parasızlık nedir lan ciddi cevap verin

tam stres yaşadığın bi an, elin sigaraya uzanıyor sigara yok. çıkıp alayım desen sigara parası yok. parasızlık adamı oturduğu yere o an kitliyor elinden tutuyor gitme dercesine, ufacık oda da parasızlığınla yalnızlığınla başbaşasın o an. elden tek gelen duvarları yumruklamak. tadın olm bu garibanlığı yoksa harbi "adam" olamazsınız.

sevgiliye simit yedirmektir

Öss 'de 420 puan yapıpda kayıt parasını veremeyip m.koy gibimsonik bir yerde 1200 liraya çalısmaktır. Aksini iddia eden ocdur

@578 helal len çok güzel betimlemişsin

@576 üzüldüm kardeşim ya

up up upp

up up up

insanın içini burkan en kötü "sızlık"

cumartesi, pazar, pazartesi ve salı acun izlemektir anasını gibeyim

paran yokken insanları daha iyi tanıma fırsatı yakalarsın belki de en acısı budur dostum kardeşim dediğin insanların aslında sahte oldukları, annenin ve babanın bile yeri gelip sana artık tahammül edemediklerini hissetmek çok koyar adama

sanki her gün evden cenaze çıkması gibi bir şeydir parasızlık

askerde beş parasız kaldığım bir dönemde cebimde yalnızca 1 lira ile çarşı iznine çıktım. çarşı izninin bir er için ne anlam ifade ettiğini anlatmaya lüzum görmüyorum. kimseden borç isteyemedim. o 1 lirayı en iyi nasıl kullanabilirim diye düşündüm. sonra bir internet kafeye gidip maillerime falan baktım. 50kr. artan 50 kuruşla da bim'den kek aldım. akşam olmadan da birliğe geri döndüm. bu olay parasızlığın ne feci bişey olduğunu öğretti. nahoş da olsa unutulmayacak bir askerlik anısı hafızama kazındı. allah kimseyi muhtaç duruma düşürmesin. yeterince paranız varsa, etrafınızdaki yoksulları gözetin binler özellikle de isteyemeyecek kadar gururlu olanları.

hayatı yaşayamıyormuş da ıskalıyormuş gibi hissetmeye neden olan durum.
parayla saadet olmaz lafı, maalesef çok klişe. doğrusu, para, mutluluk getiren tek şey değildir olmalıdır.
en basitiyle düşünürsek, parasız karın doymaz. para olmadan sağlık hizmeti olmaz. aç ve hasta bir insanın mutlu olması çok zor. sağlık ve mutluluk, et ve tırnak gibi. açın üzerine dokuz yorgan örtseler de uyuyamaz.
mutluluk için bol miktarda paraya sahip olmak şart değil. ama temel ihtiyaçları karşılamış olmak şart. bunun için de illa ki biraz para lazım. maslow bile ne demiş? önce aç karnını doyur, daha sonra sevgi ve aidiyet gibi ihtiyaçlarını gider.

yurtta açlıktan uyuyamamaktır amk ne olacak

ruhunuza öyle bir işler ki herşeyde para hesabı yaparsınız babanız arar kaza yaptım der ya şimdi bi ton masraf amk diye içiniz sıkılır bi anda lan halbuki babana bişey olmamıştır çok şükür ama öle bi pgiboloji o an bu aklına gelmez yapılacak masraf aklına gelir amk

şimdi elimde biraz param var. kendime telefon alacağım atıyorum. araştır araştır, ölüyorum. ya da bilgisayar alacağım mesela. gezmediğim yer kalmıyor. en ucuz fiyata bile "daha ucuzu vardır ya şimdi tüm paramı vermeyeyim" diyorum.
iki bin lira kadar birikmişim var. ama bir şey satın alırsam artık arkamda güvendiğim bir iki bin liram olmayacak. almazsam da teknolojiden bir haber yaşamak istemiyorum amk almak istediğim telefonu 15 yaşında çocukların elinde görüyorum. benim neyim ekgib diyorum.
ciddi ruh hastası oldum. ya telefonu alır ve yere düşürürsem? (bi ton para tamir işi) ya iki gün oynayıp mesajlaşıp sonra sıkılırsam?
zengin doğmak vardı. işte, kader. paramı da zütüme sokarım bu gidişle

parasızlık eşittir arkadaşsızlık. bir kere, gel şuraya gidelim diyemezsin, gel bana içelim diyemezsin. diyemeyince de tek başına duvarlara bakarsın.

öğrenci olunmadığı halde dolmuş şöförüne "bi öğrenci alır mısın" denildiğinde "acaba yer mi?" diye düşünmektir.

cebinde para olmadığı halde çalışıp didinip yurt taksidini bitirmek için mücadele etmek. hayat bu kadar kötü işte.20 yaşıma gireceğim. okulu bırakıp dönmeme rağmen hala yurt taksidini ödüyorum zorlukla. evdekiler zaten üstüme attılar senin borcun diye.1000 lira alıyorsam 600ü buraya gidiyor beyler. varın siz düşünün.o kadar çalış çabala didin aldığınız para 400 lira.o da internet, telefon taksidi ve kontörlerle birlikte cepte 200 lira ya kalıyor ya kalmıyor. sigara da var haliyle. parasızlık tak gibi beyler. daha kötüsü bu konuda azimli olmamak galiba. yaştanmıdır nedir altımda arabam olsun da gezeyim takılayım istiyorum şu 20li yaşlar geçmeden.20-21-22 hayatın zirve yaşları gibi geliyor bunlar. bundan sonra zaten çalışıp didineceğiz.

babama hep sövmüşümdür oldum olası. hiç sevmem o lanet adam bizi bu günlere getirdi. allah hepimizin sonunu hayır etsin.

@595 o yaşlarda biz üniversitedeyken otobüs parası denkleştirmeye çalışırken okula arabayla gelen veletleri görünce çıldırıyordum. çoğu da 2 yıllık gibten taktan bölümler okuyorlardı ben mühendislik okuyordum ama hayatı o adamlar yaşıyordu