Vefatından bir gün önceydi. Herkes
nefesini tutmuş bekliyordu. Çünkü az evvel Hz.muhafazid , Bende bir
hakkı olan varsa gelsin alsın dediğinde, orada bulunanlardan biri;
evet, benim bir alacağım var. Bir gün kırbacınızın ucu o sıra açık olan
sırtıma değmişti de, canım yanmıştı dedi. Hz.muhafazid hiç tereddüt
etmeden üstündeki kıyafeti sıyırdı, arkasını döndü ve vur dedi. Herkes
şaşkındı. O sahabe hemen koşturdu ve elini yüzünü Hz.muhafazid'in
mübarek sırtına sürdü, doyasıya öptü. Ardından da, teninizin değdiği
yerleri cehennem ateşinin yakmayacağını bildiğimden, mübarek bedeninize
dokunabilmek için mahsus böyle söyledim dedi. Hz.muhafazid bu
davranışıyla, kul hakkının ne kadar önemli olduğunu bir kez daha
göstermiş oldu.
EDiT : prim yapmıyorum okumanız yeterli