Panpalar olayı anlatıyorum. Bundan 3 sene önce lise 2 de okurken benim yazılılar haliyle çöptü.
Neyse panpalar ben tabi söylemedim pedere notları.O zamanlar sms ile bildirim gelmişti bizim liseye. Ulan veli toplantısı olacağı pedere gitmiş.Bu okula gitmiş bende kağıdı vermedim pedere diye geciniyorum. Ulan eve gittiğimde peder elinde oklavayla beni bekliyor.
Peder:P
Ben:B

P:Ulan amina godum cocugu bu notlar ne lan utanmiyormusun bu notları almaya.
B:Ya herkesinki düşük (ince tiz bir ses diliyle)
P:Siqtir git aq cocu sen herkes değilsin şimdi siqtir git dersine çalış.

Evet beyler bu olaylar beni çok etkilemişti.
Ikinci yazılılar geldi geçti.
Panpalar ben bu olay üzerine daha çok calismaya başladım.
Bu sefer Fizikten 34 aldım. butun sınıf yüksek almıştı Oysaki.
Benim got alev almıştı.
Peder notu e okuldan öğrendi. (panpalar benim peder öğretmen bu arada adam e okul falan biliyor aq kopee)
Peder beni çağırdı odaya bu sefer elinde televizyon kumandası vardı. oklavadan beter bişey panpalar. (denendi)
P:Ulan aq huuru 34 ne lan it bütün sınıf 80 90 bi sen 34.
Panpalar omzumu yukarı aldım göğüsleri sisirdim ve
"Söylediğin gibi baba ben herkes değilim"
Peder tam o sırada kalp krizi geçirdi annem yan odadan geldi komşular evi bastı bir bağırışlar bir çığlıklar omuzlarına aldılar bir konvoy oluşmuştu sanki. Pederin kalp krizi geçirdiği aklıma geldi. hastaneye zütürdük. Peder iyilesince bana söylediği o ilk lafı unutamiyorum beyler.
P:comuminist
B:efendim baba
P:comuminist
B:efendim
P:Senin anani gibeyim ulan huur cocugu.
Buda böyle bir animdir beyler.