paranoyakça davranışlarımın olduğu

paranoya iyidir
seviyom ben

@2 bu takıntılarım, gereksiz kuruntularım, yüzünden çok mutsuz oluyorum. genelde haklı çıkan benim ama ota taka kuruntu yapıyorum ben. bu paranoyaklık mıdır?

@1 panpa tam olarak nasıl davranışlar sergiliyorsun?

hayat dediğin am züt meme gerisi boş

@4 panpa sevgilimin tüm hareketlerinden şüpheleniyorum mesela. bana 5 dk geç yazmasından tut en ufak diğer şeylere kadar. sırf o da değil annemden babamdan kardeşimden hep bana karşı zarar vermek istedikleri hissindeyim. onlara bile ısınamıyorum. yeni tanıştığım, örnek bir kızı, hemen sahipleniyorum ve kıskanıyorum, takip ediyorum hareketlerini ve üzülüyorum. hep dışarda kalan ben olduğumu hissediyorum. herkesin bana olan ilgisinin, sevgisinin sahte olduğu düşüncesindeyim. bunu kanıtlamak için saçma sapan tartışmalara giriyorum kendileriyle. beni sevmediklerini bildiğimi göstermeye çalışırcasına tartışıyorum herkesle. devam ediyim mi?

umutsuzca up

bipolar hehe paranoyakmısın en yi çözüm yolu bir doktora gitmek

çaresizce up

@8 hiç gitmeye hevesli değilim. yapabileceksem kendim üstesinden gelmeliyim düşüncesindeyim

üzüntüyle son bir up

@6 :D panpa lisedeyken ben de böyleydim aslında. yani herkesin benden nefret ettiğini sanardım sadece 1 kaç insan vardı benden nefret etmediğini düşündüğüm. diğerlerinden hep biraz uzaktım bu konuda benim yüzüme bakıp kıskıs gülenlerden tiksinirdim. aklımdan onlarla ilgili çeşit çeşit şeyler geçirirdim. konuşmazdım çünkü asosyaldim ama böyle şeyler düşünürdüm.

ama şimdi çok sağlam arkadaşlarım var. ben onlarla tanışmasam bile gelip benle tanışmaya çalışmış insanlar var. ilk iki sene üniversitede fazla kimseyle arkadaş değildim öle merhaba merhaba. şimdi herkesle dalga geçecek seviyede arkadaşlığım oldu. yani bunlardan sana gerçekten değer veren arkadaşların sayesinde kurtulabilirsin. he arada ben de böyle şeyler düşünüyorum. yani geçmişimdeki düşüncelerden hala tam olarak kurtulamadım fakat suratım asık olduğunda halimi soran insanlar var artık onlar sayesinde tüm derdim tasam gidiyor. lisedeyken arkadaşlarımın aradığı son kişi iken şimdi her gittikleri yere mutlaka ama mutlaka davet ederler. sağlam arkadaşlar bul ve sıkıntılarından kurtul panpa *

gitmen gerek herşeyi kendi başına çözemezsinki kabullenmemek bir hastalık göstergesi zaten şuan oldugu gibi

anksiyete bozukluğu var galiba aç oku

@12 yanlış anladın panpa, değer veriyorlar cidden, benim için bir ton şey yapıyorlar, yalanlayamam. sadece samimi olduklarını kabul etmede zorluk çekiyorum. bir an bıraksalar düşecekmişim gibi hissediyorum, alk adımlarını atmaya çabalayan bebek gibi.
@13 bunu düşünüyorum ciddi ciddi ama emin olmam gerek kendi durumumdan. kendi durumumdan emin olmazsam bunların benim için hiçbir önemi olmaz.
@14 hemen okuyorum panpa

@14 panpa nokta atışı yapmışsın cidden. kız arkadaşımla en ufak bir tartışmada titremeye başlıyorum. tartışmaya başlamadan sadece bunu düşünsem bile elim ayağım buz tutuyor isterse temmuz ayında yorgan altında olayım donuyorum, elim ayağım titriyor. elim kolum bacağım tutmuyormuş gibi hissediyorum. bu ciddi tedavi gerektiren bir durum mu peki?

bir anlık sevincin verdiği bir up

@6 sevgili konusunda düşüncemi yazmışın resmen amk. ama şuan ki hatun çok güven verdi bana aştım ben

@18 ya öyle bir güvensizlik değil benimki. ya beni üzmeyeceğinden emin olamam ama yine de çok güveniyorum ona. sanki hiç üzmeyecekmiş gibi. ama nedense hep üzmesini bekliyorum. ya değişik birşey anlatamıyorumda şu an neyin kafasını yaşadığımı inanın bilmiyorum, anlatamıyorum doğru düzgün.

pskiyatriye gitmeyi deneyebilirsin antidepresan yazarlar kullanıp kullanmamak sana kalmış ama ben bi zararını görmedim bünyeden bünyeye değişiyo