Ben 19 yaşında aslen Trabzonlu bir genç arkadaşınızım. Hayatı boyunca yüzü gülmemiş bir babanın evladı. Hiç bir zaman çokta gözümüz olmadı ama hiç bir zaman da elimizde bişey olmadı. Babam güçlü kuvvetli adamdı. Pazarcilik güvenlik esnaflik kendi patron olduğu her işte alın teriyle çalıştı. 48 yaşında geçen yaz kanserden kaybettim babamı. küçük kız kardeşim annemle kaldık amina kodumun dünyasında. elde avuçta yok babamdan kalan kuru bi maaşla. Tek hayali üniversite de mühendis olmamdı babamın. Üniversite sınavına gireceğim senesiyi dershane parası okulda yemek parası verebilme uğruna çalıştı.

Ygs ye girdim bir tak yapamadım lys sınavına girmeden bir hafta önce kanser olduğunu öğrendik sınava girdim hastanede başında nöbet bekledim gece gündüz. 25 gün komada kaldı sonra kaybettik ve o son senesini sırf şu amina kodumun sisteminde piyon olmayayım onun gibi surunmeyeyim yüzüm eğilmesin diye uğraşarak beni bir üniversiteye sokmak için geçirdi ve üniversiteye girdiğimi göremeden vefat etti. Belki bu kadar maddi zorluk çekmedeseydik kanser olmayacaktı. Dışarıya beni kardeşimi ezdirmemek için kendi içinde kendini yırtmasaydi, böyle olamayacaktı.

Ne kadar aranız bozuk olursa olsun ne kadar kızarsıniz da kızın Baba arkanızda bir dağ. 1 sene olucak sesini duymadım 1 sene olacak yüzünü görmedim. imkanınız varken babanıza annenize kocaman sarılın. Hayatta hiç bir takun telafisi yok.

offfff okurken gözlerim doldu panpa Allah rahmet eylesin dua et bro dua :(

Üzüldüm be kardeşim geçmiş olsun

yokluk zaten başımızın belası bir gün intikam alcağız yokluktan..

Bazilari uyuyarak 15000 tl alsin bazilarida gece gündüz calisip ay sonunu dusunsun amk hayati ya

Kardesim bunlar seni kamcilasin. Hayat zor kolay degil parani kazan para mutlulugu getirmez amac degil arac olsun senin icin. Guzel gunlrr gormen dilegiyle..

Ben o Lidyalılar ın ecdadını gibiyim.

Allah sabır versin panpa cok zor

Ağlattın bin aynı şeyleri yaşamışız babam yaşıyor bende elimden geldiğince işlerinde yardimci oluyorum lise yillarinda şafak da çalışıp saat 9 da dershaneye yetiştiğimi biliyorum şimdi mimarlık okuyorum çok şükür ama babamla aram çok kötü pgibolojim bozuldu sağlam huur çocukları çelme takti babama şimdi benimde gücüm kalmadi adaletini gibeyim be dünya!

Trabzon var şuku

Başın sağolsun

Rezerve

Allah rahmet eylesin

Çok üzüldüm kardeşim trabzon olduğundan kaptın şukunu

Aynı acılı hayatın farklı versiyonunu yaşıyorum küçük umutlarım var bende trabzondayım orduda okudum geldim bi gibim yaptım yaş 20 oldu neyse gibtir et trabzonlular bilir değirmendre db selamlar.

Ulan var ya bu sözlukteki samimiyet havası. Duygu havası ;her ne kadar karı kız ferre muhabbeti çok olsada bu olaylardaki samimiyet beni buraya bağlıyor amk. Aglayasim geldi lan
.Ve tabiki toplum tarafından dışlanmış olmam buradaki sebzelerin biridir.

Kardeşim allah rahmet eylesin, yazını okudum, babamı aradım nasıl mutlu oldu bir bilsen

Bi sigara da bu kardeşimize yakalım beyler duyarsız kalmayin

Mekanı cennet olsun

aynı koşullar altında bir arkadaş, şu an annesi evin başkanlığını devraldı ve çocukları okutuyor.

bir örnekte arkadaşın babasından, hem okuyup hem ailesini geçindirmiş 12 yaşından itibaren.

hayat zor ve direnmek gerekiyor. dört elle sarılmak...