@58 herşey para mi kardesim

@61 ne borcu kardesim yardimci olayim

@63 lan bende para var gerisi yok ne fakir edebiyati mk

@66 bulsam bile iletisime gecemem ki mk

@69 seninki nasıl pic

gibleyin beni

@75 işte aynı senin gibiyim amk

hayal ettiğim her şey oldu.

heves edecek yeni bi şeyler ariyorum artik.

sorun da bu artık her gün şükrediyorum ya her şey kötüye giderse birden diye. anksiyete başlıyo yakınlarıma bir şey olur mu bir şey olur mu vs diye.

20 yaşindayim hayatimda ilk kez 2 ay önce kendi iradem ve istegimle hastaneye gittim anksiyete yüzünden.

burger king veya mcdonalds'a gittiğimde kasadaki çalışanlara üzülüyorum durduk yere. ben çalışsam napardım akşama kadar milletin karşısında diye dalıyorum. durduk yere utanıyorum böyle para kazanabildigim icin.

insanlarla konuşurken en ufak bi tersime giden harekette silip atiyorum, içimden adam misin bu hayatta başarın ne diye düşünüyorum.

bi kızın fiziksel değil ama karakter ve davranış olarak en ufak kusurunu gördüğüm an ertesi gün selam veremiyorum. verirsem kendime başarima vs hakaret gibi sayiyorum.

yani etrafimda insan birakmadım dogru düzgün.

insanlar beni zütü kalkık biri olarak görmeye başladi.

ama parayla asla ilgisi yok küçükken de böyleydim şimdi de.