piçin tekiyken nasıl asosyal ve yalnız bir

erkenden geldim beyler burada mısınız?

up up up up.

telefonu açtım. karşıdan ses yoktu? gibecem ama ha diyip kapatacakken ses verdi karşıdaki. evet merveydi bu. ses tonumu kalınlaştırarak ne var dedim. özledim seni demeye kalmadan ana bacı girdim buna. ne çabuk unuttun cemalin huursu olduğunu deyip kapattım telefonu. telefonu kapatıp uyudum. günlerim güzel geçiyordu. keyfim yerindeydi yani. giyinir giyinmez çantamı hazırlayıp yüzmeye doğru yola çıktım. otobüse bindiğimde umduğum manzara karşımdaydı. tüm tanıştığım kız yüzme kursundan. ismi yeşim. aynı istikamet olduğu için karşılaşacağımızdan eminim yanı doluydu ama dibine gidip merhaba dedim merhaba dedi. nasılsın falan derken yanındaki kişi indi ve otursana dedi bana. mutluluk vericiydi aslında bu binler. eski hayatını eski şehrinde bırakmışsın, burada sıfırdan insanlar tanımak. bu daha başlangıçtı. acaba beni neler bekliyordu. buda mı zehir olacaktı bana?

yüzmeye vardık kız soyundu salona girdiğimizde bikinisini evdeyken altına giymişti tahrik olmuştum. ama gibtir et diyordum bu sadece arkadaşlık. buradaki istanbuldaki gibi olmayacak. güven üzerine kuracağım arkadaşlıklarımı. diğer kızlara selam verdim onlarda gülerek selam verdi ve ben erkekler havuzuna gittim. yavaş yavaş elemanlarla muhabbet kuruyordum. 2 3 tanesinin telefon numarasını almıştım. bazılarıyla havuzdan sonra plaja da gidiyorduk. tatilin ilk ayını sıradan bu şekilde bitirdim.

elif abla 15 20 gün sonra bodrumdan gelmişti. bendeki değişikliğin farkına eniştemler varmıştı. morluklarım tamamen geçmişti. buluşup yemek yiyecektik havuzdaki arkadaşlarla ve sahilde gezecektik. yeşim ve arkadaşı ve bizim havuzdan 1 çocuk poyraz ismi. ama oraya gittiğimde yeşimin yanında iki kız vardı. herkesi selamlayıp gelin şurata güzel bir restoran var dedim. param bugün boldu. yemeği ben çektim , paraya hayatımda hiç değer vermemişimdir. gibimde olmaz yani gitsin gitmesin. yeşim bana bakarken gözlerinin içi gülüyordu. onu çok sevmiştim kısa zamanda. yalnız derin dostluk için biraz daha tanımam gerekiyordu. yemekte buradaki otellerden birinde yaz aşkı olduğunu öğrendim. ama kıskanmamıştım. çünkü arkadaştım ben onunla ve hep öyle olacaktı.

yemekten kalktık plajda oturduk ama dayanamayıp hep beraber denize girdik. ellerim yeşimin vücuduna değiyordu ve ben bundan hoşlanıyordum. ama yakın arkadaş olup ne zaman biriyle çıksam işler taka sarıyordu hayır arkadaşlıktı bu dedim içimden. evlere dağılırken herkes otellerine gitti. ben ve yeşim yalnız kaldık otobüs bekliyoruz. zaten marmarisin otobüs sistemini hiç sevmemiştim ne gibim olduğu belli değil. otobüsler saat 7'de bitiyormuş. taksi tuttuk. cepte para vardı nasıl olsa. kızı oteline bıraktım bende onun orada indim zaten mesafe çok değil yarım saatlik yoldu yaya olarak. aşağı doğru bizim eve gider hemde etrafı keşfederim dedim. öpüştük ayrıldık. etrafı seyrede seyrede gidiyordum eve geldiğimde yeşimin telefon numarasını almamın sevinci ile mesaj attım.

mesajlaşırken birden telefon çaldı. yeşim sandım ama yine ekli olmayan bir numara. ve sesi duyduğumda tanıdım yine merveydi. güzel kızdı merve , sizin kafa sadece gibişe bastığı için gibiş bakımından da ömrün sonuna kadar yetecek bi hatundu yani. ama diğer entrylerimden de görmüşsünüzdür belki kızlara asla köpek olmam. nefret duygum cinsel duygularımı her zaman olduğu gibi bastırdı ve gibtiri çektim kapattım ve birdaha aradı. birdaha kapattım birdaha aradı. açtım ve bir şans vereyim dedim. düzgünce dinlemeyi seçtim. ben artık cemillerle takılmıyorum. seninle yaşadığımız herşey aklımda unutamıyorum tarzı şeyler söyledi. telefonu kapattım birdaha aramadı. günlerim yeşimle bazen yalnız bazende arkadaşlarla takılmakla geçiyordu. yine havuzdan sonra denize gittik ve yeşimle oynaşıp durduk. bu ilişki aşka dönüyordu ve ben rahatsız değilim fakat daha önce bunu çok yaşamıştım. arkadaşken sevgili olunca işler taka sarıyor.

2 hafta geçmişti günler hızlı geçiyordu bunu anlamıştım. yeşimle çıkmaya başladık. şuana kadar çıktığım kızlar arasında bana saygı duyan tek kızdı belkide ötekilere yüz verince amı kalkıyordu. kızın elini tuttum o gün havuza gitmedik. halk plajına gitmemizi istedi. fazla kalabalık olmazdı o saatlerde. peki dedim gidip yüzdük birkaç saat. el ele tutuşup yemek yemek için bi yer ararken karşımdaki manzarayla donup kaldım. suratımın rengi attı resmen. kız bunu farketti. baktığım yöne baktı ve sordu o kim?

herkes aklından merveyi geçirmiştir ama o kevaşe değildi bu. bu benim başıma itle köpekle bela açan cerenin ta kendisiydi. ceren sürtüğü suratıma bakıyordu. bi ayakkabı dükkanının önünde dikiliyordu. o köpek gibi bakışları beni deli etti. ama kızın yanında olay çıkarmamak için birşey demedim. cereni size tanıtayım. ortaokulda sınıfa çok sonradan gelen bir kız. hasanlarla ben tanıştırdım ve hasan bundan hoşlandıktan sonra bizi kıskandı. hasanın asıl bana olan nefretinin sebebi bu. yani kızlar hep başıma bela açmıştır. kızı eve bıraktım. ve üç ay tatilin sonu gelmişti. tatilin bitmesine 2 hafta kala dönmeyi tercih ettim. elif ablam burada kalacaktı. tek başıma bindim uçağa. yine gece uçağıydı. eve sabaha karşı varmıştım babamlar beni aldı sabiha gökçenden. tercihlerimi babamlar halletmişti. zaten kafamdaki okulları biliyorlardı telefonlaşarak anlaşarak hallettik. turizm otelcilik lisesini kazandım. o günün sabahı kayıt yaptırmaya gittik.

gittiğimizde beni hayata küstüren bir olay olmuştu. kayıt yaptırmak için 2 gün geç kalmışız ve sistem beni listeden atmış önüme giremeyecek kişileri almışlar yani. eve gelince babamdan sağlam bir dayak yedim. tek çocuğum bu arada abim ablam kardeşim falan yok. bu yüzden kimseden bilgi alamadan gidip ilçenin en belalı en tak meslek lisesine kaydoldum. geleceğimi kendi elimle mahvediyordum tabii bundan habersizim.

okulun ilk günü oldu. aklımdan karı kız geçiriyorum nereden bileyim ben meslekte kız olmadığını. 6000 kişilik okul sınıflar 50-55 kişi. hepsi serseri , yanlarından geçince kokan, 15 günde bir banyo yapan ( kendi ağızlarından duydum) , amaçsız , hedefsiz insanlar. ilk günden herşeyi anlamıştım. burası bir cehennemdi sanki. içimde az olan okuma isteğini köreltti.

ilk sene hiçbir arkadaşım olmadı, yeşimle görüşmüyordum, burada başıma bir bela daha almıştım adı oktay. bela , 3 senedir lise 1 okuyor , bundan herkes it gibi korkuyor. tabii ben korkumu öfkemi herşeyimi marmariste bırakmıştım. kendime yeni sayfa açmıştım. bunu devam ettirmeliydim. merve hala arada bir arıyor ama ben gibtiri çekiyordum. nefret ediyordum ondan gerçekten. ilk zamanlar oktay itiyle tartışmamız çok oldu. 2.dönem sol bacağıma tornavida sapladı. bundan da ailemin haberi olmamıştı. onlardan saklamak için elimden geleni yapıyordum. okula gelmelerini istemiyordum.

ilk sene sınıfta kaldım, baba tarafını oldum olası sevmezdim , yengelerim çok menfaatçi , yalancı , yaygaracı , kahpe insanlardı ve amcamlarda karılarından it gibi korkarlardı. babam parasını hep onlara yedirdi. bana ve anneme gelince hep pintilik etti. artık ailem için utanç kaynağından başka birşey olmadığımı düşünüyordum. yavaş yavaş çocukluk arkadaşım emreye benziyordum. bacağıma tornavida yediğimden beri pgibolejim bozulmuştu. konuşurken insanların yüzüne bakmıyordum. bana 20 kelime birşey söyleyene ben 2 kelime ile cevap veriyordum.

müslüme bağladım, gereğinden fazla alkol almaya başladım, bilgisayarımın yüzüne artık bakmıyordum.2. sene düz liseye geçtim. burası biraz daha iyiydi. artık hayatı giblemiyordum. herşeye eyvallah diyip geçmeye başladım. yeşimle ilişkimiz bitmişti. ama çok iyi iki arkadaştık. dertlerimi ona dökebiliyordum. düz lisenin ilk dönemi de yalnız bitti. üstüme başıma dikkat etmemeye başladım. bana koyansa çok kültürlü bir insan olmam ve dışardan hanzo gibi görünmemdi.

düz lisede kız boldu. bana çok yazılıyorlardı fakat ben hanzoluk yapıyordum. kimseyle konuşmuyordum. dağdan inmiş bi ayı gözüyle bakmaları uzun sürmedi. hergün aynı çantayı aynı montu alıp evden çıkıyordum. lise 2'nin 2.dönemine başlayınca okulun önünde hasanın yanındaki köyden geleni gördüm. arkasındaydım onun beni görmedi. sonra okulun önünde bi sigara içip içeri girdim. ilk dönem olduğu gibi bu dönemde ilk gün ders olmamıştı.

@256 sağolasın panpam , minibüsten bahsediyorum bende zaten dolmuş yani, laf gelimi otobüs.

kısa bi telefon görüşmesinden sonra geldim başlıyorum yeniden.

okula gittiğimde kantinini önündeki banklarda şansımın anasını dünyanın anasnı gibeyim diyecek kadar kötü olay yaşadım. köyden gelen huur çocuğu bizim okulun kıyafetini giymiş arap bi elemanla muhabbet ediyor. gibtim dedim sülaleni sigaramın izmaritini attığım gibi koştum peşine. niye yaptım bunu onuda bilmiyorum. ama korkusuz bir insan olmuştum bu her halimle belli oluyordu. beni bıçaklayan bir çocuğun yanına tekrar gider yaparak gidemezdim yoksa. dedim inadına yapıyorsun dimi lan it, aradan 2 yıldan fazla süre geçmiş. belamısın dıbına koduğum dedim. benle uğraşma laga luga cart durt dedikten sonra gibtirip gittim sınıfa burada da okuyamacaktım. kafamda bir dünya düşünce vardı. her ihtimalı kafamda canlandırıyordum artık. bu itle napıcam? hasanında bu okulda olma ihtimaline yer verdim ama hiç görmemiştim bu it buraya mı taşınmıştı yoksa , bizim mahalleye?

bizim mahalleye çok uzak biryere değil biraz çeşme tarafına yukarıya doğru orada oturuyormuş sınıfındaki itlerden öğrenmiştim. biraz daha açılmıştım. sınıftaki kızlarla taşşak geçiyorduk. ama hepsiyle arama mesafe koydum. buna inanmıştım artık insanlardan zarar geliyordu bana. acımamaya başladım yavaş yavaş. kaba bir insan olma yolunda ilerliyordum. ne kovalayacağımı arıyordum. kış mevsimiydi. yapacak birşey yoktu. kulaklığımı takarak müzik dinleyerek geçirdim günlerimi. bazen eve 3te geldiğim oluyordu birşeyde yapmıyordum. terasta müzik dinleyerek , sigaramın birini yakıp ötekini söndürüyordum.. ruh gibi dolaşıyordum. birgün merdivenlerden inerken amcamın oğlu belkide baba tarafındaki tek sevdiğim insan önümü kesti. ağzından çıkan tek cümle şu oldu : benle gel.

adı burak , 30lu yaşların ortasında birisiydi o zamanlar. biz kuzenler hep ürkmüşüzdür ondan. hiç arkadaşı yoktu. ama çok taşaklı adamdı şu ömrümde gördüğüm en taşşaklı adamdı belkide. kara kız diye seslendiği bir arabası vardı. mercedes. belliki sorunları oldu onunda hep ömründe belli oluyordu bu. ama beni sever sağ olsun. annem bununla konuşmuş. ruh gibi olduğum hakkında şeyler söylemiş. sen neden böyle oldun sıkıntın ne halledelim diyordu. ben konuşmamayı tercih ettim eyvallah dedi gönderdi beni. bu eve ne zaman gelsem aklıma 3 sene öncesi geliyordu. voleybol sahasının önündeydi bunun evi hatırladınız mı o sahayı? gözümün önünden hasanlar ve eski arkadaşlarım geçti. nefretle tabiiki. birkaç dakika baktıktan sonra oraya koyuldum eve. eve gittiğimde cep telefonum çaldı kapının kilidini açarken.