda tek kalan mantıklı düşünebilme yeteneği ve lise yıllığıma yazdığı birkaç satırlık bir yazı. deli gibi özlüyordum. üstelik onunla cinsel açıdan da hiçbirşey yaşamamıştık. yani bağlılığım bedensel değildi tamamen ruhsaldı. karakterine aşıktım kızın. gizeme ondan ısınamamıştım ama kadın bedeni ya işte. sigaradan daha büyük bir bağımlılıktır ilk tadını aldığın zaman. onsuz kudurmazsın fakat karşında gördüğün zaman başın döner ve sadece onu istersin. aynen o durumdaydım. artık bir kere tadını aldığımdan canım hep istiyordu.

aklımda hala lisedeki hatun olmasına rağmen önüme gelenle yatabilecek kıvamdayım. tam da o sene bizimkiler beni çalışıyorum diye evde tek başıma bırakıp memlekete gitmesinler mi.. utanmasam evde harem kuracam. beyler size şu kadarını söyleyeyim. asla bir kız size bakmaz diye birşey yok. kim olursa olsun her kızın tav olacağı bir nokta vardır. kimisi cebindeki paraya tav olur, kimisi gülüşüne, kimisi ses tonuna, kimisi bakışına, kimisi bilgi birikimine. senin yapman gereken tek şey sadece bunları gözlemleyip ona göre hareket etmektir. o yaz son 1.5 ayda kaç kızla yattığımı hatırlamıyorum. gittikçe kadın bedenine de doyuyordum. ruhum hala sevgi açlığı çekse de halimden memnundum. çünkü oturup düşünecek vaktim yoktu.

reserved

rezerve

rezervetuar

lys sonuçlarının açıklanmasına az bir zaman kala bu işi bıraktım. açıkçası bayağı tecrübe ve para da kazanmıştım fakat it gibi harcamadan olmuyor işte. türk kızı dediğin iki şeye bakıyor bazen aga. 1.si cüzdan. eğer cüzdanın tatmin ederse seninle olur. 2.si ise bacaklarının arasında taşıdığın kobraya bakar. bu ikisi biribiri ile bağlantılıdır. kızı cüzdanınla etkiler, gibinle yanında tutarsın. bunun için kenara hiç para atamadım o yaz. yine pedere kalmıştım. sonuçların açıklanmasını beklerken sadece evde yattım haftalarca. bizimkiler de memleketten dönmüştü. yalnızlıkta bazen sadece senaryolar kurarsın, geçmişi düşünürsün ya hani. işsizliktendir tamamen. şunu yapsam şöyle olurdu belki şurda şunu yapsam hala beraber olurduk vs. fantezilerindeyim hala. görüşmeyeli tam 1 sene olmuş ama hala aklım onda; yaşanmışlarda da değil; yaşanamayacaklarda...

lys sonuçları açıklandı. geçen seneye göre daha düşük bir puan almama rağmen gibtirip gitmek istiyordum şehirden. büyük şehir insanı boğuyor. hele de doğup büyüdüğünüz yer o şehrin varoş bir semti ise. kurtulmak istiyordum o zütü kalkık zengin huur çocuklarından. mahalledeki yaşantımdan bıkmıştım. yanımda 14 senedir dostum olan tek bir arkadaşım vardı sadece. diğerleri hep içki, sigara derken okulu bırakmışlar, ya da liseyi bitirip çalışmaya başlamışlardı. üniversite okumak bile zor geliyordu adamlara. ben üniversite okuyacağım dediğimde dalga geçtiklerini biliyorum.

her neyse o arada da pek bir heyecan olmadı. farklı kızlarla tanışıp kadın ruhunu anlamaya, tüm kadınları çözmeye çalışıyordum sadece. üniversiteye gittiğimde kızlarla yakınlık kurmak için neler yapmam gerektiğini biliyordum artık. zorluk çekmeyecektim.

anlat panpa