saat sabahın 5 buçuğu. uyanmışım ağzımda o sigaranın bıraktığı tak tadı. yan tarafımda chivas şişesi. dünden kaldığım çok belli. sol yanımda arkası dönük çıplak uyuyan bir sarışın kız.

masanın üzerinde duran sigaramı aldım ve içmeye başladım. sigarayı yakarken zipponun çıkardığı ses ve sigaranın o ilk kokusuyla uyandı sarışın hatun. yüzüme baktı bi sigarada bana uzat dercesine. paketi kucağına attım. paketten sigarasını alıp zippoyu at dercesine baktı. zippoyuda fırlattım.

EDiT : BEYLER HiKAYE YARIM DEĞiL. LiSELi huur ÇOCUKLARI HiKAYEYi TERK EDiNCE YAZMAYA DEVAM EDiCEM. BiR NEVi TEMiZLiK.

sonra annen geldi kalk tipini ziqtim okula geç kalıcan

beyler bi sigara içip geliyorum. bu entryi şukulayın da kaç kişi dinliyor onu da bi göreyim gelince *

beyler yarın devam edeceğim. kendi kendime anlatmak istemiyorum. şimdiden hepinize iyi geceler.

artık ankaradaydım. artık geçmiş hayatıma bir rest çekmiştim. zaman zaman izmirdeki günlerimi düşünsemde. orası kir ve pas doluydu. artık ankarada ot gibi yaşıyordum. işim gücüm yoktu.

arada sırada konuştuğum insanlar oluyordu tabiki. ama izmir defterini kapatmıştım. ya da kapattığımı sanıyordum. 3 sene ankarada kaldım. ankarada kaldığım zamanlardan da kısaca bahsedeceğim. fakat şu an izmirdeyim. bıraktığım herşeye nasıl baştan başladım bunlar garip şeylerdi. insanın bir kaderi oluyor demek ki. ve kader beni hep ters köşe yapıyordu.

BEYLER YAVAŞ YAVAŞ LiSELi huur ÇOCUKLARI BAŞLIĞI TERK ETMEYE BAŞLADI. MÜKEMMEL BiR DÖNÜŞ YAPACAĞIM. AZ KALDI.

HiKAYEYi BIRAKMADIĞIMI ÖNCELiKLE SÖYLEMEK iSTERiM. LiSESLi huur ÇOCUKLARI SÜREKLi SÖVÜP, SANKi BEN O huur ÇOCUKLARININ iSTEKLERi DOĞRULTUSUNDA YAZMAK ZORUNDAYMIŞIM GiBi DAVRANIYOR. ONLAR HiKAYEDEN gibTiRiP GiTSiNLER BEN YAZMAYA DEVAM EDECEĞiM. GERÇEKTEN TAKiP EDEN AKLI BAŞINDA PANPALARIM OKURLAR ZATEN.

beyler dinliyorsanız dinlediğinizi belli edin. dinleyen yoksa yarın devam edeyim.

evet beyler bu kadar yetsin mi ? tamam mı devam mı ? şukulayın bakalım devam diyenler. dinleyenleri görelim.

beyler bi çay sigara molası verelim. birazdan devam ederiz. bu arada dinleyenler kendini belli etsin. görelim kaç kişi takipte.

ulan izmirin havasından mıdır suyundan mıdır nedir buraya gelene kadar düzgün bir adam oluyorum, adımımı atar atmaz johnny sins sanıyorum kendimi. sürekli beni günaha itiyor. gerçekten sin city gibi yer amk. ulan dedim halidaki sen ne gibim yaparsan yap bu üzerine yapışmış pekekentlik yaftası gitmeyecek. bir yandan da içimden geçiriyorum ulan umarım bunlarıda satmam diye. tabi aklımdan geçen ne kadar komik geldiyse durup dururken gülmeye başladım kendi kendime *

tabi ben gülünce millet ne oldu diye sordu biraz tebessüm ederek. bende aklıma bir şey geldi de önemli değil dedim.bu arada o mavi gözlü kızın adını sormadım ama konuşurken öğredim adı deniz. bi yandan da içimden geçiriyorum umarım bu denizinde sevgilisi yoktur diye.

sigaralar bitince biz sınıfa derse çıktık. aslında ipin ucunuda kaçırmak istemiyorum. ama bu ortamda ayrı kalmayı pek düşünmüyordum. kim bilirdi ki bu pekekentin üniversitede ortalığın anasını gibeceğini. neyse herşeyin yeri ve zamanı var *

ondan sonra ufak bir muhabbet başlayıverdi. kızlardan esmer olanın adı cansel. gerçekten esmer güzeli denebilecek bir kız. kumral olanın adı bengü. bengü biraz balık etli denebilecek kızlardan. göğüsleri devasa büyüklükte. yani cansel daha güzel olmasına karşın bengünün inanılmaz çekiciliği var ve gerçekten buram buram ciks kokusu aldım o kızdan.

bunlarla biraz daha konuştuk muhabbet az çok ilerledi ve yeni derse girmek için sınıfın yolunu birlikte tuttuk. güzel olan canselin benden hoşlandığını anlamıştım. direk büyük bir şey değil tabi. ama benden fiziksel özelliklerimden etkilendiğini hissediyordum. muhtemelen biraz önce derste bu dedikodu dönmüş olabilir. ama ben bengüyle daha çok konuşma yanlısıydım.

sigaraları bitirmeye yakın cansel üniversite2 ye gidip çay içelim mi dedi. bengü biraz mırın kırın etsede 3ümüz oraya gitme kararı aldık. ikiside yurtta kalıyormuş bu arada. neyse gittik çaylarımızı içtik sohbet muhabbet o gün içimdeki huzursuzluklada başlasa bu tanıştığım iki kız biraz daha rahatlamama neden olmuştu diyebilirim. bu arada küçük sırlarımdan buradaki kimseye bahsetmeme kararı almıştım. bu sırrı burada bırakacaktım.

birlikte derse girdik ve sıkıcı bir dersten sonra derslerimiz bitmişti. bunlarla sigara içerken biraz daha sohbet ettik. artık biraz daha ortam yumuşamıştı artık. yinede enseye tokat züte parmak değildik tabiki de. ca

okul bittikten sonra o kararı almıştım. içimde bastırılamaz bir okuma isteği vardı. ve etrafımda okuyan arkadaşlarımda vardı. beni inanılmaz gaza getirip bu kararı almamdaki en büyük sebep onlar olmuşlardır.

ankara kısımlarını özet geçiyorum. pek dikkat çekici bir şey yok. fazlasıyla hırsla çalışan bir panpanız vardı. ama ne kadar pes etsem de ne kadar kazanamayacağım bir baltaya sap olamacağım desemde ege üniversitesine gitmeyi başarmıştım.

ankarada kaldığım 3 sene bana bir kaç şey katmıştı. 2 yıllıkta olsa bir üniversite okumuştum. okulu 2.likle bitirdim. yinede bundan gururluydum. peki nasıl olurda insanın izmire tekrar yolu düşer. o bataklığa nasıl yolu düşer ama değil mi ? değil amk değil düşer. 2 yıllık bitirdiğim üniversite beni her ne kadar az olsa da geliştirmişti.

Fakat askerlik yaşım geliyordu ve üniversiteye gitmeye karar vermiştim. okumanın o heyecanı yaşadığım onca şeyden sonra beni fazlasıyla sarmıştı.

artık herkes yerlerini almaya başladığına göre. 1 yıllık dershane hayatımdan sonra 4 yıllık bir bölüme nasıl kapağı atıpta tekrar izmire döndüğüme başlıyorum. yakın sigaraları.

konuşuyoruz sohbet ediyoruz. konuşmalara göre değerlendiriyorum selma cidden çok zeki bir hatun. yani tanıdığım kadarıyla ama zeki insanlar beni hep etkilemiştir.

yandaki laptopta da gibik sokuk yabancı bir müzik çalıyor amk. hafif slow gibi falan. aliden laptopu uzatmasını istedim. aynen şu şarkıyı açtım.

https://www.youtube.com/watch?v=chJWZu8HrtY

tabi ben bunu açınca millet yüzüme bakıyor bu ne amk dercesine. bende sessiz kaldım. selma konuştu.

-güzel şarkı.

-her şarkısı güzel...

zaten o gün ufak tefek tek atmıştım mekanda. burada da içkiyi içince zaten iyice birikmişim biraz içimi dökmeye başladım nasihat verircesine.

-hayatınızda sizden önemli kimse yok bunu unutmayın. kendinize değer verin. saçma insanlar olmayın. kendinizi üzmeyin. bunları size hayatı toz pembe olupta baba parasıyla büyüyen biri olarak değil, yaşamış , görmüş geçirmiş biri olarak söylüyorum...

ben anlattıkça millet pür dikkat beni dinlemeye başladı amk. cansel ve zeynep zaten belli selma da pür dikkat beni dinleyerek gözlerini hiç üzerimden ayırmıyor.

aramızda bu hikayeyi okuyan efendi düzgün insanlar vardır. kızlarda vardır. kızlar o adam gibi adamların değerini bilin. ben ve benim gibi gibik sokuk tiplerden fayda yok. adam gibi adamları sevin. ama hiçte öyle olmuyor. yaprakların güzelliğine kandığınız o "çiçek" sabah oksijeniyle sizin nefesiniz olurken akşam karbonmonoksitle verdiği oksijeni tüketir. o yüzden çiçek olan odada uyumayın der uzmanlar. ben sabahları oksijeniyle size hayat verirken ,akşamhayatınızı tüketen pekekentim. hayat kısa lan.

ilk gün bornovada tek gecelik kiralanan evlerden birini kiralıp oraya yerleştim. tabi yerleşmek denilirse. sıcak bir duşun ardından küçükparktaki üniversite2nin yolunu tuttum. o civarda yaşayanlar bilir 7-24 taze çay, poğaça ve çeşitli hamur işleriyle tatlılar vardır. tabi o kadar zamandan sonra izmire gidipte boyoz yememek olmaz. gidip 2 yumurta ve boyozu gömdükten sonra kafamda yaşanmışlıklar ve dejavularla birlikte gidip küçükparkta bi tur attım.

insan özlüyor tabi böyle şeyleri. çokta fazla gezinmedim. kiraladığım eve gidip uykumu aldım. ertesi gün ev aramaya başlamam lazımdı. ama az çok burada ev kiralarının ne kadar olduğunuda biliyordum. küçükpark ve civarında ev kiralamak gerçekten pahalı. ama planım şuydu , şimdilik bir ev tutarım. sınıftakilerle tanıştıkça kendime bir ev arkadaşı bulurum.

pek fazla uzatmayacağım bu kısmı. kendime 800 tl kira ile bir ev buldum. eve yerleştim.

neyse uzun bir bekleyişin ardından hoca geldi. bişeyler anlatmaya başladı. derse hiç konsantre olamadım orası ayrı. yani kendime güveniyordum ama garip bir şekilde huzursuzdum denebilir. yani belkide öyle değildi ama tarifide yoktu bu duygunun. hani bazen insanın içine kötü bir his gelir ya aynen öyleydim. belki zamanında izmirde yaşadıklarım belki de henüz buraya alışamadığımdandı.

hoca dersi bitirdi. ben dışarı sigaramı içmeye çıktım. kapının önünde önümde gülüşen kızlardan bir kaçı dedikodu yaptıkları 10 km öteden belli olacak şekilde sigara içerken gıybetin dıbına koyuyorlardı. bir anda içime bir binlik geldi. pekekentiz ya ruhumuzda var amk...

paketten bir sigara çıkarttım ateş istemek için kızların yanına gittim.

-pardon ateşinizi alabilir miyim ?

-tabi buyur.

-teşekkür ederim.

oradan tam uzaklaşıyordum ki.

-seni geçen hafta görmemiştim. yeni mi geldin.

ağzımda sigaram içten içe bir gülümsemeyle arkamı dönüp :

-evet geçen hafta bazı işlerim vardı o yüzden geç geldim...

detaylara inmeden ufak taktikler vereyim. bu sözlükte fazlasıyla gördüm kız tavlama taktikleri. benimde çorbada tuzum olsun isterim.

beyler eğer gözünüze kestirdiğiniz ve hoşlandığınız bir kız varsa öncelikle tarz olmanız kesinlikle gerek. tip önemli değil , yok sempatik ol falan gibi gibik şeylere kesinlikle inanmanızı tavsiye etmem. bu tamamen buna bağlı olmasada %90 diyebilirim. bunun önemsenmediği yaş aralığı genelde biraz daha olgunlaşıp hayattan yaşayacağını yaşayıp bazı şeyleri görmüş insanlar için geçerlidir. misal adam karısından ayrılır. karısını güzel bulmuştur ilk başta anlaştığını sanmıştır ve güzelliğine kapılıp gitmiştir. sonra yaşı biraz daha kemale ermeye başlayınca anlaşamadığı fark eder. giberim tipi hoşuma gitti evledik başımızı yaktık der. bu genelde hep böyledir beyler. bi sonraki evliliğinde bu kadar güzelliğine ve tipine önem vermez ki, herkesinde bir tipi vardır. doğadaki hayvan bile eşini seçerken kriter arar amk. eğer bu insan içinde olmasaydı herkes aynı tipte olur karakterleri farklı olurdu bence. herkesin kendince bir tipi vardır. adriana lima kimisine çok güzel gelirken kimisine çirkin gelmesi gibi düşünün...

ertesi gün artık biraz daha keyifliydim. en azından okula gidince konuşacağım iki tane insan vardı. pek umursamadan hazırlanıp çıktım evden. evde geçen o geceye gelicek olursakta gerçekten berbattı. hala ev bomboştu. tek bir yatakla bomboş evde duruyordum. yastığım bile yoktu. sadece biraz eski bir battaniyem vardı. neyse, okula gittim. yine cansel ve bengü takılıyor sigara kahve yapıyorlar. bende yanlarına gidecektim ama yanlarında bi kaç kişi daha olduğunu görünce uzaktan bi kafa selamıyla sınıfa gideyim dedim.

giderken arkamdan cansel bağırdı halidakisperm gelsene buraya diye. aslında utanan bir insan değilimdir çok fazla. yani yaşadıklarımdan görüp geçirdiklerimden sonra ama biraz yol yapmaya karar verip utanmış gibi yaptım. kısacası ufak bir naz yapayım dedim. ama ısrarla çağırdılar. yanlarına gittim.

yanlarında bir kız var ki gözlerimi alamadım ama pek bakmadım. yani belkide cansel kızdan daha güzel ama kızın o masmavi gözleri ona saplanıp kalmanıza yetiyor. bu arada kızlarla sohbet ederken hayallerimde yıkılmıştı. bengünün sevgilisi olduğunu öğrendim. amk ne ara geldin de sevgili yaptın. sevgilisi vardı ama kritiklerimde yanılmamıştım. libido kokusunu iyi alırım.

sınıfa ilk girdiğimda aklımda direk şu belirdi :

-ulan keşke ya keşke...

keşke dedim kendi kendime. keşke herşeyi zamanında yapsaydım. herşey yaşında güzelmiş aga herşey yaşında güzelmiş. bunu bana söyleten kendimden yaşça küçük insanları görmemdi. 1 haftada hepsi kaynaşmış bir de... cıvık cıvık liseden sivilceleri kurumadan gelen gençleri görünce kendimden bir utandım. tabi birazda özgüven vardı. amk kim yaşamıştır yaşadıklarımın onda birini...

sessiz bir şekilde en arka sıraya giderek dersin başlamasını beklemeye karar verdim. 3-4 sıra önümde gülüşen kızlar vardı. benden kaç yaş küçükler belki de bir fikrim yoktu. yeni nesilde erken palazlanıyor amk.

izmire dönüş 1. gün

izmire döndüm. otogara ilk inişimi hiç unutamıyorum. yağmurlu bir havaydı. her taraf toprak kokuyordu. çok fazla eşyaya sahip olmayı seven bir insan olmadığımdan yanımda sadece 1 sırt çantam , laptop çantam ve ufak bir el çantam vardı. buraya sadece okumaya gelmemiş ayrıca tek başıma çalışmak zorunda olduğumdan , geride bıraktığım , yaşanmışlıklarımın merkezinde tekrar bir hayat kurmaya çalışacaktım.

herşeye baştan başlamayı düşünüp bu kararı alan tek ben değilimdir. herkes bunu yapmayı dener ama kimisi cesaret edemez, kimisinin ise kaderleri o şekilde değildir.

tabi buraya geldiğimde herşeyi baştan yaşama kararı almış birinin tekrar eski arkadaşlarını arayıp ben geldim demesi olmazdı. az çok bankada birikmiş param vardı. ankarada dershaneye giderken bir miktarda para biriktirmiştim. ama benim garsonluktan ve pekekentlikten başka bildiğim meslek yoktu ki ?