Oğuz odadan çıktığı zaman saat beşi gösteriyordu.
Oğuz Burçin’i eve bırakmak istese de bu isteği reddedildi…
Seni tek başına bırakamayız deniliyordu…tek başına bir yere gitmen çok riskli olabilir…en azından olay aydınlanana kadar.
Müsteşarlıkta kaldılar ve durumu izlemeye başladılar.
- Alo ömer abi
- Efendim oğuzcum
- abi oradaki sesler nedir ya……
- durum çok kötü oğuzcum….her yerden birileri çıkıyor…..durumdan haberin vardır heralde
- var abi var…
- dikkat et kendine abi….
- Tamam oğuz…sende dikkat et...

- OĞUZ KARAKUŞ
- Buyrun müdürüm
- Geçenlerde IRAK’tan parçayı alıp getiren sensin sanırım.
- Evet efendim
- Parçayı kime teslim ettin ?
- RIFAT AMiR’e
- içinde ne olduğunu biliyormuydun peki ?
- Hayır müdürüm….ben sadece aldım ve teslim ettim.
- Peki kayıtlara ne diye geçtiğini biliyormusun ?
- Hayır efendim
- Ben söyleyim….uyuşturucu madde diye geçmiş ve direk polise teslim edilmiş..
- Bilmiyordum efendim
- Anladım….tamam çıkabilirsin Oğuz…durum hakkında tarafınıza bilgi verilecek….şu anda sen kilit isim durumundasın….sana bir şey olursa bütün çalışma dibi görür…
- Anladım efendim

Emirler güncelleniyor , hiçbir personelin hiçbir şekilde hareket etmemesi isteniyordu….
Ordunun içindeki farklı organizasyon kontrolü ele almış ve oluşan zaman açığından faydalanarak önceden planlanmış fakat saat konusunda erkene alınması kararlaştırılmış bir planı harekete sokmuş gibilerdi.
Burçin annesini arayarak biraz geç kalacağını Oğuzla beraber olduğunu söyledi. Aynı esnada Oğuzda ailesini arayarak Burçin ile beraber olduğunu evden çıkmamaları gerektiğini söylüyordu…
Vakit geçiyor ve insanlar artık bir şeylerin olup bitmesini bekliyorlardı çünkü belirsizlik insanı mahveden bir noktaya gelmişti.

12 TEMMUZ 2016
SOFYA, BULGARiSTAN…..

- Alo Oğuz…..
- Hımmmmm
- UYAN HAYVAN HERiF iŞLER KARIŞTI…..UYAANNNN
- Hıııııı….tamam uyandım……
- Nerdesin ?
- Görevde…
- Ne görevi lan…
- Bulgaristan’dayım……
- RIFAT AMiR ÖLDÜRÜLDÜ…..RUSYADA…..
- Nasıl ?
- Dün gece bedeninden 26 mermi çıkarmışlar….mermiler rus malı bir tüfekten çıkmış…Petersburgdan getiriyolar şimdi…
- Petersburg mu ?
- Evet
Tamam kardeşim ben şimdi seni aricam..

Oğuz ve Burçin yemeklerini yedikten sonra el ele tutuşup bütün Altınpark’ı gezdiler.
Pamuk şeker yediler , aynı dondurmayı ve suyu paylaştılar...
Liseye geri dönmüşlerdi sanki…
Hadi dedi Oğuz şimdide benim istediğimi yapıcaz.
Neymiş o dedi kız
Kızılay’ı gezicez diye cevap verdi oğuz.
Milyon kere gezdik ama…
Seninle değil….
Arabayı gene Burçin kullandı ve Kızılay’a gittiler.
Dolaşırlarken Oğuzun telefonu çaldı….
Arayan numaranın kim olduğunu bilmiyordu.

Geldim reserved

Tepelerinden önce çok yakından bir uçak geçti ve hemen havalandı.
Onlar uçağı izlerlerken ikinci uçak geçti ardından iki saniye geçmemişti ki binada önce çok parlak bir ışık ardından çok büyük bir patlama oldu.
Oluşan patlamadan dolayı binanın bütün camları ve pencereleri dökülmüştü…..
Bina harabeye dönmüştü…..
O sırada içerde bulunan polislerin neredeyse hepsi şehit olmuştu….
Patlama ile Yiğit ve Oğuz oldukları yerden çok ileriye uçtular..
Kolları ve dizler soyulmuş ve kanıyordu….
Dışardaki bütün polisler bir anda enkaza dönen binaya koştular ve içinde kalan arkadaşlarını kurtarmak için çabaladılar.
Oğuz ve Yiğit’e telefondan hemen Müsteşarlığa gelmesi talimatı geldi….Müsteşarlığa doğru gelen bir helikopter tespit etmişlerdi.
O haliyle arabaya binip doğruca Müsteşarlığa gidecekleri sırada Genel Kurmaydan silah sesleri yükseldi.

Lisedeki aşkı…..
Arkası dönüktü ama Oğuz saçlarının dalgasından tanımıştı onu…
Nasıl unutabilirdi ki…..
Lise hayatı bu kızın peşinde geçmişti ve en sonunda duygularını açıklayamadan okul bitmişti..
Sonrada ondan en ufak bir haber alamamıştı.
Gerçi alsa bile üç sene boyunca konuşamamış olan Oğuz şimdi mi konuşacaktı….
O bunları düşünürken kız arkasını döndü ve Oğuzla göz göze geldiler.
Kız Oğuzu tanımak için uzun bir süre baktı..
Gözlerini kıstı….

Okumak istemiyorum ama rez alayim belki okumam

Önce çok şiddetli bir şekilde savaş uçağının sesi geldi, sonrada oğuzun hemen 20 metre ötesinde adeta küçük bir cehennem ortaya çıkmıştı.
Savaş uçağı adamların üzerine TAKTiK NAPALM BOMBASI bırakmıştı.
Bu bomba kısa bir süre ortamdaki oksijeni kullanıp büyük bir alev topu oluşmasını sağlıyordu.
Bombanın atıldığı yerden on ila on beş kişi üzerleri alev almış ve vücutları yanarak kıpkırmızı olmuş bir şekilde etrafa doğru koşmaya başladılar.
Oğuz hepsini teker teker tek mermi ile kafalarından vurup öldürdü.
Ortalık çok sessizleşmişti….

Güzel olur gibi devamm

02 TEMMUZ 2016…
ANKARA….
Sabah erkenden uyandı oğuz bilete göre öğleden sonra uçağı vardı.
istanbula gidecek ve onlardan haber gelene kadar orada kalacaktı ama gitmeden önce burada birini daha görmesi gerekiyordu.
Annesi ve babası ile vedalaşıp çıktı. Kızılaya gitmesi gerekiyordu.
Kızılay metrosunun orada beklemeye başladı.
Biraz sonra telefonun kriptolu programından bir mesaj çekti.
YERiMDEYiM, SENi BEKLiYORUM.

Arabandan inip direk ateş etmeye başladılar…
Meclis bahçesi asker ile doluydu.
Yiğit bir aracın arkasına siper almış ateş ediyordu. Oğuz hemen yan tarafındaki tomanın etrafından dolaşıp kendine uygun bir yer bulup ateş etmeye başladı……

Bana bir şey olmayacak sana söz veriyorum dedi oğuz kıza sarılırken…şimdi evine git ve benden haber almadan sakın evi terk etme….YANINA GELiCEM SÖZ VERiYORUM
Dedi ve kızın apartmana girişini izledi…
Bu sırada Ankara’nın her yerinden silah sesleri geliyor, uçaklar alçak irtifada uçarak halkı korkutmaya devam ediyordu.
Meclis bombalanmıştı….
hemen müsterşarlığa gelmeleri istendi…
Onlarda denileni yaparak acele bir şekilde müsteşarlığa ulaştılar…
Geldikleri zaman meclise girmek isteyen askerlerin olduğunu onları korumak için polislere yardım etmeleri gerektiğini söylediler.
Araçtan inmeden direk meclise doğru ilerlediler.
Daha gelmeden araç plakası etrafa duyrulmuş ve üzerlerine ateş edilmeye başlanmıştı.
Güç bela meclise geldiler.

Hadi dedi seni eve bırakayım…burası artık çok güvenli bir yer değil…..
Hayır dedi kız seni burada bırakıp gidemem….
Eğer gitmezsen aklım sende kalacak…inan bana bir şey olmayacak…
Yiğit bende seninle geliyorum dedi arabaya üçü binip Eskişehir yolundan ilerlemek istediler fakat yol tanklarla kapatılmıştı.
Onlarda Çankaya üzerinden gidip Ümitköy’e başka bir yoldan girmeyi düşündüler….
Çankaya da tanklar ve zırhlı personel taşıyıcılar vardı…..
Onların arasından ilerlemek istediler ama yol tamamen kapatılmıştı üstelik askerler havaya ateş etmeye başladılar.
Televizyonlardan yapılan sokağa çıkın mesajı halkı sokaklara dökmüştü ve her yerde halk ve askerler arasında bir gerginlik söz konusuydu.
Araba ile ilerledikleri sırada bir asker yollarını kesip nereye gittiklerini sordu.

Ana kapıya geldikleri zaman taretini ana kapıya yöneltmiş bir tank gördüler….
Hemen gerisin geri döndüler….
Girdikleri pencereden dışarı çıktılar.
Oğuz telefonunu eline aldığı zaman şebeke yok yazısı ile karşılaştı….
Sonradan hat çekmeye başladı ve Ömer Halisdemir’i aradı….
- Abi ne oluyo
- Ne oluyosa oluyo oğuz…nerdesin…
- Genelkurmayın bahçesindeyiz….
- Acele bir şekilde Müsteşarlığa dönün oraya bir helkopter gelmek üzere.
- Tamam abi.
- Allaha emanet ol
- Sende….

Heyjanlı

Ağlıyorum amk

- Kardeşim nasılsın…
- iyiyim….de sesindeki bu telaş ney ?
- Görevlendirme kağıdın yanında mı ?
- Evet
- Altında kimin imzası var peki ?
- Rıfat Amirin….
- Onaylayan değil….öteki….
- Müsteşarın imzası var
- Oğuz seni görevlendirme ile gönderdikleri zaman Müsteşar…yurtdışındaymış
- Nasıl ?
- imzasını taklit etmişler……
- Sen neler söylüyorsun Yiğit…..
- Seninle beraber yurtdışına gönderilen 15 Personelden 12’si çeşitli şekillerde öldürülmüş….kimsenin haber yok olanlardan…burası çok karıştı….Rıfat amirin bilgisayarından çeşitli planlar çıktı…..savaş ve yerleşim planları.
- Anlamıyorum Yiğit….
- OĞUZ BiR ŞEYLER OLACAK ACELE BiR ŞEKiLDE BURAYA GEL…..ANLATACAKLARINA iHTiYAÇLARI VAR BURADAKiLERiN…..
- Tamam hemen geliyorum
Oğuz telefonu kapattı ve durumu Asen’e anlattı.

Gecenin yarısı telefonunda şu mesajı gördü
“ SENiNLE KONUŞMAK GÜZELDi….BiR DAHAKi SEFER KAHVELERi BEN ISMARLIYACAĞIM”
Gülümsedi oğuz yatağında…
Lisedeki haline dönmüştü resmen…