1. 26.
    +3
    @36 eyvalla pampa, yine gözlerim doldu amk
    ···
  2. 27.
    +7
    o sene sonuydu. kızın sevgilisi olan binin babası banka müdürüydü,
    tayini çıktı sanırım, gittiler. gittiler ama başkasının sevgilisiydi artık
    bitmişti benim için. hep öyle kalacaktı.
    çocukluk işte mınıgibiim mal mal bunları düşünüyodum.
    şimdi o kadar meseleden sonra başımızdan geçenleri düşünüyom da.
    bizi küçükken çok gibmişler amk, çok ezmişler anamızı gibmişler resmen.
    o yüzden bi türlü iflah olmuyoz işte,
    içimizde bi öküzü öldürecek kadar yara biriktirdik küçüklükten.
    şimdi hiçbi hatun tedavi edemiyo o yaraları. kalıcı hasar bırakmış yaşadıklarımız
    ···
  3. 28.
    +5
    o zamana kadar ben okulu en korkak çocuğuydum sanırım.
    haraç filan alırlardı benden. sonra o hatundan umudu kesince bişey oldu
    ne oldu bilmiyom amk. ertesi sene ilk defa kavgaya girdim.
    bi köy adam gelmişti bizi dövmeye abartmıyom 80 kişi rahat var
    üç kişi girdik kavgaya.
    anamızı gibtiler, ölüyoduk. ama daha mutluydum sopa yedikten sonra
    ···
  4. 29.
    +5 -1
    sonra dedim ki giberim bu dünyanın tillahını.
    taktım belime bi kelebek, benim diyen adam yanıma yanaşamıyo.
    lise ikinci sınıftık. ben artık bu kızla kanlı bıçaklıyım, bişeyler yaptım tam hatırlamıyom
    küstük, konuşmuyoruz. ki zaten konuşsak bile ben onla konuşamıyorum ki amk.
    iki lafı bi araya getiremiyorum mümkün değil.
    bunu yapamayınca tersine dönüyo insanın davranışları.
    tersliyorum kızı ne dese, elimden geldiğince kötü davranıyorum.
    sanki onun da çok gibinde ya, öyle düşünüyorum o zamanlar.
    meğer gibindeymiş yıllar sonra tekrar düşününce ancak anlayabiliyorum bunu
    ···
  5. 30.
    +5
    ertesi yıldı. lise 2'yim okulun bir numaralı bini benim artık.
    sürekli kavga dövüş, sürekli kafa göz kırık yarık. gibtimin anadolu lisesi "süt çocuklarının" okulu. bi kavga çıksa çok çıksa 4 tane adam geliyo peşinden.
    adamlar 40 kişi basıyolar okulu her seferinde. biz her seferinde ağır hasarlı.
    ama düşmandan da 3-4 tane indirmişiz o yetiyo bize.
    ···
  6. 31.
    +6
    yine aynı sene, belki bu hikayeyi başka zaman anlatırım.
    ablam evden kaçtı amk. adamın birini seviyomuş, babamgil izin vermedi.
    bi gece camdan dışarı bakıyodu ablam. normalde geç yatarım ben.
    o gece anladım ablamın kaçacağını. ama seviyodu lan işte,
    ben anlamazsam kim anlardı ki bunu. o gece erkenden yattım.
    sabah kalktığımda ablamın evde olmayacağını biliyodum yatarken.
    öyle de oldu, sabah ablam yoktu
    ···
  7. 32.
    +5
    ondan sonra hayat çok değişti benim için. hem delikanlı olup hem
    ablası evden kaçmış adam olmak zor iş amk. peder kalp hastası oldu ondan sonra.
    anne hergün ağlıyo, ev hergün ölü evi gibi, kapısından girmek istemiyorum artık.
    ki öyle de yaptım. sonra haber geldi, enişte ablamı dövüyomuş diye,
    aradım taradım bulamadım bini. bulsam heralde öldürürdüm diye
    düşünüyorum. evden kaçtığı için değil.
    onu onca seven o kadını dövdüğü için. bulamadım...
    ···
  8. 33.
    +5
    o yıl da böyle geçip gitti. okulda bi öğretmeni dövdüm.
    okuldan atarlar sandım atmadılar. uzaklaştırma aldım biraz,
    geri döndüm. artık bi kahramandım okulda. oysa ben sadece bi kişinin kahramanı olmak istemiştim hep.
    onu gördüm yine, umrunda değil gibiydi ve sanırım değildi...
    ···
  9. 34.
    +4
    lise böyle geçip gitti, dile kolay 7 sene, ne başka bi kızı sevdim, ne de eli elime değdi başkasının. şimdi düşünüyorum da birini bir daha öyle sevebilmek için neler vermezdim amk
    ···
  10. 35.
    +4
    ve işte öss bitti. sonuçlar açıklandı. o ankaraya gitti. bitti dedim lan, bu hikaye burada bitti. hayatımın 7 senesi amk. gözlerimin önünden uçup gitti. ben tabi bi gib kazanamadım. ama o gittikten sonraki sene anladım ki o memlekette durulmaz. ben de gitmeliyim.

    yıllar sonra çok yine onun için defalarca dinledim bu şarkıyı, bi sigara içiminde yine dinleyesim geldi
    http://fizy.com/#s/1ahsyv
    ···
  11. 36.
    +4
    o yıl dershaneye gittim. dershanede bi hatundan hoşlandım. yıllar sonra ilk defa başkasına karşı bir şey hissettim. dershanenin en güzel kızıydı. ve onunla hikayem de öyle başladı. hayatımda ilk kez bir sevgilim olmuştu amk. mutlu gibiydim sanki. ta ki bi gün sevgilimle yolda yürürken yine ona rastlayana kadar...
    ···
  12. 37.
    0
    yıllar sonra ona yazdığım bi şiiri paylaşacam lan. ilk defa yapıyom böyle bişe binlik yapmayın
    ···
  13. 38.
    +8
    siz okurken ben sigara molası verim pampalar. iyice amı zütü dağıttım efkardan. esas hikaye bundan soona başlıyo zaten. buraya kadar sıktıysam affola

    bir ayrı düşüşün kısa tarihi

    yoktun
    yokluğunla beraber sevmiştim seni
    gidecektin biliyordum
    ellerinden tuttum gidişinin
    issız odalarda, işkencede
    kabul ettim dönmeyişini
    o nedenle gözlerini
    hep kahverengi zannettim

    meğer biz en uslu çocuklarıymışız hayatın
    belki göz göze geldiğimizde biraz
    soğukta kanatları donmuş bir serçe kadar haylazmışız
    coğrafyadan ayrı düşmüş
    tarihten geç kalmışız
    meğer felsefeden bir kez olsun beş almamışız
    aklımıza gelmemiş bir kez olsun
    “istediğimiz sorudan başlayamaz mıyız?”
    diye sormak
    oysa imkansızdır eski defterlerimde ismini bulmamak

    ii
    biz ne vakit elektrik kesilse
    duada kusur etmedik edison’a
    devlete küfretmeliydik belki de
    bilemedik
    sen de gelip beni buldun ya
    sana mı dua etsem
    küfür mü etsem zamana
    karar veremedim

    iii
    bu şehir ne zamandır burada
    bu kız kulesi
    bu boğaz
    bu beşiktaş iskelesi
    bu gidip de dönmeme meselesi
    ne zamandır aklında

    ne zamandır burada
    bu taksim
    bu kanlıca
    bu fethipaşa korusu
    aklında bir
    “nereye gider bu sevda” sorusu
    ne zamandır burada

    hep mi buradaydı
    bu vapur sesi
    bu martı çığlığı
    bu cuma selası
    başımızdaki bu ayrılık belası
    hep burada mıydı

    burada mı kalacak hep
    bu sokak başları
    bu çınar ağaçları
    bu kaldırım taşları
    giderken yüzüne dokunan bu gözyaşları
    hep orada mı kalacak

    bu deniz ne zamandır yeşil
    ne zamandır bu çocuk böyle yalınayak
    üşümez mi bu çocuk böyle akşam serinliği
    gözlerinde hep bir elveda tedirginliği
    bu çocuk üşümez mi böyle çırılçıplak

    iv
    seni o otobüsün önünde
    seni
    o
    otobüsün
    önünde
    bırakmasa mıydım

    v
    cam kenarına koymazsan
    ölürmüş saksıda yaşayan çiçekler
    açacaksın şimdi afrika menekşesi
    sebebini nerden bilecekler

    vi
    gitmeseydin eğer
    beşiktaş’ta dolaşırdık
    i̇k’i çıkarırdık beşiktaş’tan
    beş- -taş oynardık
    beşiktaş dediğin hepi topu
    yedi taşmış meğer diye düşünüp,
    gülerdik belki de

    yedikule’nin taştan yapıldığını
    söylemiyorum bile

    vii
    büyümek için mutlaka
    yemek yemeli çocuklar
    çocuklar süt içmeli büyümek için
    üstelik bunun için
    zengin olmak gerekmemeli
    okumak için okula
    iyileşmek için doktora gitmeli çocuklar
    üstelik bunlar için de
    beş kuruş gerekmemeli
    bir de mutlak
    terk edilmeli çocuklar büyümek için
    bir otobüs terminalinde bırakıp gidilmeli
    üzülmeli çocuklar
    yenilmeli
    kaybetmeyi öğrenmeli
    yoksa fukaralıklarını unutup
    şımarırlar
    sevişmek için isyan çıkarırlar
    çocukluk işte
    terk edilince belki biraz ağlar
    ama sonunda anlar mutlak
    aşkı değil yalnızlığı göze alanlar
    mutlu kalıyor ancak

    viii
    ceplerine bak
    orada bir yerlerde olacak
    ağladığında her istediğini yaptıran
    şımarık bir çocuk
    sözleştik gitmeden önce
    uslu duracak
    sen nereye istersen oraya saklanacak
    üstü başı ceviz kınasıdır
    biraz pasaklıdır
    her daim ağlamaklıdır
    ama yemin verdirdim
    birlikte el bastık akşam serinliğine
    ağlamayacak artık
    kapının önüne koysan bile

    ix
    zaman diyorsun
    biraz zaman
    al bütün zamanları senin olsun
    tarihin
    ben ki artık günleri saatleri değil
    eylülleri sayıyorum sadece
    sen zaman diyorsun
    biraz zaman
    tamam
    sensiz geçen günleri saymazsam
    gelişin her daim bugündür


    tırtıla bakıp
    kelebeği sevmeye benziyor seni sevmek
    çiçekli bahçemize konacaksın sen
    biliyorum
    sadece biraz zaman gerek

    x
    gelişinden söz ediyorum durmadan
    unutuyorum sürekli
    nereye gelmen gerektiğini söylemeyi
    bilesin
    benim tek memleketim
    okuduğunu bildiğim şiirlerim
    olur da bir gün bulamazsan orada
    başka yerde arama
    Tümünü Göster
    ···
  14. 39.
    0
    @57 izledim amk, hayatımı gibti ikisi de
    ···
  15. 40.
    +4
    @56 daki şiir geldi birden aklıma paylaşıim dedim. bunlar gibi bi kamyon şiir yazdırdı bana amk. ama gerçekten hakediyodu bunu, meğer hiç tanımadığım birine aşık olmuşum yıllarca. sonra tanıdıkça, daha beter oldum
    ···
  16. 41.
    +6
    neyse, yolda ona rastladım. yanımda sevgilim var. o güne kadar da gayet iyi gidiyo herşey, seviyorum filan hatunu. yolda onu gördüm. durdum,
    -nasılsın
    -iyiyim
    -sen nasılsın
    -ben de iyiyim
    .
    .
    .
    ..
    -görüşürüz
    -görüşürüz...
    ve gitti. iki saat kendime gelemedim, elimi ayağımı nereye koyacağımı bilmiyorum, arkasından bakamıyorum gidemiyorum. ölüyorum amk, yanımdaki hatunun ilk sözleri "hala onu seviyosun" oldu. inkar edemiyorum onaylayamıyorum da... o gün hatundan ayrılırken, "ben bi daha seni aramıycam" dedi. "sen kimi sevdiğine karar ver sonra istersen ara beni". nasıl karar veriyim amk. onu sevmekten nasıl vazgeçiyim lan. ömrüm o benim, hayatım, hayatımı giben kadın
    ···
  17. 42.
    +3
    sonra o yıl bitti. yine sınav sonuçları zamanı geldi. açıklandı. ben de gidiyordum. istanbula. ve yeni hayatımı yaşamak için bi hevesle düştüm yollara. geride bıraktığım her şey geride kaldı sanıyodum. kalmadığını sonradan anlayacaktım, yıllar sonra
    ···
  18. 43.
    +5
    sonrası istanbul işte. içimde bir öfke var her şeye karşı geçmek bilmiyo amk.
    hakkım yendi lan biliyorum bunu,
    ama hırsımı kimden almam lazım bilmiyorum.
    daha üniversitenin ilk ayında. ikinci sınıflarla
    girdik birbirimize. peşine sahilde şarap içme meselesine polislere daldık,
    nezaret yollarını tuttuk. sabahı zor ettik.
    5 parasız the marmaraya içmeye gidip ortalığı birbirine kattık.
    sonra dıbına korum dünyanın dedim. devrimcilere karıştım,
    bütün çatışmalar benden sorulur oldu artık.
    üniversite bitene kadar. artık hayatımda başka hiç bişey yok.
    bi hatunla birlikteyim ama, aklım hep ilk aşkımda,
    çıkmıyo dıbını gibiyim çıkmıyo.
    polislerin kafasını kırsan da, bütün istanbulu molotofla yakıp yıksan da çıkmıyo.
    yıllar böyle geçti, bir gün olsun cesaretimi toplayıp arayamadım,
    her gibime cesaret eden deli oğlan, o kızın karşısında 3 yaşında çocuk oluyodu amk. olmuyodu bi türlü elim telefona gitmiyodu.
    ···
  19. 44.
    +5
    benim üniversite uzadı haliyle. o bitirmiş haberini aldım, bi herifle nişanlanmış dediler. sonunda bunun olacağını biliyodum. sonra evlendi dediler. liseden arkadaşlarım düğününe gitmişler, gülmüş eğlenmişler. geln olmuş amk, o on yaşındaki hatun gelin olmuş, ne ara o kadar büyüdük, o yıllar nasıl geçip gitti. evlenecek yaşa ne ara geldi... gelmiş işte herkes büyümüş, bi biz kalmışız bin gibi
    ···
  20. 45.
    +5
    hatun evlendikten bi kaç ay sonraydı. bizim liseden iki tane bin bi mezunlar forumu açmış, sonra benim hatuna olan aşkımla ilgili bi takım mevzular dönmüş filan forumda. ortalık karışmış kendi çapında. sonra gittim en de üye oldum. orda msn adresi vardı hatunun, bi gün bi delilik ettim ekledim, kabul etti. aylarca msnin çevrimiçi listesinden öyle nazlı nazlı baktı bana. tek kelime bile konuşamadım
    ···