Yavuz Sultan Selim, Mısır seferi için yola çıkmış ve Gebze yakınlarında bağlık-bahçelik bir arazide mola vermişti. Etrafta bağları ve elma bahçeleri vardı.
Askerlerini kontrol etmek amacıyla padişah yeniçeri ağasını yanına çağırdı. Dedi ki:
Bütün askerlerin heybeleri aransın. Heybesinde çalıntı bir meyve veya nesne çıkan askeri bana getirin!
Yeniçeri ağası, saatler boyunca askerlerin heybesini arattı. Ancak hiçbir askerin heybesinde meyve veya çalıntı birşeye rastlanmadı.
Durum, Yavuz Sultan'a bildirildiğinde, padişahın sevincine diyecek yoktu. Çok rahatladı, askerleriyle gurur duydu ve Allah'a şöyle şükretti;
''Allah'ım sana sonsuz şükürler olsun! Bana haram yemeyen bir ordu verdin. Eğer askerim içinde tek kişi dâhi, sahibinden izinsiz meyve koparıp yeseydi ve ben bunu haber alsaydım, Mısır seferinden vazgeçerdim!''
Çünkü haram yiyen bir orduyla hiçbir yer fethedilemezdi.
Osmanlı ordusunun bu imrenilecek hali, padişahın tam da istediği şeydi.

Çüğüleyenler dönemin Ridaniye Savaşındaki Mısır askerleri.