peki ya sen olsaydın ne yapardın

başımı okşayan bir el ile uyanıyorum.. 40 lı yaşlarda bi kadın. ah oğlum ne yaptın kendine diyor gözlerim tekrar kapanıyor.. ne kadar sonra bilmiyorum tanıdık sesler yarım yamalak gelmeye başlıyor kulağıma.. ağlama sesleri, arasında sürekli adımı duymaya başlıyorum.. tartışmalar, ağlamalar... neredeyim diyorum ölmüşsem buradada mı ağlayanlar var mk. biraz sonra annemin ağlama sesleriyle kafam yerine gelmeye başlıyor. ölmediğimi anlıyorum. gözümü açmaya çalışıyorum başımda ordu var mına koyim.. annem, babam, evli olan cok sevdiğim abim, ablam, hemşire, doktor hasta bakıcı , başka doktor gibi birkaç kişi, polisler.. noluyor lan diyorum çözemiyorum tam olarak. biraz kendime geldiğimi görünce doktor yaklaşıyor yanıma bana sorular soruyor bi tak anlamıyorum. gözlerimi açıyorum tepemdeki ışıklardan dolayı kafamı sağa sola kaçırmaya başlayınca doktor avını yakalamış aslan havasında hemen iyice yaklaşıp ne içtin sen diyor. sonradan anladığıma göre bazı ilaçları içenler ışığa bakamazlarmış.ben öyle ışığa bakar bakmaz ani tepkiler verince farklı bir doktor gelip iyice sormaya başlıyor ne içtiğimi. annem ağlıyor yanımda git diyorum anneme sürekli git çık dışarı dedikçe ağlıyor annem. doktor anlıyor annemleri çıkarıyor. ne içtin diye tekrar geliyor yanıma elimi cebime zütürmeye çalışıyorum kendisi alıyor cebimden ilacın kalan kısmını. bunlar neci dediğim adamlar zehir uzmanı. bir yeri arıyorlar paxil hakkında bilgi almak için. etkilerini şunlarını bunlarını konuştuktan sonra kaçtane içtin diyip duryorlar lan ne bileyim diyorum bilmiyorum amkk. kimse varmıydı yanında dediklerinde nefes aklıma geliyor nfes diyorum nefes nerde. babamı çağırıyor nefes kim ona soruyor arkadaşı galiba diyorlar yarım yamalak biliyorlar annem atlıyor hemen arkadaşı o kızın başına bişey getireceğini biliyordum diye ağlamaya başlıyor (daha önceden bahsetmiştim anneme, babasınıda biliyordu uzak durmamı istiyordu ondan) evli olan arkadaş gelip telefonumdan kızı arıyor doktora veriyor. hayatımda çok büyük yara açan bir konuşma geçiyor.
doktor nefese kendini tanıtıyor
-şuan burada yatıyor kendisi sanırım ilaç kullanmış ne kadar içti biliyormusunuz sizinleymiş
-bilmiyorum beni rahatsız etmeyin
-hanımefendi ona göre müdahale edeceğiz biliyorsanız söyleyin
-kendisine sorun o zaman ilgilendirmiyor beni
diyip telefonu kapatıyor (bu konuşmayı daha sonra o evli arkadaş anlatıyor bana hastaneden cıkınca, çok sonralarıda nefesin kendisi onaylıyor bu konuşmayı)

mideni yıkayacağız diyorlar, izin almak zorundalar bilen bilir. istemiyorum zaten neden ölmedim siniri var üzerimde, 3 den fazla içtiysen yıkayacağız diyor doktor tekrar içmedim hiç diyorum sinirleniyor sen ölmek istiyorsan umurumda olmaz arkadaşım imza alırım tedaviyi kabul etmiyor diye geçerim diyor, kafam atıyor sağımda duran hastabakıcıya yumruk atıyorum istemiyorum tedaviyi diye tutmayaçalışıyorlar sol kolum felaket acıyor kıpırdatamıyorum ama sağla gelene gidene vurmaya başlıyorum bi yandan ağlayarak. tutamıyorlar, doktor bırakıp gidiyor masasına. birisi gelip burnuma bişey bastırıyor ıslak bi pamuk gibi bişey sonra mallaşma oluyor bende bayıltmaya calıstıklarını anlıyorum ama çekiyorlar hemen artık vurmayı kesiyorum ama baygınlıkla ayılma arasındayım. biraz öyle durduktan sonra arkadaşımla doktor kavga etmeye başlıyorlar arkadaşım neyi bekliyorsun lan yavşak gibi birşey söylüyor doktorda kabul etmiyor ben napayım zorlamı uğraşcam diyince arkadaş doktorun yakay topluyor vuracakken ayırıyorlar sonra doktor yanıma geliyor tekrar ben yine rahat durmayınca arkadş gelip yattığım yerde bana tokatı çakıyor (kafamı yattığım yerin kenarındaki demire vuruyorum hafif kanıyor bunuda ertesi gün kendi ağzına sıçacakdım bu bişey değil diye anlatıyor) öyle böyle derken midemi yıkıyorlar.
bir olay var adli vakalarda polis hemen gelir ne oldu ne oldu diye. ebenin amı oldu bi dur amk kendmize gelelim. babam polislerle kavga ediyor sonra gelin diyor yok amk inatlaşıyorlar babamla kavga etcekler kimliği gösterip yolluyor babam. gibik zaten düzgün konusamıyorum sana olayımı anlatcam oturup. neyse kendime gelmeye başlıyorum tekrar bayaa zaman geçmiş olması lazım doktor başka odaya aldırıyor beni, ışıkları yakmayın diyerek. biliyor paxili doz aşımı alanların ışığa bakamadığını çok rahatsız olduğunu. başka odaya alıyorlar beni serum takıyorlar. annem yanımda ağlayıp duruyor okadar yorgunumki gözlerim kapanıyor..

böyle olaylardan sonra insanların yüzüne bakmaya utanıyor insan. anan baban bile bir önceki günki rezil halinden dolayı dalga geçecek gibi geliyor. tabi aile içinde farklı bir maske takma zamanı oluyor. hiç olaydan bahsetmezler, sürekli güldürmeye çalışırlar.. sahte sahte tavırlar işte. gitseler diyorum keşke yalnız bıraksalar. bırakmıyorlar illa eve zütürecekler. o anda bıraksalar allah çarpsın ilk yapacağım iş gidip içmek olur. bu düşünce bir yandanda korkutuyor beni bu kadarmı alıştın gibtiğim içkiye diye. ama engelde olamazdım bara gitmeye bıraksalar. gidip bayılana kadar içerdim. evdeyken hastanedeki arkadaş geliyor, iyi diyorum o varken babamlar gelmiyor diye yanıma seviniyorum. onunla bayaa konuşuyoruz. sessiz sessiz ağlayarak dertleşiyoruz. ben ağlıyorum anlatıyorum o dinliyor. telefon olayını anlatıyor
-bak xxx, sen belki ölecekken umursamadı. seni hiç tanımasam sokakta karşılaşsam o haline dayanamaz yardım etmeye calısırdım. kızı doktor aradı umursamadı. anlayabiliyormusun? bak ben seni seviyorum ama yaptığın iş değil. tamam sana kızmıyorum hatasız olmanıda beklemiyorum sen akıllı adamsın. bak senden 10 yaşdan fazla büyüğüm ama seninle arkadaşlık ediyorum çünkü başkaları gibi değilsin, her türlü ortama da girerim seninle. ama bukadar duygusal olma hayatın boyu yüzlerce kız tanıyacaksın. bak ben kaç sene bi kızı sevdm ama başkasıyla evlendim. napayım şimdi isyanmı edeyim. ayrıca evlendiğim insanlada iyiki evlenmişim diyorum, bunuanlayacaksın birgün. emin ol. şimdi yorgun değilsen çıkarıyım seni dışarı gezdireyim biraz.
-abi milletin içine girecek halde değilim, herkes sanki dün geceyi biliyor gibi geliyor boşver
-ne milleti oğlum arabayla gezer kafa dağıtırız gel hadi hava alırsın
annemlerden izin alıyor bana emanet diyip çıkıyoruz. bayaa gezdiriyor sağolsun dükkanı felan kapatmış gelmiş. bayaa geziyoruz ağır ağır dolaşıyoruz müzik dinliyoruz. yalvar yakar 2 tanede bira aldırıyorum. eczanenin önünden geçerken abi dursana diyorum paxil alcam. esaslı bi tokat yiyorum ama bozuluyorumda. -hiç surat yapma giberim suratını bak ben senin arkadaşınım yemin ederim çok pis döverim seni hala ilaçla içki içecem diyorsun oğlum o kız seni gibine takıyormu? takmıyor malmısın lan sen.
doğru söylüyor. ama işte gibtiğimin kalbi neden ağrıyor o zaman doğru söylüyorsa? derler ya hep, ateş düştüğü yeri yakıyor...

dairede sorunları farketmeye başlıyorum, işlerimi sürekli başkaları yapıyor buda sıkıntı oluyor. işe gittiğimdede kafamı veremiyorum, normalde yarım günde bitirdiğim işleri bir günde bile bitiremiyorum. müdür çağırıyor odasına. oturtup karşısına başlıyor azarlamaya. kaç zamandır birşey demediğini ama kimsenin benim işimi yapmak zorunda olmadığını, kendime çeki düzen vermemi, bana kimseye vermedikleri kadar taviz verdiklerini ama iyice çiftliğe çevirdiğimi, böyle giderse başkanlığa yazı yazıp beni göndereceklerini bu şekilde beni çekmeyeceklerini söylüyor. ulan zaten kafam atmış, gibimdemi ne olacağı.
-böyle gidersen daireden yollarım seni..
bu tehdidi kafamı attırıyor,kalkıyorum ayağa
-canın ne istiyorsa yap, gücün neye yetiyorsa onu yap. yaz yazımı ben gidiyorum hatta sen yazma ben yazarım
arkamı dönüp çıkıyorum. başka dairede çalışan bir arkadaşın yanına gidip istifa dilekçemi yazıyorum. imzamı atıp zütürüp masasına fırlatıyorum.
-benim kaybedecek birşeyim kalmadı, boş laflarla tehdit etmeyin beni zaten herşeyi göze almışım, gider ayak birinide yanımda zütürmeyeyim.
hiçbirşey demeden alıyor başkanın yanına gidiyor bende odama gidiyorum eşyalarımı toparlamak için. birkaç dakika sonra yanıma geliyor başkanın çağırdığını söyleyerek. giriyorum odaya. elindeki kağıdı gösteriyor senmi yazdın dercesine. neden diye soruyor gözleri.
-bana ait efendim, çalışmak istemiyorum artık burada.
-sorun ney?
-sorun yok efendim işimi yapamıyorum arkadaşlar boşuna benim zahmetimi çekmek zorunda değil, bende iyi değilim. biliyorsunuz zaten rahatsızdım, artık çalışmak istemiyorum.
-koluna ne oldu?
susuyorum cevap veremiyorum
-işten mi istifa etmek istiyorsun yoksa tamamen hayattan mı?
benim gözler yine doluyor, aklıma geldikçe düşündükçe kötü oluyorum
elindeki kağıdı yırtıyor,
-bak oğlum daha çok gençsin çok üzülüyorum sana (benden 1-2 yaş büyük oğlu var askerde onun duygusallığında olduğu dönemler) eğer başka daireye gitmek istiyorsan rahat edeceğin biryere göndereyim seni, bizim işler ağır geliyordur belki sana, gitmek istermisin başka daireye?
-hayır efendim benim sorunum işle alakalı değil, her iş aynı sonuçta bana hepsini yaparım
-o zaman birisimi birşey dedi, birisimi rahatsız etti neden istifa etmek istiyorsun?
-kimse birşey demedi efendim
-o zaman bugün benden sana izin, yarında gelme istersen kafanı dinle. sonra gel işinin başına.
-efendim ben gelmek istemiyorum.
-bende kabul etmiyorum dilekçeni. tedavini aksatıyormusun hiç?
-bıraktım efendim
-neden
-hiçbirşeyin değişeceği yok, gittikçe kötüleşiyor.
-o odada çalışmak bunaltıyormu seni? oraya giren çıkan çok oluyor rahatsız oluyormusun
-...
-tamam git müdürü çağır
müdürü çağırıyorum
-xxx bundan sonra yalnız çalışacak, ayarlamanı yap, tedavi günleride aksatmayacağı şekilde izini ayarla.
-tamam efendim diyor müdür çıkıyor. (herhalde öldürmek istemiştir beni o anda)
-bak oğlum yaşın küçük, neler göreceksin daha , ben seni anlıyorum bu yaşta işe girdin, kolay değil bizim işimiz,biz bile bunca sene oldu zorlanıyoruz. ama takma gibine birşeyi (aynen bu şekilde söyledi) ne zaman canın sıkılırsa çık dışarı gez. birisi birşey dersede gel yanıma. gibtiret işi gücü bunaldığında çık biraz hava al. ama işlerinide yapabildiğin kadar yap, hayatı boşverme.anlaştıkmı
şok oldum. normalde bu insanlar personele selam bile vermezler. böyle ilgilenmesi çok tuhaf yapmıştı beni. ağlıcam tutuyorum kendimi. konuşamıyorum cevap veremiyorum..
-hadi şimdi çıkabilirsin. kimseylede takışma. seviyor seni herkes. olur gerginlikler arada heryerde. burasıda bizim 2. ailemiz, birlikte hallederiz sorunları. geldiğinde xxx beyin yanına git. (bir üstümüzü söylüyor)
-peki efendim diyip çıkıyorum. direk dışarı atıyorum kendimi. ulan bir istifa bile edemiyoruz..
çıkar çıkmaz direk eczaneye, oradanda bara gidiyorum. ayakta duramayacak hale gelene kadar içiyorum, nefesle ayrıldığımız o barda. aynı masada. tavana ismini yazıyorum birgün tekrar birlikte olursak silmek üzere... (nil barı bilen varsa o masanın üstünde hala duruyor o isim)

not: http://fizy.com/#s/1ai9pn
bunu dinlemenizi tavsiye ederim. ne zaman dinlesem bu dönemlerimi hatırlarım gözlerim dolu dolu olur...

arkadaşın dükkana gidiyorum ertesi gün. oturup dertleşmek için. başka birisi daha var. aslında tanıyorum onuda ama sıkı fıkı değiliz. o gün yakınlaşıyoruz onunla (erkek lan oda yanlış anlamayın) sebebide onunda bileğinde sargı var. ikimiz muhabbet ederken arkadaş daşşak geçiyor bizle, aha iki pgibopat yanyana geldi. ben ambulansı arıyım şimdiden diye. anlıyorum ki oda bileğini kesmiş. şudur budur derken biraz dolaşalımmı diyorum arkadaşa dükkanı kapatamam diyor, öbür eleman hadi biraz hava alalım geliriz sonra diyor. elemanın adı ilhan. arabasına biniyoruz biraz dolaşıyoruz canım içmek istiyor ama eleman içiyormu bilmiyorum o arada bi tekelin önüne duruyo alkol kullanıyormusun diyor bana. hay daşşağını yiyim kullanmazmıyım hatta alkol beni kullanıyor amk
üçer bira alıyoruz, koluna nolduğunu soruyorum kestiğini anlatıyor. neden manyakmısın diyorum kolumu gösteriyor seninki kapıyamı sıkıştı amk diyor gülüyoruz. sonra anlatıyor zamanında bi kız kaçırıyor , birsürü olaylar oluyor kız hamile kalınca aileside razı oluyor evleniyorlar. çocuk doğacağı zamana yakın kız pgibopata bağlıyor intihar ediyor sürekli ağlıyor gitmek istiyor vs. çocuk doğuyor boşanıyorlar. mahkeme çocuğu anneye veriyor. ilhanla aramızda 3 yaş var. çocuğunu özlüyor, sıkıntıları var iş var ama 600 tl maaş. derken birkaç gün önce kafası atıyor kesiyor bileği. ben anlatıyorum sonra o anlatıyor ben anlatıyorum derken biraz daha bira. bu kez eczaneyede uğruyoruz tabi. diğer arkadaşa söylemeyeceğine söz verdiriyorum, banada versene diyor. ulan diyorum tam kafa adam çıktı buda. paxil + bira sefası yapıyoruz. neyse ertesi günde gelme demiştiler işyerinden ama ben gidiyorum. adam okadar şey yaptı, iyiliğini suistimal etmeyeyim hemde kafam belki dağılır diye gidiyorum. yeni yerime yolluyorlar aynı dairedeyim ama tek başıma farklı bir binada farklı bir görev. koskocaman odada tek başımayım 2 tane hizmetli var yanımda bana ve daireye getir zütür yapıyorlar. oh be diyorum ne gelen var ne giden. sonra yanına git dediği adamın yanına gidiyorum. başkanın sağ kolu deriz biz ona
-gel yiğenim diyor oturtuyor. (eskiden bahsettiğim beni karakoldan cıkaran kişiyle kankalar. ben zaten tanıyorum cok iyi aramız. birde bir başkası var bu üçü çok yakın kankalar benide çok sever korurlar)
-naptın lan yine
-napmışım efendim
-bak ben senin abinim şu kapıyı bi kapat gel
odasının kapısını kapatıp geri yerime geçiyorum
-bak yiğenim seni gibinden tavana asarım sen doktora neden gitmiyorsun?
-beni anlamıyor
-başka doktora git lan o zaman sağlık bu bişeye benzermi
-oda anlamaz nasıl olsa
-oğlum bak paran yoksa ben hallederim, dairede sorun çıkıyorsa benim adımı söyle bişey diyene, onun dışındada gibinin keyfi dışında bişey kalmıyor. eğer gibinin keyfine ihmal edersende naparım söylemiştim (gibinden tavana asarım demeye getiriyor) şimdi şu kartı al. ben randevuda aldım. burası çok iyi bir yer bir arkadaş da buraya gidiyor. 10 gün sonraya randevun var. sonrada konuş doktorun dediği şekilde tedaviye gideceksin. gitmezsen bozuşuruz. sonuçta senin hayatın ama seviyoruz seni, üzme sende bizi. hayat bu oğlum ayıbı yok hiçbişeyin. bak çalıştığımız yeri düşün, neler görüyoruz. benim artık hiçbirşeyi yadırgayacak halim yok. ne sorunun olursada gel abin olarak dinlerim. şimdi şu bilgisayara bi bak çok yavaşladı (:
-bilgisayara bakıyorum bir iki, gereksiz şeyleri kaldırdıktan sonra viraz hızlanınca veriyorum. verdiği karta bakıyorum odama gidip, hemen google amcaya soruyorum neresi burası amk..