Bu gece biraz yağmur yağıcak gibiydi, hava hafiften kararmış, güneş yerini bulutlara bırakmıştı, tek kaldığım zamanlarda genelde üst kata çıkıp kendimi tatmin ederdim, evde bir insan olduğu sürece bu işimi yapamaz, habire kontrol altında olduğumu düşünürdüm...
Yukarıda ki katta benim için hazırlanmış bir oda vardı, ben yıllardır üst kattaki olaylardan sonra orada yatmaz, ara sıra uğrayıp, sabahları bilgisayar ile vakit geçirirdim...

3 Sene önce falandı, o zamanlar tabi ergenliğin verdiği bir cesaret, bilmişlik var üzerimde, her şeyi tek başıma yapabileceğimi, kendimi korkusuz biri olarak tanıdığımı sanıyordum...
Her gece üst katta yatar, bazen aşağıdan gelen takırtılara aldırış etmeden, uykumu devam ettirirdim, ama her ne olduysa o gece her zamankinden daha şiddetli ve sesli bir ses geldi kulağıma, yaz ayıydı, haliyle kapı açıktı, aniden kapanmıştı, hatta yere kapının talaşları bile dökülmüştü, içeriyi aydınlatan ay sayesinde çok net görülüyordu hatta...

Ben şaşırmıştım, aptalımdır biraz ama camın açık olmadığını, haliyle esinti olup kapanın kapanmayacağını bilirdim, yorganı çektim üzerime, annem gelip bana şaka yapıyor diye düşünüyordum, çünkü habire onu korkuttuğum için benden intikam alıcağını, beni donlara sıçırtıp, bağırtacağını söylerdi...
Yorganı üzerime çektikten 5 dakika sonra terlediğim için üzerimi açtım, etrafa baktım, demin olan ayın aydınlığı nedense gitmiş, odanın içi kap karanlık olmuştu, yanımda duran gece lambasını açmak için yeltendim, açtığım gibi patladı, korktum çığlık attıp anne diye, iki üç defa tekrarladım.

Annemlerin gelmesini beklerken camda bir iz oluştu, şaşırdım çünkü bu iz çok garip bir şeydi, sanki bir çoçuğun eline fırça verilmişte, öylesine çizilmiş bir iz gibiydi, aşağısının merdiveni yanınca bende de bir rahatlama oldu, gidip silmek istedim, yazıya dokunur dokunmaz cam patladı...
O an gördüğüm şeyden dolayı hala yaşadığım kekeme hastalığı devam ediyor, çok garip bir simaydı, değişik bir şeydi, gözlerinin altındaki torbalar o kadar şişti ki dokunsam patlıcaktı sanki, ağzının içinde ki o tükürüklerin çokluğu, o alnındaki lekeler yıllardır aklımdan gitmez...

Annemler geldi içeri, anlattıklarına göre cama ayağım ile vurup, aşağı atlamaya çalışmışım, babam son anda yetişmiş, beni tutmaya kalktığında ise ona tükürüyor, küfürler savuruyor muşum, bu olay sabah ezanı okunana dek, böyle devam etmiş, bana abdest falan aldırıp sandalyeye bağlamışlar, kardeşim olan Simay'da bir türlü uyanmamış, çünkü her gece mutlaka kalkar, annem onu tuvalete zütürürdü kişisel bir hastalığından dolayı...