Evet arkadaşlar bir tane tanıdığım vardı. Bu arkadaş pazarcılıkla uğraşırdı baba oğul. Neyse birgün bunla konuşuyoruz bana pazarcılığı felen anlatıyor. Bende o zamanlar işsizdim. Ulan dedim bende başlayım madem o kadar para var. Neyse başladık beyler cumartesi günü sabah 5 de gidip tezgahı açtık. Limon satıcaktık çok iyi para vardı. Buzhaneden gidip eski limon almıştık 400 tane. Tanesine 45 kuruş vermiştik 1 liraya satıcaktık 190 lira civarı para bayıldık. Sonra tezgahı kurduk sabah 9:30 gibi pazar dolmaya başlamıştı saat 1 e yaklaşırken bizde limonlar bitmek üzereydi 300 tl ye yakın paramız olmuştu ben çok şaşırmıştım hemde kolay işti. Saat 3 de tüm mallarımız bitmişti beyler 400 tl paramız vardı hemde erken bitirmiştik. Yaşadıgım yere yakın olarak haftada 4 gün pazar kurulur ayrı yerlerde 4 gün satsak ama bu sefer daha fazla satıcaktık her gün 600 tl yaparız diye düşündük ve başladık satmaya 1 hafta geçti ardan 4 günün parası 2500 liraydı 1200 lirası limona gitmişti 1300 tl cebimize kaldı. Cok iyi para oturduk dusunduk işi büyütcektik... beyler okuyan varsa anlatmaya devam edicem olay gerçektir.

Evet beyler devam ediyorum. ilk işimiz buzhaneyi değiştirmekti çünkü biz yeniyiz bu işte diye pahalıya satıyordu. Bir tane daha buzhane vardı ama uzaktı orası 35 kuruşa satıcaktı ordan aldık malları. Bu sefer yeni tezgah satın almıştık 800 tane almıştık 280 lira tutmuştu. Yine tahmin ettiğimiz gibi ilgi buyuktü zaten 1 müşteri 5 tane alıyordu en az. Bizim mallar 5 gibi bitmişti. Tezgahı toparlayıp giderken yanımıza bir tane adam geldi. Bize bu işte ne kadardır uğraştıgımızı sordu. Biz ilk başta biraz tedirgin olduk ama neyse dedik arkadaş 1 yıl dedi çömez sanmasınlar diye. Rez alın devamı geliyor..

Beyler adam sonra bize kendisininde bu işte olduğunu bu işin çok karlı oldugu gibi zararlı yönlerininde olabılecegını anlattı. Biz adamı pek takmadık tabi. Sonra 1 hafta sonra hasılatı bölüşmek için paraları çıkardık. 3200 tl vardı 1600 tl 1600 tl kırıştık ama içimde kötü bir his vardı bu kadar kolay para kazanmak biraz garip geliyordu. Beyler neyse biz devam ettik satışa. Akşam 6 gibi zabıta yanında 2 tane avukat gibi şahıslar vardı bizim tezgaha geldiler. Ve hakkımızda yasal işlem açılcağını tezgahın kaçak kuruldugunu söylediler. Bize eğer ruhsatlı bir tezgah istersek kaymakamlık binamızdan temin edebilirsiniz dediler ve 1000 tl ye yakın ceza yazıp gittiler biz şok olmuştuk. Ruhsatlı tezgah fiyatlarına baktığımızda ise haftalık kazancımız 1600 tl ide bunlar haftalık 1000 tl ya denk gelicek şekilde ruhsat veriyorlardı. Dedim aha bizim iş gitti. 600 tl için uğraşılmazdı. Aklımıza çok deli bir fikir geldi kazancımız eğer tutarsa 3 e 4 e katlanacaktı çok iyi bir fikirdi . Beyler rez alın kendinizi belli edin devam edicem...

ilk başta oturduk elimizde ne kadar para var ortaya koyduk 4000 lira vardı. Tekrardan tezgah açsak yine ceza yiyecektik. Bu yüzden seyyar işine girmeye karar verdik buda yasaktı ama çok ilgilenmiyorlardı. Sıkıntı olmazdı. Ama arabamız yoktu. Dedemde bir kamyonet vardı biraz küçük ve eski ama iş görürdü. Deniyecektik görücektik. Daha çok elit mahalelere ve sitelere gidicektik orda hem tanesini 2 tl ya bile okutabilirdik. Marketlerde eski limon bulmak zordu malum pazarada gitme sıkıntı olurdu. Oldu bu iş diye düşündük arkadaşla. Sabahleyin erkenden dedemin yanına gittik durumu anlattık. O da verdi direk sıkıntı çıkarmadı. Severdi beni. Neyse bizde buzhanenin yolunu tuttuk. beyler rezz alın devdıbını yazıcam seri...

Buzhaneye gittik adama olayı anlattık böyle böyle yapıcaz felen diye adamda güldü. Neyse dede ben size vereyim ama 45 kuruştan veririm tanesini dedi 35 kuruş olmaz dedi. Biz de 10 kuruşun peşine çok düşmedik nasıl olsa 2 tl satıcaktık. Aldık limonları. Koyulduk yola, ilk mahalleri gezelim en son sitelere gideriz diye düşündük bir tanede megafon almıştık. Mahallenin en işlek yerinde durduk arabayı hazırladık koyduk limonları biraz megafonla bağardık felen sonra ilgi arttı baya megafona gerek kalmadı. Bu sefer pazardakı gibi 5 er 5 er değil 10 tane 20 tane alıyorlardı şaşırmıştık ama hoşumuza gitti o gün 1000 tane limon almıştık hepsini sattık siteye gitmeye bile gerek kalmadı. 2000 tl para yapmıştık bir günde. Sonra arabayla dedemlere geri döndük dedeme arabanın bir ay bizde kalmasının sorun olup olmayacağını sorduk. Sıkıntı yok dedi. Para biriktirip kendimize yeni bir araba alcaktık belki dükkan açardık önümüzde çok yol ve para vardı...

Yaklaşık 2-3 hafta bu şekilde yaptık 15 bin lira paramız vardı. Arkadaşımın aklına bir fikir geldi çiğköftecilerede limon satıcaktık. Bir kaç bayi ile anlaşsak düzenli para bizim için iyiydi. Gittik çiğköftecilere konuştuk anlattık önceden tanesi 80 kuruştan alıyorsa biz 70 kuruşa satıcaktık anlaştık. 5 tane bayi ile anlaşmıştık. Sadece bayilere günde 100 tane limon zütürüyorduk. Seyyar işinede devam ediyorduk. işler rast gidiyordu hiçbir sıkıntı yoktu çok iyi para kazanıyorduk. Bu arada dedemede bir isteği olup olmadığını sorduk sonuçta arabayı vererek bize çok büyük iyilik yapmıştı. Dindar bir adamdı hacca gidememişti hacca gönderdik. Babaannem 5 yıl önce vefat etmişti dedem tek yaşıyordu. Biz işlere devam ettik bir yandan kamyonet bakıyorduk. Ayrı ayrı yerlere gidip daha çok satıcaktık para ikiye bölünmeyecekti böylece...

Bir tane kamyonet bulmuştuk. Kötüydü ama iş görürdü. Neredeyse tüm paramızı kamyonete verdik. Neyse ki bayiler vardı da o bizi ayakta tutuyordu. 2 Kamyonetle ve bayilerle 3 haftalık hasılatımız 25. bin lira oldu. Çok iyi paraydı işi büyütmemiz gerekiyordu. Elaman alıp biz artık arabaya çıkmıyacaktık. 2 tane elaman aldık. Asgari ücret ve sigorta yaptık. Sıkıntı çıkmasın istiyorduk. Kendimizede küçük bir ofise benzer biryer kiraladık. Bayi işinde iyi para vardı biraz yoklayalım dedik. Bayileri biraz daha dolaştık. En son bir adam kendisinin bir çiğköfteci zinciri açıcağını ve ona bağlı 10 tane bayi olacağını bizimde bu bayilere limon ve marul ihtiyacını karşılamamızı istedi fiyatı yine 70 kuruştan anlaşmıştık...

Bayi işleri iyiydi ama daha acemi olduğumuz için büyük şirketlerin güvenini kazanamamıştık daha. Arkdaşla bir dükkan açmaya karar verdik bu dükkan herşeyi limondan olan bir dükkan olucaktı. Yani kendinizi tamamen limon için geliştirip bayilerin dikkatini çekicektik. Dükkanada limon , limon kolanyası , limon sabunu , limon şampuanı gibi şeyler ekledik. Maksat ilgi çekmekti. Başarmıştık dükkana çok yoğun ilgi vardı şehirde neredeyse dükkanı bilmeyen kalmamıştı. Yandaki dükkanıda alıp dükkanı büyüttük. Biz bayilerin ilgisini çekmek için yapmıştık ama dükkan çok tutulmuştu. Bir ara bayileri boşverip dükkana odaklanmayı bile düşünmüştük ama dükkan riskli işti batma riski yüksekti. Beyler okuyanlar kendini belli etsin seri yazıcam gece burdayım...

Beklediğimiz teklif gelmişti ilk çiğköfteci zincirinden teklifimizi almıştık. Bu diğerine göre çok daha büyüktü yaklaşık 30 tane bayisi vardı. Seyyar işini de bırakmıştık bu arada bir dükkan birde bayiler vardı. Ne yapsak diye düşündük. Bu arada dedem hacdan dönmüştü onu ziyarete gittik. Olayları anlattık oda şaşırmıştı ama sevinmişti. Bize bir yandanda dikkat etmemizi söylemişti bu tür ticaret işlerinde dolandırıcılık çok olur diye uyardı. Bizde bunu dikkate alarak ne olur ne olmaz kendimize bir avukat tuttuk. Gözümüzü limon yetiştiricilğine dikmiştik bulundugumuz yerde buna uygundu serada sel olmadığı sürece bir sıkıntı olmazdı. Araştırdık biraz. Sera işine giricektik. Limonu üretip belki buzhanelere bile biz satardık...

ilk başta sera fiyatlarına baktık uygundu 1 tane 30 metrekarelik sera 400 tl ye maal oluyordu. iş arsaya gelmişti 300 metrekarelik bir yerde arsa bulduk. Anlaştıktan sonra tapuyu üzerimize geçirdik. Şimde tek şey seraları koymaktı 8 tane sera sığdırdık. Herbir serada 15 tane limon ağacı vardı her ağaçta 1 ayda yaklaşık 50 tane limon veriyordu. Bir seradan 750 tane limon hepsinden 6000 limon alıyorduk 1 ayda. Dükkanıda devretmiştik seraya yönelmek istiyorduk çünkü. Sera işini büyütüp bayileride bırakıcaktık. Aradan 2 ay geçti sera işi beklediğimiz gibi oldu havalar da güzel gitmişti. Bayileri bırakıp 1000 metrekarelik daha arsa aldık. orayada 20 tane sera koymuştuk biraz boş yer kalmıştı orayada bir 2 katlı ev yapmayı planlıyorduk. işler yolunda gidiyordu seraları yaptıktan sonra evide ufaktan yapmaya başladık. Şimdi ise buzhanelerle anlaşmaya gelmişti işimiz. Direk limonu satamazdık çünkü limonu bekletmek gerekirdi ki değeri artsın. Bunun için buzhane ile makul bir fiyata anlaştık...

Aylık cebimize 100 bin lira gibi bir para giriyordu ama bu işin kötü yanıda havalar ters giderse tüm seralar mahvolurdu. O yüzden kenara para ayırmamız gerekirdi. Her ihtimale karşı. Evin inşasıda bitmek üzereydi hatta evin çatısına büyük bir limon figürü bile ekledik. Limon işi bizi çok büyütmüştü ve de büyütücek gibi görünüyordu. Bu arada Bayileri bırakmamıza rağmen daha büyük bayilerden ısrarla teklif geliyordu. Ama aldırış etmedik bizim amacımız kendi şirketimizi kurup diğer ülkelere limon ihrac etmek

Küçük bir buzhane bulmuştuk ama işimizi görürdu. Burayı satın aldıktan sonra 2 tane olan eleman sayımızı 5 e çıkarttık. Seralardaki limonları buzhaneye taşıyacak ve yeni arsa alıp seraları büyüttüğümüzde lazım olucaktı. 6 dönüm bir arsa vardı peşinde koştugumuz arsanın sahibi ölünce çocukları arasında kavga çıkmıs. Arsayı almamızda baya gecikmişti. Arsayı aldıktan sonra sera kapasitesini hesapladık. 280 tane yapabilirdik ama o kadar paramız yoktu. Bankadan borçta almak istemiyorduk. Şimdilik 50 tane yapmakla yetindik. 1 tanede nakliyat için tır almıştık. Şimdi ise sadece bekleyip biraz para kazanmaktı. Bu arada boş durmayıp bayi işlerine yeniden girmeye karar verdik ama 70 kuruş değilde 55 kuruşa anlaşmak isteyince vazgeçtik. Elemanlarlada aramız baya iyiydik arkadaş gibiydik asla patronluk taslamıyorduk. Maaşıda asgari ücretten biraz arttırmıştık...

Para birikince sera sayısını 280 e tamamladık. Bu arada artık ufak ufak ihracat işine girmeye çalışcaktık ama bu iş bu kadar kolay değildi belkide yapmamalıydık. Burada yeteri kadar kazanıyorudk zaten ama zaten gözümüzü biraz hırs bürümüştü. ilk ihracat için ülke araştırmaya başladık. Ekonomisini bizden kötü ve hiç limon yetişmeyen bir ülke bulmalıydık. Tunus tam bu konumdaydı. Sıkıntı çıkmasın diye işle bizzat biz ilgileniyorduk. Malları gemiye yüklemiştik Tunusta anlaştıgımız şirket büyük bir şirketti sıkıntı çıkmaz diye parayı teslimden sonra almaya anlaştık. Limonlar limana varınca parayıda bizim hesabımıza yatırcaklardı. Ama işler beklediğimiz gibi gitmedi meğer o bizim teslimat yaptıgımız kişiler kendini bize büyük şirket gibi gösterip bizi kandırmışlardı. Bu işin arkasından biraz gitsekte dış ülke olduğu için pek bişey yapamadık. Bu bize ders olmuştu...

ihracat işini bırakmıştık artık çok riskli işti. Aklımıza süpermarketlere limon dağıtımı yapmak geldi. ilk başta birkaç tanesi ile konuştuk ama bize pek güvenmediler. En sonunda bir süpermarket zinciri kabul etmişti ama çok ta büyük bir yer değildi sadece 3 şehirde bayisi vardı toplam 5 tane idi ama bu bizim için sadece bir başlangıçtı. Bu arada kendi iç meselemizide bir düzene sokmak istedik. Elemanlardan biri bu ihracat olayından dolayı biraz bize ters davranıyordu. Çok uğraşmadık kovduk direk. Huzursuzluk istemiyorduk çünkü. ilk mühendisimizide almıştık bu dağıtım ve elemanların maaş durumu ile ilgilencekti. Düzene sokup planlayacaktı. Bizim işimiz ise sadece onaylamak ve yeni süpermarketler zincirleri keşfetmekti. Bu arada dedemi ayda bir de olsa ziyarete giderdik ama işlerden dolayı bu aralar hiç gidemez olmuştuk. Onu ziyarete gittik. Bize bizimle gurur duydugunu ama bu işe asla haram ve fitne karıştırmamız gerektiğini söylemişti. Bunlar büyük işler aman dikkat edin demişti. Dedeme küçüklükten beri çok saygı duyarım ve severim. Bu yüzden ne içkim vardı ne de kumarım belkide işler bu yüzden çok iyi ilerliyordu...

Bu arada elemanlarla bir toplantı düzenlemeye karar verdik herkezi topladık. Artık kıytırık bir şirketten çok daha fazlasıydık. Süpermarketler işini konustuk mühendis olan arkadaş diger büyük süpermarketlerin kimlerden limon aldıgını araştırmıştı. Tahmin ettiğimiz gibi birkaçı dışında çogu yabancı şirketlerdi. Yanlarından bile geçemezdik. Mecburen bu işi bırakma kararı aldık. Herkesde onaylamıştı. En dogrusu buydu. Bayi işine tekrar baktık ama artık bayiyi biz açmak istiyorduk. Bir çiğköfteci zinciri açıcaktık. Eski bayilerden tanıdığımız birkaç kişi vardı şirkete çağırdık konuştuk. işin ehli oldukları için onların fikirleri bizim için önemliydi. Bir tanesi etli çiğköfte işini konuştu diğerlerıne göre kat kat daha fazla para olduğunu anlattı ama oda riskli bir işti. Kumar oynamazdım ama hayatım kumar olmuştu. Durumu elemanlarla konuşup karar vericeğimizi söyledik. Gönderdik. Limon işinden çiğköfte işine gelmiştik. Nereden nereye diye bir iç geçirdi başından beri yanımda olan arkadaşım, ortağım. Sonuç olarak kararımızı vermiştik etli çiğköfte işine giricektik...

Etli çiğköftenin bize çok para getiriceğini biliyorduk ama zor işti. Bu yüzden sağlam maaş verip sağlam adamlar almalıydık. Eğer işler yolunca giderse limon üretiminide durdurcaktık. Sadece çiğköfteci zinciri işine bakıp çiğköfteci sait gibi yada tatlıses çiğköfte gibi büyük çiğköfte zinciri olucaktık ama bunlar etli çiğköfte satmıyordu biz satıcaktık. ilk açılışımızı şehrin en işlek yerinde bir dükkan açarak yapıcaktık. Her yere broşürler dağıtıp ilk gün çiğköftenin ücretsiz olduğunu duyurduk. Önemli olan güven kazanmaktı. Açılış günü gelmişti. insanlar ilkten yanaşmasada akşamüstüne doğru ilgi çok artmıştı sıra yola kadar taşmıştı. Adımızı duyurmayı başarmıştık. Şimdi yapmamız gereken daha çok bayi açmaktı. Şehirdışından etli çiğköfte yemeye gelenler bile vardı. Çok ilgi çekmiştik. Ustamız çok iyi ve hijyen yapıyordu çiğköfteleri. Lavaşımızda diğer lavaşlar gibi sıradan değildi. Çok dikkat çekmiş olacağız ki birgün ziyarete vali müşteşarı geldi ve çiğköftemizin namı valinin kullağına kadar gittiğini ve valinin bir gün ziyarete geleceğini söylede. Bu bizim için büyük bir başarıydı... Beyler istek varsa devam edicem yoksa yarın sabah devam edicem.

Etli çiğköfte işimiz çok tutmuştu. Elemanlardan biri abi reklam yapsak televizyona çıkarız dedi hafif şaka ile karışık bir şekilde. O an güldük geçtik ama aklıma iyi gelmedi de değil. Reklam fiyatları nasıl olur, kaç saniyelik reklam yapsak ne kadar tutar mühendisimize araştırmasını rica ettim. Biz onu taşıma ve ikmal den sorumlu mühendis olarak almıştık ama sağolsun elinden her iş geliyordu. Ertesi gün araştırmış geldi yanımıza durumu anlattı. Fiyat makul bir fiyattı yapılabilirdi. Tabi reklamın yayınlancağı kanallar büyük kanallar değildi ama olsun. Bizim şehirin bir kanalı vardı orda ve tvnet de çıkıcaktı. Önemli olanda zaten gücümüzü göstermekti. Tek bir sorun vardı. Reklamda kim oynuyacaktı nasıl olucaktı. Benim ortağım biraz çekingendi o oynamam demişti zaten başta. iş başa kalmıştı. Şimdi ise güzel bir kurgu kurmak kalmıştı. Ama ne yapılabilirdi ki etliçiğköfte ile ilgili. Aklıma pek bir şey gelmiyordu. Biraz araştırma yaptıktan sonra. Bir ünlü oynatmaya karar verdik. Oynatacağımız ünlüye teklifimizi mail yollayarak beyan ettik. ilk başta kem küm etti ama parayı biraz arttırınca kabul etti. Oynatacağımız ünlü ... Beyler kahvaltı yaptıktan sonra seri yazmaya başlıycam kusura bakmayın geciktim.

Oynatacağımız ünlü volkan babacandı çok ünlü sayılmazdı ama milli takımdan dolayı ün kazanmıştı herkez tanırdı. ilk başta ofise çağırdık reklamın nasıl olacağını felen konuştuk. Bizi sevmişti bizde onu sevmiştik. iyi biriydi. Reklam güzel olucaktı. Reklamımızın kurgusu şu şekildeydi, Volkan babacan milli takım maçında frikik vuruşunda kalesini korumaktadır. Ama aklına sürekli dünkü yediği o etli çiğköfteler gelir. Bu yüzden frikikden çok basit bir gol yer. Hoca bu duruma çok sinirlenir ve volkanı oyundan alır. Daha uzatıcaktık reklamı ama 14 saniye olmuştu fiyat artıyordu. Bir çiğköfte için iyi bir reklam sayılabilirdi. Zaten iki kanalda oynuyacaktı. Kurguyu volkana anlattığımızda oda benimsedi. Her şey hazırdı şimdi tek gereken ajans ve biraz efektdi. Ajansa gittik onlara kurgumuz ve hangi kanallarda reklamı yayınlıyacağımızı anlattık. Onlarda 2 hafta sonra pazartesi günü boş olduklarını. O zaman çekebilceğimizi söylediler. Randevumuzu aldıktan sonra çiğköfteci bayisine geri döndük. Çok kalabalıktı kalabalıgın ortasında birşey vardı. Kalabalığı azcık yararak yaklaştık ve o da ne çiğköftecide çok şaşıracağımız biri vardı...

Çiğköftecide vali vardı. Aslında buna çok şaşırmadık çünkü müşteşarı geleceğinden bahsetmişti. Ama bir anda görünce biraz heycanlandık tabi. Bizim şehirde valiye çok hürmet gösterirler ve severler. Bu bizim için büyük bir saygı, sevgi kazanmamıza yarayacaktı. Üstümüze çeki düzen verip valinin yanına gittik. Selam verdik ve buranın sahibi olduğumuzu söyledik. Bize çiğköftemizin çok leziz oldugunu. Her türlü desteği yapacağını hatta bizim çiğköfte zincirimizi diğer şehirlere de açmamız konusunda yardım edeceğini söyle. Son olarak bize bir isteğimizin olup olmadığını sordu. Benim aklıma çok deli bir fikir daha gelmişti, Şehrin tam göbeğinde tarihi bir bina vardı devlete bağlı idi ama kullanılmazdı. Kamulaştırılmıştı ama üstünde hiçbir düzenleme yapılmamıştı. Oranın açık arttırma ile bizim üstümüze yapılıp , yapılmayacağını sorduk. Bize şöyle bir baktı ve derin bir nefes aldı. Bize dönüp bizim şehrin markası olacağımızın. Tüm Türkiye ye adımızı duyuracağımızı ve bize bu tarihi bina işini halletikten sonra bir şartı, isteği olucağını söyledi...

Şartı şuydu, eğer biz büyük bir çiğköfte zinciri olursak çiğköfte zincirinin adını şehrin adını yapmamızı istedi. Bizde kabul ettik. Ajanstan haber gelmişti reklam filmini yarın yapacağımızı saatinde orada bulunmamız gerektiğini söylediler. Ertesi gün volkanıda evinden alıp reklamın çekileceği stada gittik. Reklam çekimimiz gayet başarılı olmuştu. Birkaç efekt eklendikten sonra çok güzel olacağı belliydi. Bu arada bayi sayısını ve eleman sayısını arttırmıştık. Birkaç hafta sonra ise dedem vefat etti. Bu beni çok üzmüştü, bir hafta kendime zar zor gelebildim. Dedemin bana söylediği nasihatı bir vasiyet olarak kabul ettim ve tüm elemanlarla bir toplantı yaptım. Kimsenin işe haram katmayacağını haksızlık yapmayacağı konusunda uyardım. Dedemin ölümünden dolayı olucak ki biraz sert davranmıştım...