Sözlüğe girmeyeli yıllar olmuş. Özlemedim desem yalan olur. Ne de çabuk geçmiş yıllar, daha dün gibi hatırlıyorum burada ne kadar eğlendiğimi. Büyüdükçe dertler de büyüyormuş işte..

Şu an hayatımın en garip dönemindeyim cidden. Yaptığım şeyin ne kadar doğru ya da yanlış olduğunu bulmaya çalışıyorum. Elimden geldiğince kısa tutmaya çalışacağım, düşüncelerinize ihtiyacım var iyi de olsa kötü de olsa.

Öncelikle ailemden bahsedeyim biraz. Dedem babamı küçükken zorla istemediği biri ile evlendirdi. Annemi ve babamı en kısa şöyle özetleyebilirim; annem Suudi Arabistan, babam ise Amerika diyebilirim. Küçümsemek için söylemiyorum, bildiğiniz köyden gelmiş kapalı biri, diğeri ise istanbul'un göbeğinde doğup yetişmiş kültürlü, yetenekli modern birisi. Zaten ben olduktan 2 yıl sonra ayrıldılar. Annemle pek anlaşamasam da babamı canımdan çok seviyorum. Hatta o kadar çok seviyorum ki; hani birini veya kendini öldür dese öldürürüm o derece.

Kendimden de biraz bahsedeyim. Babam her ne kadar sevdiğim biri olsa da ben küçükken fazla üzerime düşmedi. Kendimi övmek için söylemiyorum, gerçekten zeki ve çoğu konuda yetenekli biriyim kendimi bildim bileli. Her konuda tek başıma, ailemden hiçbir teşvik ve destek almadan geliştirdim kendimi bilim, sanat vb. konularda. Çok iyi derecede 5 enstrüman, orta-ileri seviyede de 3-4 enstrüman daha çalıyorum. Bir adet basılmaya hazır kitabım var. Çoğu sportif alanda iyiyim, özellikle futbolda. Devam etseydim belki de milyon dolarlar kazananlardan olabilirdim.

Her neyse, şimdi asıl konuya gelelim. Bir süre önce şans eseri bir kadınla tanıştım. Onu da özetlemek gerekirse; gerçekten güzel, kültürlü, saygınlık sahibi ve çok zengin birisi. Kendi aylık kazancı ortalama 50.000 TL, oturduğu ev 5-6 milyon TL en az (5-6 milyon TL'ye ev mi olur lan demiştim içimden de oluyormuş meğer), ailesinden zengin olduğu için bırakılanlarla 5 milyon tl daha var ortalama. Şu an bir birlikteliğimiz var, evlenmek istiyoruz yakında ve kimsenin haberi yok.

Bu kadın ne yaptı etti beni babama, babamı bana düşman etti. Canımdan çok sevdiğim babamla şu an görüşmüyorum, hala şaka gibi geliyor bana şoktayım zaten haftalardır. Babamı bana kötülemesindeki argümanı babamın çalışmaması ve çalışmayı sevmemesi. Şu an babamın bir hastalığı var çalışmasına çok fazla etkisi olmasa da (ki sağlıklı iken de çalışmıyordu). Kullandığım bazı elektronik aletleri satıp para istiyordu babam, kadın bunları biliyor. Baban seni seviyormuş gibi yapıp seni sömürüyor falan dedi aramızı açtı bir şekilde dediğim gibi.

Her ne kadar annemle pek anlaşamasam da annem yine de çalışıp bir şeyler yaptı benim için bu zamana kadar o konuda hakkını yiyemem sırf düşünce yapımız ve kültür seviyemiz uyuşmuyor diye. Bu kadın annemle de görüşmemi istemiyor. Annem bir ara ameliyat olup 3-4 gün hastanede yatacaktı, annemin yanında kalmamı bile istemediğini söyledi. Tüm arkadaşlarımla da ilişkimi kestim onun için, kimseyle konuşmuyorum en yakın arkadaşlarım da dahil.

Şimdi her şeyi ortaya koyup düşünüyorum; eğer bu kadın hayatımda olmasaydı ortalama bir maaş ile hem anneme hem de babama yardım ederken ne hayatımı yaşayabilecektim, ne evlenebilecektim, ne de bir şey sahibi olabilecektim. Harcanıp gidecektim yani muhtemelen. Şu anki durumda para ilk sırada olmasa da iyi bir hayat için ailemi ve arkadaşlarımı satmış veya geride bırakmış bulunuyorum.

Bazen kendimi o kadar kötü hissediyorum ki intiharı bile düşünüyorum. Sizce yaptığım doğru mu yanlış mı?..

Tanrı inancım yok normalde. Bu dünyada zaten yeterince üzülüyorum şu anki durumuma. Fakat bir de tanrı varsa ve ahirette ailemle ve arkadaşlarımla nasıl yüzleşeceğimi düşünüyorum..

Siz olsaydınız ne yapardınız? Hayalinizdeki kadın ve zengin bir yaşam mı yoksa ailenizle birlikte Türkiye'de vasat bir hayat mı?..