şansım bu ya fakir bi ailenin çocuğu olarak doğdum. yarın son gün ve babamın cebinde sadece 20 lira var. 55 lira parayı nerden borç alsak diye düşünüyor babam. okutmak için çalışıyor beni adam. ama aldığı asgari ücretin çoğu borçlara gidiyor. bende inşallah yüzünü kara çıkarmam babamın. inşallah yatırabilir parayıda bende girebilirim sınava. şu an yüzüne bakamıyorum, hatırlatamıyorum adama. çünkü o da farkında yatırmam gerektiğinin aslında biliyorum. kafamda da bi ikilem var, bende mi çalışsam bi işe girsem yoksa üniversite için mi çabalasam. her türlü şey geliyor aklıma. zaten zar zor bi okulun hazırlık kursuna yolladı beni adam, şimdi bide bu çıktı başımıza.

sözlük sizden başka kimsem yok anlatıcak, içimde duracağına buraya yazıyım dedim. fakirlik kötü şey. onun için sıcak evinizin, yatağınızın, ananızın babanızın kıymetini bilin. birde ricam var sizlerden, kimsenin ailesine küfür etmeyin. onlar olmasa ne yapardık.

zorunlu edit: birçok kişiden yardım mesajı aldım, altada yazmışsınız, işte boğazından kesip başkalarına yardım eden türk milletini, inci sözlüğü bunun için kimseye değişmem. babam maaşlı bi çalışan ve asgari ücret alıyor. zar zor yetiyor ama aç kalmıyoruz. haftaya maaşını alıcak ama bu ygs işide öyle bir zamana geldiki. hani derler ya ay sonunu zor çıkartıyoruz diye. yardım almak istemiyorum çünkü gururuma yediremiyorum belkide. yarın son ana kadar bekliycem. burada sadece size duygularımı paylaşmak istedim, kimseden bi beklentim yok.