piçler iyiliğimin kurbanı oldum

@44 yalan atıyon bari tutarlı ol bin bir yerde veysel bir yerde ahmet kaç tane isim kullanıyon züt

ders sabah'tı. ben de sabah olan derslere hiç uyumadan giderim genelde.
gece internette dolaşırken facebook'ta kızı gördüm. yazsam mı yazmasam mı diye düşündüm.
birden gaza geldim yazdım.
havadan sudan konuştuktan sonra mevzuya girdik.
ben, bana karşı bir şey hissetmeyen ve bir şey hissetmediğim bir kızla sevgili olacak birisi değilim.
o yüzden, uzuun konuşmalardan sonra şunu yazdım aynen kopyalıyorum diyaloğu:

ben: bak eğer, ahmet ben sana karşı hiç bir şey hissetmiyorum her şeyi unutalım dersen ben eskisi gibi devam ederim
seni üzmem

zeynep: bir süre böyle deneyelim ahmet yani yakın olalım yine şu yaşananları silelim bi
sonrasında belli olur zaten her şey keşke böyle başlamasaydı ama

o böyle söyleyince, ben kıza karşı umutlandım.
ders saati geldi. güzel giyindim. saçları filan taradım. derse gittim.. evde kaldığım arkadaşların olaydan haberleri yoktu. aynı sınıfta olduğumuz için bilmemeleri daha iyi diye düşündüm. sınıfa girdim. günaydın dedim. göz kırptı..
arkasına oturdum. dışardan bakınca bi tuhaflık yoktu ama ikimizin de içi birbirini yiyordu. bunun kankası melike'nin sevgilisi gelmiş şehirdışından. sordum, melike nerede diye.
savaş geldi, onunlalar. 2 gün gelmeyecek şanslıyız dedi.
kız bunları söyledikçe ısınıyordum kıza iyicene..
ders bitti aşağı indik.

@48 haklısın. önceki entrylerde kendime bi isim verip vermediğimi unutmuştum.
ahmet olsun çok kullandık.

reserved

ayraç koyalım buraya

dersten çıkınca ben arkadaştan 50 lira borç aldım. zeynep'le ne yapsak, nereye otursak diye düşündüm. sonra yavaş yavaş yürümeye başladık yurda doğru. yanımızda damla diye bi kız vardı. bunların tayfadan. o da yanımızdaydı. zeynep ona ben buradan bankaya uğrayacağım sen git istersen dedi. kızı yolladı. yolda böyle kısa kısa konuşmaya başladık..
bizim arkadaşların herhangi bir şeyden haberinin olup olmadığını sordu. yok dedim.
o da kimseye söylememiş.
ben de şey dedim; bence hafiften bahsedelim, en azından konuşuyoruz gibi şeyler söyleyelim de bişeyleri bilsinler dedim. olur dedi. ben de melikeye söyleyeyim o zaman.
sonra yolu uzattık biraz, yurdun önüne geldik. bu, 'ben giriyorum içeriye' dedi.
içimden ana avrat sövdüm. hiç bişey söylemedim. girdi yurduna.
çok kötü hissettim kendimi.
hani lan oturup konuşacaktık?

sonra eve geldim. bilgisayarı açtım. artık zeynep'in fotoğraflarını açıp bakmak rutin olmuştu. bir de şu şarkı..
http://fizy.com/#s/127v7r

facetak'a girmiş. yazayım dedim. artık eski çekingenliğim kalmamıştı.
'hani bugün bişeyler yapacaktık * ' dedim.
'kendimi kötü hissediyorum ahmet' dedi.

-neden?
+bilmiyorum?

8 mart dünya kadınlar günüi

artık sorularımın çoğuna bu yanıtı alıyordum, bilmiyorum

neyse. bizim arkadaşlarla çay içerken konuyu açtım. kızı sevdiğimi, aşık olduğumu, konuştuğumuzu filan anlattım.
bizimkiler de sevindi. bizim takıldığımız arkadaş grubu 7-8 kişi. hepsine anlattım durumu. kafamı gibiym..
artık ok yaydan çıkmıştı. zeynep'in bir karar vermesi gerekiyordu. ya sevgili olacaktık, ya da olmayacaktık.

bu, bilmiyorumlar, kararsızımlar bir karara bağlanacaktı.

aradım, hadi çıkalım bir yerde oturalım dedim.
tamam dedi..

ben bütün hazırlığı yaptım, dışarı çıkacakken msg geldi telefona.
kendimi kötü hissediyorum, uykum var, yarın görüşürüz.

acayip sinirlendim..

hazır 8 mart dünya kadınlar günündeyken şunu da söyleyeyim, hayatımda tanıdığım neredeyse bütün dişi varlıklarda bi tutarsızlık durumu var. bir kızın sevgilisine, ablanın kardeşe ve hatta bir annenin oğluna.. biraz tutarlı olun a bacılar..
bir gününüz bir gününüzü tutsun. kadınlar gününüz kutlu olsun..

zeynep de böyleydi. ben herşeyi unutalım dediğimde yakın olalım diyen kız, benden kaçıyordu.
dudaklarımı parçalayana kadar öpen kız; şimdi peşinden koştuğum, bana yüz vermeyen platonik bir aşk olmaya başlamıştı.

up up up

reserved

ertesi gün okula gittiğimde bir tuhaflık oldu.
melikeye selam verdim, sadece başını salladı.
durumu biliyor ve apaçık rahatsızdı.
damla yüzüme bile bakmamıştı.

bişeyleri bildiklerinden emindim. haklı da çıktım.
ders çıkışında hiç bir şey demeden çıkıp gittiler.
zeynep sadece, dernekte işim var, onunla ilgilenmem gerek dedi.
bizim arkadaşlar da bu nasıl bi şey lan der gibi bakıyorlardı.
çünkü önceki gün herşeyi anlatmıştım. onun da bana karşı boş olmadığını vs.
onların gözünden hiç de öyle görünmüyordu durum..

ben aşık, zeynep de beni peşinde koşturan kız.
zeyneple sevişen, konuşan, flört eden birisi değil; çılgın aşık ahmet olmuştum..

o günün akşamıydı sanırsam, sınıftan bi arkadaş msn'den yazdı; o kız sana bakmaz olm :D

'sınıftan bi arkadaş' dediğim kişi, herhangi birisiydi. yani böyle bir şeyi bilme olasılığı yok denecek kadar azdı.
bizden birisinin söylemediğine emindim. çünkü bizim ev las vegastır. her tak yaşanır ve 'what happens in vegas stays in vegas.' yani, bizim evde olan bizim evde kalır.

nerden duymuştu, yoksa bişey mi hissetmişti.
ağzını aramaya bile tenezzül etmedim.
damla'yla arası iyiydi, o söylemiştir bi şekilde dedim.
acayip sinirlendim.
artık o kızın benim sevgilim olması dışında bi ihtimal kalmamıştı.

kesin baskası ile yiyişiyo o hikayemizin devamı böyle gelecek amkler ezberledik artık senaryoları

yoh amuğa goyyim

ananı dübelleyim hızlı yaz

zeynep'i aradım.
'feysten konuşalım şu anda burada ses var' dedi.

girdim feybuk'a.

çok rahatsız olduğumu söyledim. yani böyle görüşememezden, etrafın bakışlarından, birbirimize karşı davranışlarımızdan..
net bir cevap istiyorum dedim.
ne dedi biliyor musunuz?

bilmiyorum

dıbını yurdunu giberim dedim, artık hiç bir şey umurumda değildi. evet, tamam dışında hiç bir şey beni ikna etmeyecekti.
sınıftan kiremit selçuk'un bile haberi varsa bu durumdan, daha çok kişi biliyordur diye düşündüm. bana en çok koyacak şey o olmuştu.

rezervvvvvv

oğlum sen hadi bir sürece girdin ne gidiyorsun karının üstüne bu kadar bırak akışına gitsin ne gibliyorsun ha sen acıdığın için bunu yaptın ama acıma acıncak duruma düşersin.

la liseli bu platonik aşkını anlatıyo zaar. defol lan bin.