peki ya sen olsaydın ne yapardın

neyse panpalar buraları hızlıca geçeyim isteyen olursa anlatırım detaylı. asıl konuya giremem yoksa uzata uzata gidersem. ben bu tuba için çok net söylüyorum lise 2 den daha geçen seneye kadar felan uğraştım. kızın geldiği nokta kaşarlıktan huurluk oldu. aslında bir ara çok iyiydi. herşey güzeldi okul kazandı universiteye başladı derken bana öyle bir gibtir çektiki. hemde okadar huurca yaptıki bunu. kendisi bile gibtir git hayatımdan demedi. erkek arkadaşına numaramı vermiş elemanın teki aradı (onuda buldum sonra böyle entel tipler olur ya onlardan, oda kızı gibiyo tabi onları felan hep öğrendim) aga şöyle aga böyle bu kızı aramazsan sevinirim felan. dedim sen kimsin ben sevgilisiyim dedi. hımm güzel ne zamandır dedim. bikaç aydır dedi. peki sevgiline sorsana bi dün gece neden bana camda soyunmuş diyip kapattım sonrasında kız birsürü aradı açanı gibsinler. ben onca sene emek vermişim kıza , o kalkıyo huur arkamdan iş çeviriyo ki hadi gittin çıktın çok gibimde değil, numaramı nie veriyon amk?

panpa bütün entrylerini şukuladım. eğer bizi yemiyosan dünyada hala insan varmış amk. ayrıca senin durumu az buz anlıyorum. bende de biraz o takıntı var, ama insanlara nasıl yanaşacağımı bilmiyorum. yani kaş yapayım derken göz çıkarmak istemiyorum. anca samimi olduklarıma yapabiliyorum onu.

@43 yok panpa biraz anlatınca ciddi olduğumu anlarsın zaten. ya zaten dediğim gibi hikaye anlatmak için anlatmıyorum yani bikaç kişinin anlattıklarını okudum enlargeyourpenis felan adamlar süper yazıyor. ben sadece bunları normalde pgibiyatra anlatıyordum. artık gidemiyorum o yüzden bunaldım iyice kaldı içimde. öyle dertleşcek bikaç kişi olur diye anlatıyorum. ben gerçek hayatta insanlarla konuşamam pek, hastayım. insanların yüzüne bakamıyorum. hastalıklarımın başlangıcınıda anlatcam panpa

lan olm git sigortalı bir iş bul çalış bırak bu kızların hayatını düzenini. gib geç

@45 memurum panpa ben zaten

bi kız vardı. çok farklı. hayatımda ilk kez düzeltmek için değil hayran olduğum için konuştuğum bir kız. sibel. hazırlıkta tanışmıştık ama çok garip bu kız hakkında hiçbişey bilmiyordum sadece fen lisesinde okuduğunu ve konuşmalarına bakılırsa çok zeki olduğunu biliyordum. o zamanlar bukadar rahat değiliz tabiki şimdiki gibi dakikasına görüşelim vs. ama zaten öyle birşeyimiz yoktu. saatlerce sohbet ediyorduk ama ne aşk meşk ne sex mex konuları. ya sorsanız ne konuşuyorduk onu bile hatırlamıyorum. ama onunla herşey okadar güzeldiki. konuşmak sohbet etmek farklıydı amk ya işte diğer kızlar gibi cilveleşmesi vs hiçbişeyi yoktu. hani saf temiz kız derler ya. işte oydu. çok farklıydı.

son entry'ne de şuku verip ben yatar panpa. gelince hikaye bitmiş olarak göreyim yoksa zikerün.

annesi öğretmen babası memurdu. abisi de kendi gibi zekiydi ve ben sanırım zekasına hasta olmuştum. ilk kez ahanda kendim gibi zeki bi insan, oturup 2 çift laf edilecek insan dediğim birisi olmuştu hayatımda. ama farklı bi taraf vardı başlarda telefonlarımız yoktu sadece internette birbirimize mail atabiliyorduk. ya birisiyle muhabbetiniz birkaç gün arayla attığınız maillerden oluşuyor ama hergün internet cafeye koşuyosunuz mail atmıştır umuduyla. şimdi gibtir git liselisin daha ne aşkı diyenler olacak burdan onlara sesleniyorum. selam naber?

zamanla mailleşirken ki bunlarda hiç aşk meşk bahsetmez ama sürekli birbirimizden mail beklerdik. birgün birdaha mail atamayacağını söylediği bir mail attı. internet cafede ağlamıştım kimseye belli etmemeye çalışarak. ama nasıl ağladım anlatamam. dünya başıma yıkıldı sanki. daha 15 yaşındayım amk ve ilk kez böyle hissettiğim birini kaybediyorum. ders çalışmak için okullar açılmak üzere olduğundan dolayı birdaha görüşemeyeceğiz mail atmıcam dedi. ve atmadı. ne o gün ne o hafta nede o ay...

ama ben vazgeçemiyordum. o bir haftadan sonra karar verdim sürekli onunla ilk tanıştığımız sitede bekleyecektim. çünkü mailime bilerek cevap vermeme ihtimalide yüksekti. ikizler burcu kızı işte bilirsiniz.

beyler inanmıcaksınız ama yaklaşık 8-9 ay boyunca sibel isminde kim girerse girsin hepsine hemen gidip sibel senmisin diye soruyordum. kimi görürsem ama ya. delirmiş gibi herkese o olabilir gözüyle bakıyordum. birgün yine sordum. ilk önce yine karavana olduğunu düşünsemde olayı anlattım bumusun dedim. nickini hatırlıyormusun dedi, evet dedim eski nickini yazdım. sen delimisin dedi neden dedim. nerden tanıdın beni dedi. o an dünyalar benim oldu varya anlatamam lan çok sevindirik oldum bulmuştum tekrar onu

o günden sonra numaralarımızı aldık. ben 9 ay vazgeçmeyerek ona değer verdiğimi göstermiş olmalıyım ki bu kez kaçmadı benden. ama şöylede bi gibik durum oldu. telefonumu kaybettim. ve alacak durumumda yoktu. tuttukmu yine gibi.tek yolu vardı görüşmemizin, gidip ptt den arıyordum. hergün okul harçlığım olan 2-3 tl yi harcamayıp akşam gidip telekomdan onu arıyordum sesini duyup 1-2 dakika kapatıyordum. bilen bilir normal telefondan cep telini arayınca çatır çatır para atıyordu. sonra yetmemeye başlayınca bu kısa konuşmalar, babamdan para çalmaya devam

bu kızla diğer kızların dışında farklı bi insan olarak konuşuyordum. diğerlerine karşı üstlendiğim hiçbir vazife sibele karşı mecburi değildi. çünkü o zaten tertemizdi ve gerek yoktu korumama. zaten gittikçe bağlanıyordum. biz konuşmaya başlayalı 1-2 sene oldu. tabi telefon aldım geri lan (: normalde sevgiliden farkımız yok sürekli telefondayız. o aralar bi tarife vardı 250 kontor alıyordun aylık, iki numara arasındaki tüm konuşma sınırsızdı. kontorde gitmiyordu. telsimdi yanlıs hatırlamıyorsam. telefonlarımız 7/24 açıktı düşünün lan ben dersten erken cıkarsam arıyordum onun dersini dinliyordum onunla birlikte aynı şeyi yapmanın mutluluğunu yaşamak için

28.07.2004 gece 04:04 de bana seni seviyorum dedi. (tarihine kadar nasıl hatırlıyorsun felan diceksiniz, o günden sonra şu asker künyeleri oluyor ya takıyorlar hani boyunlarına, ikimizde ondan alıp üstüne tarihi saati yazdırmıştık, birgün kır evinde... yazdırmıştık altınada. kır düğünü yapıp kır evinde yaşayacaktık ileride..)
lan düşünün onca zaman konuş zaten sevgili gibi, 2 sene civarı. ama bir kez bile seni seviyorum deme-demesin. sevinçten heyecandan sabaha kadar ağlamış ağlarken uyuyakalmıştım telefonda. herşey cok güzeldi. seviyodum seviliyordum. hemde zeki ve düşünceli birisiydi. dünyaya özel görevle gönderildim gibi düşünceler bile yavaş yavaş gidiyordu. bütün dakikalarımı ona , onu düşünmeye harcıyordum. herşey çok güzeldi. taaki o yavşak velet çıkana kadar ortaya..

@56 ben am delisi değilim dostum. sadece benimde ablam var. hani binliğimizi yaparız şunu bunu yaparız o ayrı ama kimsenin günahına girmek istemem. işin aslı bu

bu arada panpalar bu 2 sene boyunca ne o beni, nede ben onu hiçbir şekilde görmedik. fotoğraf kamera vs. hiçbirşekilde. aslında görebilirdik ama o istemedi. konuşmaya başladığımızın başlarında ben senin düşüncelerini, hayata bakışını sevdim, bunu bi bedene bağlamak, fiziki görünüşe sığdırmak istemiyorum dedi. bikez daha aşık oldum

ben sibelle çıkarken bizim sınıfta bi kız vardı. uyuz oluyordum yani dövesim geliyordu. kendini beğenmişin teki. sıraya otururken sırayı silen bi tip. bu kız arada mesaj felan atıyordu bana. lise birin 2. dönemi felan. bende kızla kafa buluyorum bozuyorum sürekli felan. burcu. her okuldan kaçtığımda mesaj atardı derse gelsene neden kaçıyorsun , sınavlarda zorlanacaksın felan diye. sen zorlanmıcaksın ben zorlancam sana dert değil diye bozardım vs yani o sene o kızı sürekli bozdum. tabi nerden bilebilirdim hayatımda ki çok önemli bir dönemin sahibi olacağını

ben sibel sibel diye ölürken ona dersleri konusunda yardım ederken sürekli derslerine asılması için gaza getirirken, kendim iyice taka sarmıştım. fakat sibellede çok iyiydik. düşünün panpalar gece 3 de 4 de evimizi arayıp annemle konuşuyordu beni sevdiğini söylüyordu. bizi evlendirin diyordu. lan ölüyodum mutluluktan. ama zaman burcuyu haklı çıkarmış, lise birde 6 dersten sınıfta kalmıştım.

bir önceki sene babamın sayesinde geçirmişlerdi sınıfı ama bu kez durum ciddiydi. 6 dersden kalınca baban değil ananın hatırına bile geçiremiyorlar. karneyi elime aldığımda yaşadığım şoku anlatamam. oysaki zaten ne bekliyordum ki sınavlara girip adımı yazıp cıkıyordum internete gitmek için. sonucuna neden şaşırdığımı hala anlayamam ama olur ya hani sonucunu bildiğiniz bişeyin yinede heyecanla ne olacağını beklersiniz, işte o hesap. sınıfta kaldığımı öğrendikten sonra okadar ihtiyaç duydumki sibele. tabi o takdirle sınıfı geçmiş, aradı beni. en büyük destekçim olacağını beklerken ilk yıkan o oldu beni. yaz okuluna gidip sınavlara girip düzeltebilirsem geçecektim sınıfı ve bana destek olacakken, o sınıfı geçene kadar görüşmeyelim diyip telefonu kapattı. ve birdaha açmadı. onlarca mesaj attım belkide yüzlerce. hiçbir cevap yok

sınıfta kalmak çok koymuştu anlatamam. ama asıl koyan o şekilde kötü bir durumdayken sevdiğim kızın bana söyledikleriydi.. iki çöküntü birden yaşıyordum amk...