nasıl hayatım berbat oldu onu anlatıyorum

Çocuklugumda iyi cocuktum tatlı, yakışıklıydım kızlarla aram iyiydi tabi cocuguz ben ozamanlar anlamıyor etmıyordum hep utangac cocuk oldum sınıfın en güzel kızları msnden yazardı , yüzüme cıkma teklıfı ederlerdı ben cevap veremezdım utangacdım cunku * . işte liseye kadar böyle sürdü hayatımın tak oldugu yıllar lise 1 ve sonrası.o yıllarda internet kafe meşurdu arkadaşlarla sabah aksam oyun oynardık, lisede bilgisayarda alınca eve iyice asosyal oldum bide lise endistrü sınıf hep erkek olunca ıyıce kapanık tam asosyal oldum bununlada yetmedı bırde 31 bagımlısı oldum . lise 1den sonra hiç bir kızla konuşmadım msj dahi atmadım tamamen eve kapandım. kim derdi böyle cocukluk gecıren bırı 22 yaşına kadar hıc bı kızla bırlıkte olmucak. size tavsiyem su bilgisayarınında dıbına koyım 31 inde dıbına koyım ,etrafınızdakılere değer verın , sosyal olun insan gibi yaşayın az insan olun olm. üniversite bitirdim şaka gıbı hala evde 31 çekıyorum bağımlısı oldum bırakamıyorum ne arkadaşım var ne sevgılım , tip olarak fena degılım paramda var ama msj atacak hadı kanka gel ortamlara akalım dıyecegım bırı yok. geçen forumda ferre endistrusu deşifre oldu konusunu okudum belkı bırakırım dedım o konuyu okudum 3 posta daha gittim, böyle gibindirik hayatım var. işte buda benim hiç oluş hikayem allaha emanet olun * 22 yaşındaysanız ve bakireysenız hayat cok taktan *

aynen pampa ama benimki biraz farklı... bizim xamanımızda pc net filan yoktu tabi ama istanbulun göbeğinde sosyal bi çocukluk yaşarken gibtiğimin uzak varoş bi semtine taşındık. oynamaya bi arkadaşımız bile yoktu. neticede içine kapanık asosyal biri olup çıktık şimdi biraz füzelttik durumu tabi.. ama tam gelişme çağında ziyan oldu o yıllar

Bakireysen sıkıntı panpa.

aahhaha başlığa şuku anlat panpa

uppppppp