Adam yeni aldığı kamyonuna bakmak için evinden çıktığında, üç yaşındaki oğlunun gayet mutlu bir biçimde elindeki çekiçle, kamyonunun kaportasını mahvettiğini görmüş. Hemen oğlunun yanına koşmuş ve elindeki çekici alarak oğlunun eline çekiçle vurmaya başlamış. Biraz sakinleşince oğlunu hemen hastaneye zütürmüş. Doktor çocuğun kırılan kemiklerini kurtarmaya çalıştıysa da, elinden bir şey gelmemiş ve çocuğun iki elinin parmaklarını kesmek zorunda kalmış. Çocuk ameliyattan çıkıp, gözlerini açtığında, bandajlı ellerini fark etmiş ve gayet masum bir ifadeyle, "Babacığım, kamyonuna zarar verdiğim için çok üzgünüm," demiş ve sonra babasına şu soruyu sormuş: "Parmaklarım ne zaman yeniden çıkacak baba?" Babası eve dönmüş ve intihar etmiş... Birisi masaya süt döktüğünde ya da bir bebeğin ağladığını işittiğinizde bu öyküyü anımsayın. Çok sevdiğiniz birine karşı sabrınızı yitirdiğinizi anladığınızda, önce biraz düşünün. Kamyonlar onarılabilir, ama kırılan kemikler ve incinen duygular hiçbir zaman onarılamaz; Genellikle kişiyle performansı arasındaki farkı göremeyiz. insan hata yapar. Hepimiz hata yaparız. Fakat öfkeyle ve düşünmeden yapılan şeyler, insanı sonsuza kadar rahatsız eder. Durun ve düşünün. Harekete geçmeden önce düşünün. Sabırlı olun, anlayış gösterin ve sevin...

Ağlattın bin

parmağa 3 posta bin

Bazeb kamyon bazen araba bazen Ferrari yeter amk sokucam hikayenize

Oyş o parmaklar beni benden alıyor

dıbına koyayım niye her başlığın altına bu başlığı atıyorsun.

giberim rekldıbını dıbına çaktığım

iki gün önce yokmuydu bu başlık amk

Pgibolojim bozuldu kaldırır mısın?

Aglattin oC

Gerçek degildir la bu

Yuh amk gerçek mi lan bu hikaye

çal çal yaz amk

mis gibi prim koktu

Okumuştum ama yinede şuku

Parmağını yerim

iğrendim oç