panpalar gelin

Beyler ben liseye giden bir kardeşinizim ve babamın benim hayatımdaki olayları yönetmeye çalışması beni düşünmeye itti ve düşündükçe de insanların ne kadar boş olduklarını düşünüyordum. Babam bunu küçükkende yapıyordu şu an 11. sınıfım ve babam tıp okumam için MF seçtircekken babamla ilk taşaklı kavgamız bu zaman oldu ve ben TM seçtim çünki pgiboloji istiyorum.TM deyim şu an ama babamın benim iyiliğimi isterken pgibolojim değişti uyku düzenim bozulmaya başladı .
(8. sınıf) : gün geçtikce etrafımfaki insanların ne kadar gereksiz olduğunu düşünür dururdum aklım, birşeye takılır ders dinleyemezdim ve sürekli yorgun olurdum, akşam eve gelip yalnız kalıncaysa sanki zihinsel doping almış gibi çok hızlı düşünürdüm istemsizce o yarım saat sanki herşeyi yapabilcek gibi hissederdim bitince ise çok yorulur ve uyurdum.
(9.sınıf) : uyku problemlerimin artması ile beraber derslerde uyuyup geceleri uyuyamamaya başlamıştım ve lisenin zorluğu ile hepten dersler kötüye gidiyordu ki babam8n baskısı da devam ediyor, pgiboloji okuycam diyince üzerinde azcık hakkım varsa tıp okursun diyip beni boş strese sokardı. Neyse panpalar 8. sınıfta obezin tekiydim dışlanmış bir bireydim 9a geçerken 23 kilo verip kas yapmıştım 79 kilo 1.80 boy kirli sakal ile 9lar dahil büyük gösterdiğim için 10-11 ler dahil konuşurdum.8deki dışpanma olayı güvendiğim kişilerden olduğu icin zor günlerdi lise sınavı üstüne annem 2. ye evlenip ayrılıyordu taşınma işi vardı düzenim gene bozuluyordu. Bu kadar olay üzerine kişilik analizinde epey gelişmiştim ve insanları kolay tanıyıp kolayca ç9züp geçmiş sıkıntılarını anlıyordum insanlar bana yapboz ya da bulmaca gibi geliyordu. Bir arkadaş çok fazla düşünüp kafaya takıyorsun diyince ben niye böyleyim dedim ve internetteki araştırmam üzerine ileri derece obsesifkomplusif bozukluğum olduğunu öğrendim yıllarca bu hastalıkla yaşamışım uykusuzluğumun sebebi de buymuş ama mutluydum niyeyse ve bunla yaşamaya alıştım.
(10.sınıf) : Buraya kada okuyan varsa cidden teşekkür ederim beni korkutan olay şudur. Ben evren, varoluş gibi felsefik muhabbetlere kafayı taktım komplusif bozukluktan ötrü ve sürekli fazlaca bu konu, hakkında düşünürbolduğum için din denilen şeyin insanları sadece kontrol etmek üzere insanların umutsuzlugundan doğdugunu düşünüyorum ve hala öyleyim ama inanana saygım sonsuzdur benim kendi inancıma laf etselerse... neyse panpalar bu düşüncelerden sonra pc başında ev boş yalnızım arkamda bir huzursuzluk sanki birisi dikilmiş ve beni izliyordu kafaya takmadım yanılıyorumdur dedim ama bu olay fazla tekrarlanıyordu. Yolda, okulda heryerde en çokta yatarken ya baş ucumda,ya kapı girişinde, ya da komidinde birinin beni izlediğini hissederdim ve gecelerim gündüzüm, gündüzlerim gece olmuştu ve araştırdığima göre cinlerden ne kadar korkarsak o kadar daha üstümüze gelirlermiş ve bende kendime her o his gelince korkmuyorum der ve sayıklarken uykuya dalardı. Bir süre sonra ise hiç korkmaz hatta o hisse alışır oldum. ve ben öyle biseyden bile korkmuyorsam çaresine bakabildiysem gerçek hayatta niye korkum olsun ki düşüncesine kapıldım. izmir bornova evka3 köpeklerini bilenler bilir epey saldırganlardır zevkine gider onları kovalardım ormana girerdim elimde çakıyla hepten pgibolojim bozuldu. Ailem bunları farkedince pgibiyatriste zütürdüler beni aklı sıra herşeyi anlatıcakmışım gibi. Salağın teki mi beni ajlayabilcek gayet normal insan taklidi yaptım ve psimiyatrist 2. seanstan sonra çocuğunuz gayet normal diyerek bizi yolladırlar.
(11. sınıf) : bitti sabredin. Beyler ben silik ama belli şekli olan g9lgemsi şeyler g9rmeye başladım belki hayal gücümün yarattıklarını artık kıyaslayamıyorum gerçekle ya da cidden bişeyler var o izlenme hissinden hiç çekinmezdi. ama bizim evin arkasında büyük bir otopark var ama bi sefer o hissi otoparkta hissedince cidden telaşlandım ve korktum çünki 2000metre karelik bir alın heryerinden bunu hissettim. Normalde odamda tek biryerden hissederdim.

Edit: Benim gibi böyle abzürd durum yaşayan var mı varsa ç9zümü ya da taktik gibi herhangi bir çare?