piçler canım sıkkın sıkıntımı yazıyorum

içimde kalsın istemedim anlatıyorum burda, binler benim sevgilim bir dönemliğine erasmusa çek cumhuriyetine gitti, geçen sene 1 sene boyunca ben orda kaldım ve mezun oldum, şimdi de o gitti fakat şubatta dönecekti ve o da mezun oluyor. ben aralıkta askere gidiyorum en iyi ihtimalle hazirana kadar yokum. sevgilim bana bugün pragdaki bir mühendislik şirketine geyiğine başvurduğunu söyledi. şirket türkiyeyle iş yapan bir şirketmiş ve türkçe, ingilizce bilen eleman arıyorlarmış 6 aylığına. bugün aramışlar ve telefonda mülakat yapmışlar, mülakatın iyi geçmediğini söyledi, kendisiyle konuşan kadının aksanının çok kötü olduğunu hiçbişey anlamadığını söyledi. Kadına onu iyi anlayamadığını, maille dönmelerini rica etmiş, şimdi de mail bekliyor. Nasılsa olmaz diye düşünüyodum ama döndüler bana, acayip oldu falan filan diyor bana.

şimdi bi 9 ay kadar öncesine dönüyorum. bilen bilir bu ylsy denen bi program var, yurtdışına mastera gitmek için karşılıklı burs veriyor devlet, yurtdışında okuduğun programın 2 katı süresi kadar yurtiçinde tercih ettiğin bir kurumda (ben ankaralıyım ve bu kurumlar %90 ankarada değil, ankarada olanların da benim alanım için açtıkları kadro yok) görev yapmak durumundasın, aksi takdirde yüklü bir para ödüyorsun. ben bu işi düşünüp duruyordum o zamanlar, sonra daha ortada fol yok yumurta yokken sevgilime açtım konuyu, çok hiddetlendi, git defol lanet olsun falan dedi, beni bırakıp senelerce oralara gitmeyi göze alıyosun demek, gidersen beni unut falan dedi önceleri. ben öyle olunca geri adım attım, vazgeçtiğimi söyledim. sonra kendi kendime düşündüm, biz evlenmeyi düşünüyoruz, mezun olup işimizi gücümüzü elimize alıp herşeyi yoluna koyduğumuzda evlenecektik, ama bu programa katılırsam 2 sene master, 4 sene zorunlu görev (aynı şehirde olmayacak, büyük ihtimalle doğuda ya da batının küçük uyduruk şehirlerinde, bu arada elektronik mühendisiyim) bir de askerlik derken yıllar geçecek de geçecek. bu şekilde ben de vazgeçtim sonradan, daha sonra kız annesiyle konuşmuş işte, annesi karışma çocuğa gibisinden konuşmuş kızla, sonra bana söyledi sıkıla sıkıla, eğer istiyorsan gidebilirsin, benim karışmaya hakkım yok diye. ben de vazgeçtiğimi söyledim ve konu kapandı.

binler aynı şey değil ikisi de, farkındayım. ama hoşuma gitmeyen birşeyler var, istemiyorum orada çalışmasını, ama söyleyemiyorum da, karışmış olmak istemiyorum, ama canımı sıkıyor bu mevzu, kendi içimde çelişip duruyorum. kızın kalbini kırmak, onu üzmek istemiyorum. ama orada çalışmasını da istemiyorum, şubat olsun ülkesine dönsün burda napıyosa yapsın istiyorum. böyle saçma düşünceler denizindeyim binler, sizlere açılmak istedim sadece.

özet: özet mözet yok okuyun amk