1. 1.
    +1
    canım çekti. gideyim kendime bi kahve yapayım zaten şuan tek dostum dumanı. sizde isterseniz koyun ocağa hissedin içinizde o ferahlığı o tatlı acılığında acılarınızı unutun. ama bozmayın tadını sakın şeker koymayın. benden bi tavsiye dostlar diğer entry 3 dakika rötarlı olabilir *
    ···
  2. 2.
    0
    devam et dinliyorum
    ···
  3. 3.
    0
    sen yarra yemişsin :D
    ···
  4. 4.
    0
    burdan panpa
    ···
  5. 5.
    0
    burdan devam et
    ···
  6. 6.
    0
    beyler devam edemiycem. yarın. yarın gene gelicem. bu sefer anlatıcam. zaten bu kısımları zor gelir sanırım sadece. ama yapıcam. yarın akşam daha önce yazdıklarımla beraber yeni başlıkta mı yoksa burada mı devam edeyim siz söyleyin yazın. dinleyen varsa yazsın ayrıca . yarın gene haber veririm. isteyen olursa dediğim gibi burdan ya da yeni başlıkta devam ederim. anlayışınız için teşekkürler. iyi geceler hepinize
    ···
  7. 7.
    0
    okudum panpa. ilk yorumu ben yapayım ders konusunda ne kadar iyiysen kadınlar konusunda o kadar kötüsün. tabi o zaman için. neyse devam et. tıpı kazandıysan da benle iletişime geç tıpçıyım ben.
    ···
  8. 8.
    0
    neyse. tanıştık daha sonra. adını duydum. orada hiçbir şekilde projeye katkım olmadı ama geçtik finalleri. umurumda mıydı? hayır. amerikaya gidecektik. inanın bu bende hiçbir heyecan oluşturmadı hiçbir zaman. gittiğim ülkeleri merak eden varsa yazarım
    ···
  9. 9.
    0
    o zaman daha kısa anlatmalıyım sanırım .
    ···
  10. 10.
    0
    burda da mı kalmadı kimse?
    ···
  11. 11.
    0
    neyse devam ediyorum. içimi dökmek istiyorum sadece. zaten burdan başka arkadaşım ve dostum da yok. ailem? anlatmaya daha zaman var
    ···
  12. 12.
    0
    belki ne alaka diyeceksiniz ama olay sadece bunlar değil. dinleyen var mı hala beni?
    ···
  13. 13.
    0
    inanın o ana kadar full performans çalışmış bi beyinin iflası vardı. ben bitik ama bi yandan heyecanlı vaziyetteydim. yürüyordum ya da yürüyor taklidi yapıyordum gerçekten bilmiyorum. sergi kuruldu. benim tansiyon düşmüş biraz istirahat sonra revirden çıkıp yanlarına gittim. oturdum kimseye cevap vermeden. laptop çantasını elime alıp kafamı dağıtmak adına ama yapamadım sadece oturdum. akşama doğru daha iyiydim sanırım. yanıma geldiler gene. sadece kısa cümleler kurdum iyiyim, teşekkür ederim, hiçbirşeye ihtiyacım yok. ve asla gözlerine bakamadım.
    ···
  14. 14.
    0
    ama bu heyecanı yaşamak istedim. yaşamalıydım. ne olursa olsun. kaldırdım bi cesaret kafamı. ama belki ton basıyordu o an. o gülümseme yoktu ama büyü vardı. büyü neydi ki? büyü diye birşey var mı? kafayı yiyorum dedim kendi kendime. en büyük avantajım cümle kurarken kafamda aynı anda tonla cümleyi oluşturup en mantıklısını seçim söylemek olurdu. bu huyumu çok sevdim hep. o küçümseme mimiği gene biraz belli oldu ve bana 'nasılsın' dedi? inanabiliyor musunuz o varlık konuşuyormuş. geriye doğru atmışım o an kendimi betona vurdum kafamı. biri birşeyler mırıldanıyordu ama duymadım. duymasam ondan sonra üzülmezdim. gerçekten üzülmezdim
    ···
  15. 15.
    0
    yere bakıyordum. gözleri yere dökülen kahvenin biriktiği yerleri andırıyordu. değil mi? ben rüya görmediysem. ya sadece halüsinasyon? kafamı tanca sorunun altında ezilmiş bir çaresizlik olarak görüyordum o an. ama daha önce hayal meyal duyduğum yanındaki ses cevap verdi gene. bi yandan da seviniyordum. risk ortadan kalkmıştı.' birden ses duyduk geldik başı döndü sanırım kahveyi dökmüş dedi. kafamı kaldırıp bakamıyordum ya bana bakarsa? ya gözlerime bakarsa? ya ilk kez biriyle göz göze gelirsem ve bu o olursa? gözlerim yanar mıydı? belki ruhum gibi akar giderdi için için
    ···
  16. 16.
    0
    size de oldu belki. ama bu kadar oldu mu bilmiyorum. oturdum saçılan kahvenin üzerine sadece. zaten ayağa kalkamazdım. küçümser bi gülümseme gördüm ama daha önce annemden başka kimsenin gülümsemesi benim farkımda olmamıştı. arkadaşım geldi hemen ne oldu dedi. daha ses tonunu hiç duymadım bi umut dedim ama kalbim kaldırabilir miydi? çok riskliydi be. gerçekten çok riskliydi. kulaklarım belki duymak istemezdi ondan sonra sonsuza kadar. belki de ölürüm dedim. çünkü kalbimi durduramıyordum lan. lisede kanı kaynar insanın lafı çoğu için geçerliyken benim için bu hiç olmadı. size içimden geçtiği gibi anlatıyorum. o zamana kadar kadınları sadece neslin devamı olarak görüyor ve buna gerek bile duymazdım. evlenmek benim için zaman kaybı ve yapılacaklarımın önünde bi engel olurdu sadece)
    ···
  17. 17.
    0
    reserved bi ara okurum
    ···
  18. 18.
    0
    anlat bi ara bakarız
    ···
  19. 19.
    0
    bu başlıktan devam edeyim mi devam edicem beyler
    ···
  20. 20.
    0
    anlatmayaydın ıyıdı
    ···