yemek başlamıştı amk zeynel abinin o soğukkanlılığından ben bile korkmuştum havadan sudan konuşuyolardı saat 1 oldu hala muhabbet aq tabi kafalar güzel oldu masada bizim konslar falanda var derken mevzu başladı beyler

Z: buyrun ofisime geçelim birazda iş konuşalım
PB: Ne işi
Z: buyrun buyrun

zeynel abinin ofisi sahnenin arkasındaydı beyler ama adamları bodruma indiriyodu ben anladım aşşada sağlam olay dönecek aq aşşağı bi indik bizim güvenlik yanındada muhtemelen onun arkadaşı 5 kişi bizde aşşağıya ben zeynel abi sait abi bin fatih babası bide o çam yarması indik bodruma girince adam ayıktı mevzuya

PB: noluyo lan
Z: kes lan dıbına kodumun evladı

dedi ve tokadı indirdi fatihin babasına adamın feleği şaştı aq fatihle o çam yarması davranacak oldu ama korumalar direk bunları tuttu

PB: kardeş hata yapıyosunuz bizim sizle bi derdimiz yokki napıyosunuz
Z: benim seninle derdim kardeş (fatihi işaret ederken) bu babası belli olmayan binine verdiğin terbiye

bana döndü baştan sona anlat aslanım mevzuyu dedi bende a sından z sine anlatıım

Z: şimdiiiii ilk önce senden başlayacaz dediğim gibi ilk suç sende dedi ve adama vurmaya başladı her yumrukta bir cümle sölüyordu kanım dondu aq

çocuğuna delikanlı olmayı 2 ye tek yapmamayı öğreteceksin baaaaammmm
çocuğuna bunu öğretmezsen ve benim yeğenime bunu yaparsa bende sana bunu yaparım baaaamm
bu yanındaki çam yarmasına kendisinden küçük çocuğa el kaldırmamayı öğreteceksin baaamm

neyse uzatmıyım böyle şeyler diye diye yumrukladı adamı görmeliydiniz beyler adamın üstündeki beyaz gömlek kıpkırmızı kan oldu amkk ağzı yüzü paramparça oldu baltım daha yarım saat önce gözlerinde binlikle küçümsemeyle bana bakan fatih şimdi korkuyla yalvarırcasına bakıyodu ama kılım bile kıpırdamıyordu onlar bana acımamıştı beyler o asfalta düşüp bayılcak noktaya geldiğimde bile bana son güçleriyle vurmaya devam ediyolardı

çam yarmasına zeynel abi el sürmedi adamlarına söledi adamları bunun varyaaa anasını gibti anasını insana benzer hali kalmadı dayak bitince çünkü o bin fatihin babasının adamıydı ve onun hesabını zeynel abinin adamları kesecekti

sıra fatihe geldi

zeynel abi bana döndü ne ben nede adamlarım çocuğa el kaldırmaz hadi aslanım bakalım görelim bileğini dedi

ben dünden razıydım kinim öfkem azalmamıştı o huur çocuğuna

kalktım fatihide kaldırıp önüme ittirdiler bu hala ağlıyo aq evladı ağlama lan dedim vur

vur lan vursana laaaaaaaaannn diyodum tık yok kaldırdım bi tane yapıştırdım yere kapaklandı kalksana lan dıyordum kalmıyordu vurlan karşılık ver vuyrsana huur çocuğu diyodum ses yok aq daha da sinirleniyodum beyler karşılık verse vursa bana yine döverdim ama buj kadar sinirlenmezdim artık patlamıştyım çıldırmıştım kalkmayınca çöktüm üstüne saydırmaya başladım kendimi kaybetmişim dur lan dur manyak herif öldürceksin dediğini hatırlıyorum zeynel abinin beni zar zor aldılar üstünden ayırdıklarında sinir boşalması yaşadım hüngüt hüngür ağlamaya başladım beyler...

kendinizi belli etmeyi ve başlıpa şuku vermeyi unutmayın beyler