parasızlığın gözü kör olsun

@1 açmak istediğim başlığı açmış a.k

hatrı sayılır bir üniversitede yüksek lisans yapmaktayım. son 6 aydır parasızlıktan hayat şeklim değişti a.k

akademisyen olmak için çıkılan bu yolun çok da kolay olmayacağını zaten biliyordum. babamın gönderdiği 3-5 kuruş var onunla idare etmekten takum çıktı a.k

diceksiniz ki neden çalışmıyon. böle bi unide yüksek yaparsan sana 3 dersten anasının amı gibi ödev verirlerse vvizeler 2 şerli olursa, yurtdışında doktora için ortalama kaygın varsa, üstüne de tez yazman gerekiyorsa yannan çalışırsın a.k

beyler alkol içmeyen, sigaraya zam geldikten beridir tütün saran bi tipim. bulunduğum ortamlarda hep en eskileri giyinirim. insanlar bana ucubeymişim gibi bakıyor a.k. fark ederse allah çarpsın fakirlikten utanıyorsam.

behzat ç nin filmine gidecek param yok. koydu lan resmen bana. eskidende pek param yoktu a.k. ama son 6 aydır birinden borç alıp birine ödemeye başladım. zaten çocukluktan beri millet gitar kursuna fln giderken ben babamla inşaata gidiyordum a.k çalışmaya. mahallede çalışmadığım dükkan kalmamıştı 3 kuruş para için. çocuklukta yaşamadık anlayacağın.

hocalar diğer yandan sıkıştırıyor a.k. tez yaz uluslararası konferansa git bilmem ne. cebimde 5 kuruş para yok. son 2 aydır yediğim tek şey yumurta lan. sabah akşam. takum çıktı beyler. kafam çalışmıyor artık yumurtadan.

sağolsun devlet denilen organizmea 3 krluk bursu çok görüyor vermiyor. diğer yandan bi yere başvuracak olan herkes kendi tanıdığına patlatıyor şampanyayı. ulan başarısız bi tip olsam anlarım. ama neden böyle ki ?

anlıyorum kendi paramı kazanmam gerekiyor. asistanlık için universiteler hep kendi addıbını kolluyor. bırak onu iş bulmak istesem o da bi dert a.k. takun bataklığın içinde kaldım böylece.

önerisi olan varmı demiyeceğim. çünkü ya yükseği bırakacam , ya açlıktan fakirlikten ağız kokusuyla okula yürüyerek fln gidecem a.k

istanbul büktü belimi sanırım bu sefer. ama bugüne kdr garip gurup kararlar alan ben, kolayı sevmeyen ben, gibsen bırakmam okulu.

bırakanın vazgeçenin a.k

parasızlığın a.k.

istanbulda günübirlik iş yapan var mı beyler. ne bilim bişeler satarım fln. ya da reklam acentasıymış şuymuş buymuş.

yol parası için a.k aylık akbilin hayali bile çok uzak beyler. mecidiyeköy maçka yürünebildiğinden yürüyerek dönüyorum çıkışları sabahları zor oluyor diye.

burda herkes otu taku paylaşıyor dertleniyor sevgiliymiş aileymiş bilmem neymiş. bnm açlığım kimsenin gibinde değil. ailemin bile.
herşeye katlanan tip olmaktan sıkıldım a.k. bari yevmiye bir iş bulsam cebim para görür.

umarım okursunuz panpalar. okuyun ki ota taka dertlenmeyin. çaresizlikten iki elim kafamda düşünmekten çıldıracam a.k.

bu hayat böyle mi olur lan. istediklerin hep çok mu uzaktadır ?