peki ya sen olsaydın ne yapardın

Kimden: Sibel xxx (xxxx@hotmail.com)
Gönderme tarihi: 20 Nisan 2009 Pazartesi 23:11:44
Kime: xxxx@hotmail.com

ders çalışmak da hep bahane olur nedense üniversite döneminde. Sanki sürekli ders çalışıyoruz da ,o günlerde hiç yaşamıyormuşuz gibi.Bir de ben orta tabakalarda savsaklamış bir talebeyim düşün=)
Sadece bu dönem içerisinde yaşadığım bir kaç duyguyu paylaşmak istedim bu posta ile o kadar.Msn de riske atamadım varlığını denemeyi.

Hayatın zor olan kısmı belirsizlikte gibi geliyor bu günlerde. Meslek bile muamma imiş bizde. Sözde Endüstri Mühendisliği okuyoruz ama bir bakıyorum her yere her şekilde girebiliyor. Dahası tamam giriyoruz da neden giriyoruz?
Cevap şu oluyor, birilerine daha çok para kazandırmak için bir yeri daha iyi hale getirmek. Verimli diyorlar, dakik diyorlar, kaliteli,müşteri memnuniyeti vs vs.
Millet çıldırmış buralarda.. milyonda bir hata denen şeylerle uğraşıyorlar yanımdakiler, arkamdakiler sistem simülasyonu ile en optimize edilmiş kararlar için ödevler yapıyorlar.
ARada sağa sola bakan bir garip modundayım.Ama ben, diyorum..Ben birilerine para kazandırmak istemiyorum ki..hani bırakın beni biraz okuyayım, yazayım,gezeyim göreyim. fotoğraf çekeyim, müzik dinleyeyim, farklı bakış açıları ile donanayım..
I ıh, böyle deyince tık yok bu taş duvarlardan..
Biraz adapte olmak lazım. Yoksa gitmiyor.Önümde mühendislik ekonomisi notları bana bakıyor, enflasyon, vergi,yatırım kararları ,analizler..
tmam güzel bir dil ama farsça gibi geliyor bana=)
amaç?
boş.
boş değildir belki de ,tatmin duygusu çok çıkar dolu geliyor.
Geçen gün bir seminerde bir amca demişti ki,sorumluluklarımız var ve bir de yapmak istediklerimiz. sorumluluklarımızı yerine getiremedikçe, yapmak istediklerimizi de gerçekleyemiyoruz. işte bu çatışma bizi mutsuzluğa itiyor.
Doğru sanırım.
ama sorumlulukları kim belirliyor burası karışık biraz.
Bende çene bol.ama 21 yaşındaki biri için de kafa sanırım normal karışıklıkta:)
yani yeterince bulanmış.
Bir de yalnız olmak var tabi.Çevrendeki insalardaki hırsı görüp şaşırmak, bulunduğu yer her ne kadar bir devlet üniversitesi olsa da ortamdan tiksinmek, yabancı hissetmek..
duvarlarımın kalınlaştığını görmek, duygularıma daha da gömülmek..
saklanmak, saklamak..
Şu satırlar kadar açık kelimeleri kendime bile o kadar uzun zamandır söylemiyorum ki.
Sen bir çok gelişime tanık oldun bende, eminim buna.
Bundan dolayı yazarken inanıyorum ki anlamaya yatkınsın. Deli dersin belki
belki dengesiz
ya da karaktersiz.
ne dersen söz etmem.
ama yeter ki paylaştığımı anla..
sibel

Kimden: xxx xxx (xxx@hotmail.com)
Gönderme tarihi: 22 Nisan 2009 Çarşamba 05:28:01
Kime: xxx@hotmail.com

mailini şimdi gördüm ve şuanda seni arıyorum. 3. arayışım fakat açmayacak gibisin.. uyuyor olma ihtimalinin yanında gizli numaradan aradığım için açmıyor olma ihtimalinde var (neden gizliden arıyorsun be adam deme numaran kayıtlı değil kafamdan çeviriyorum yanlıs arıyor olma ihtimalime karşı gizliden aramayı tercih ettim)
mAilini okurken hep kızdığımız birşeyi yaptım kendi kendime.. hani ailelerimiz her konuda ben sana demiştim der ve kızarız şimdi de ben aynı şeyi sana karşı geçiriyorum içimden yanlış olsada Ben sana demiştim diyorum...

okulunla ilgili kaygıların yada sıkıntıların olduğu ortada. peki bu mesleği seçeceğini daha önceden hiç düşünmüşmüydün? yani öğretmenlerin sana biz seni endüstri mühendisi yapacağız demeseydi sen bu okula mı gelirdin? Hatırlarsın Bi eczacı hayalin vardı.. tam bayan mesleği diyordun? mailinde demişsinki ben birilerine para kazandırmak istemiyorumki.. Doğru diyorsn benim üniversiteyi bırakmamın nedenide belkide buydu. ben birilerinin parasının hesabını yaparak hayatımı geçiremem. şuanda Memur oldum ve emin ol sibel Sen-Ben memur da olamayız... Bazen Balkona çıkıyorum iş yerinde Kızılayı izliyorm binlerce insan ordan oraya ordan oraya dolanıyor. koşuşturanlar, boş boş gezenler , sevgilisiyle gezenler, liseli cocuklar vs vs ... Diyorumki Ben neden burda bu balkonda onları izliyorum ? yani Anlatamıyorum biliyorum ama ben diyorum 9-5arası bi yere girip yıllarca monoton olarak bişeyleri yapamam. e o zaman diyorum hadi çık şimdi ve birdaha dönme buraya. onuda yapamıyorum. Hayat her zaman isteklerimizi vermiyor bize ki vermemeside lazım. Şunu Sor sibel kendine. Hayat SAna """HER""" istediğini verseydi nasıl bir hayat olurdu? bana bir şey demiştin seneler önce hiç unutmam hep aklıma gelir "Deniz Dediğin Dalgalı Olmalı Durgun Denizin Ne Tadı Var? ilişkimizde de Tartışmalar Olacak Ki Tadı Olsun" Çok doğru söylemişsin aslında bunu bugün daha iyi anlıyorum. Neden Dersen iŞte o zamanki Tartışmaların yerine Şuanki Kendinle Tartışmanı koyarsan olayı çözersin. hayat bize istediğimizi vermiyor-Ki Vermesinde! Biz Bulalım.! Bizi Bir an için bile olsa gülümsetecek birşey için Tüm Gücümüzü Harcayarak Uğraşalım.

Unutma Sibel Mutluluk Yeşillikler içindeki Bir Papatya Değil Bataklığın içindeki Bir Çiçektir. Yeşillikler içerisinde iken papatyaları belki farkedemezsin yada farkeder güzel deyip geçersi. Ya Bir bataklıkta Yetişen, Etrafı Kendinin zıttı olan şeylerle doluyken güzel kalabilmeyi başarabilen bir Çiçek için Güzelmiş dEyip geçebilirmisin? O Bataklık Çiçeğin Mutluluğudur Birde Böyle Düşün. ve Yalnız olmak Gördüğün Gibi Mutsuz olmayı gerektirmez bunu unutma. bana birzamanlar deli diyordun hatırlıyormusun hayalimde bi sibel kurmuştum senden ayrıldıktan sonra onunla konusuyordum dertleşiyordum üzülüyordum. bigün sana anlattığımda deli demiştin. evet belkide o zaman deli gibi hareket ediyordum ama çok rahat söyleyebilirimki Mutsuz bir Akıllı olmaktansa Mutlu Bi Deli olmayı tercih ederim. (bu Arada 4.kez aradım yine aÇmadın)

insanlar çok garip sibel. iş yerimde hergün okadar yok artık dedirtecek olay oluyorki. herkes kücücük bir çıkar için göze girmek için arkadaşını okadar kolay satıyorki keşke diyorum küçük kalsaydıkta temiz saf arkadaşlıklarımız olsaydı yine. etrafındakiler deli gibi çalışıyor ve bunu sırf başkalarına para kazandırmak için yapıyorlar değilmi? ne Komik... Hayallerinin Peşinde koşamayan insanlar ne zavallıdır. sende zavallısın sibel. ve bende.. çok zavallıyım... şuanda seni cok iyi anlıyorum biliyorsun zaten anlayacağımı ha sen beni anlarmısın bilemem fakat herzamanki gibi kuramadığım cümlelerden sen kalbimi okursun sanırım yine.

Hayatımızı istediğimiz gibi yaşayaamamızın sorumlusu ne sen ne hocaların ne de bir başkası. hayatımızı istediğimiz gibi yaşayamamamızın tek sorumlusu bizzat sorumluluğun kendisidir. Ailemize karşı Eşimize KArşı ÇEvremize KArşı Cocuklarımıza KArşı Kısacası Herkese KArşı Sorumluluklarımız var...


suanda uyuya kalmsım saat 05:20 gözlerim artık sözümü dinlmiyor. ben tekrar eli kalııyım... hadi âllah'a emanet ol alasmarladık.

son paragrafı uyuyarak yazdığım için ne yazmışım çözemedim eli kalııyım felan bişeylr yazmışım ama şimdiçözemedim ne demek istemişim