pampalar moralim çok bozuk

beyler bi kızı çok sevdim. çocukluk arkadaşım. dinlerseniz anlatayım lan. hayatın bana oynadığını oyuna bak. amk böyle hayatın

ya da şükretmek mi lazım lan aç değilim açıkta değilim ama aşk acısı çekiyorum. bana çok uzak birini sevdim

insanların arasındaki statü farkı olmamalı lan bence. herkesin eline aynı para geçmeli, herkes aynı şekilde yaşamalı. komunist olmaya karar verdim. bence böyle olmalı

anlatayım mı lan binler. dalga geçmeyin lan. sizden başka anlatacağım kimsem yok inanın. kime anlattıysam klişe şeyler söylüyor. belki siz fark yaratırsınız.

1 senedir takip ediyorum inciyi, bir kaç aylık da yazarım ilk defa derdimi anlatmak için girdim.

beyler ben istanbulluyum. istanbulun orta halli semtlerinden birinde büyüdüm. mahalle ortdıbını bilirsiniz. özellikle 90'larda çocuk olanlar iyi bilir. bir kız vardı küçükken(şimdi de var da) hep uyuz olurdum lan. 8-14 yaş aralığı olması lazım. evdekilerden çok onu görürdüm. çünkü okuldan sonra hep mahalledeydim. akşama kadar oynardık binlerle.

neyse özet geçiyorum gel zaman git zaman biz bu mahalleden taşındık bizim lise yıllarında. taşındık dediysem bir kaç mahalle üste çıktık. dolayısıyla kopukluk oldu. onla hala raslaşıyodum öyle selamlaşıyodum sadece. ama hala uyuz oluyodum. bir kaç sene görmedim bunu. iki sene evvel falan bu beni facebooktan eklemiş ya da ben onu hatırlamıyorum. tabi bu arada üniversiteye başlamışım falan biz anadolu yakasına taşındık bayağı bi uzaklaştık semtimizden. o da istanbulun bi ucuna taşınmış.

beyler inanın iki senedir facebookta eklidir ama bir kere açıp fotoğraflarına bakmamışımdır. çocukluk arkadaşıdır çok klişe bişi falan diye merakım yoktu ona karşı. ama bu yaz çok acayip bişi oldu. hatta yaz başında. hani çocukluk geyikleri vardır ya anlata anlata bitiremezsin. bu bi gün "çocuk olmayı çok özledim" diye bi ileti yazmış. bende buna "ama ben çocuk olan yaprağı hiç özlemedim" yazdım. adı da yaprak. bi iletinin altına yazılan yorumla bilindik klişe geyikler dönmeye başladı bunla. iki senedir ekli kız bende bir kere sohbetten konuşmuşluğum yoktur. bunla bir başladık bu yazın başında sabahlara kadar konuşuyoruz. aa ne oluyor diyorum lan ben sabahlara kadar kamera açık kimseyle böyle konuşmadım hayatımda.

ha ciks sitelerindeki hatunlar hariç. (titredim bir an) neyse binler. ramazana kadarki süreçte bir iki ay kadar böyle internetten kanka olmuşuz hiç anlamadım nasıl oldu. senin bi ekgib vardır parçasını buldunmu tamamlar ya, onun gibi sanki eksiğimi kapatıyor çok fena sardım bu kıza. ama arkadaşça falan filan diye düşünüyorum hala salak gibi ben. demeye cesaret edemiyorum. bide küçükken uyuz olurdum ya dedim büyüyünce ne değişio lan falan die kendimi sorguluyorum.

@25 @5 pampalar tak belgeleselini izlemelisin, ondan etkilendim.

neyse binler detaylara gireyim ben üniversite öğrencisiyim. isterseniz fakir bin deyin. öğrencilik zor lan herkesten para gelir aileden, dededen,dayıdan falan ama o kadar da gider. kiraydı, faturaydı zart zurt. belli bi statüm var amk. kız ise üniversiteyi bitirmiş kendi işinde çalışan biri. işinde gittikçe yükselen bir insan. arabası falan var, yaşına göre iyi maaşı var. ev geçindirmiyor amk ne alırsa kendine. sonra o istanbulda ben ise ankarada okumaktayım. bunları hepsini düşünüyorum bir yandan da.

amk biz o kadar sanal dünya iletişiminden sonra reel dünyada da iletişime geçelim dedik ve bir ramazan akşamı iftar yapalım dedik. iftar vaktine yakın buluştuk işte arabasıyla gelmiş aldı beni amk. zoruma gitti lan binler. zaten cesaretim yok kızın bu cool hallerini görünce daha çok itin zütüne giriyorum. gittik bunla çamlıcada iftar yaptık falan ordan gittik üsküdara. oturduk tavla oynadık. o kadar geyik yaptık bunla altımıza sıçana kadar güldük ama içim cız ediyor, söyleyemiyorum. sanki büyü bozulacak.

ben bi hinlik yapim dedim geyikten dalayım olaya. biz senle sevgili olsak nasıl olur falan filan diyorum daha reelde ilk buluşmamız tabi altını çiziyorum. güldük, müldük derken ciddi ciddi konuşunca olmaz ki gökhan ayrı şehirlerdeyiz. ben sevdiğim kişiyi hep yanımda isterim. "onu hayatımın kenarına koymam,onu hayatım yaparım" gibi kızların bi tak anlamadığım klagib şeylerini söylüyor. ulan anlıyorum sendede bişiyler var ama yok ayrı şehirlerdir şöyledir böyledir diye engel koyuyor önüme. benimde olmayan cesaret sıfırlanıyor tabi o anda.

@32 lan olum inanmicak ne var. gayette şu moral bozukluğumun sebebi olan süreci anlatıyorum amk. sanki diyorum adriana limayı gibtim. kafamdan niye uydurim.

neyse hacılar "olmaz mı der gibilerinden bi baktım buna o anda" "olmaz gökhan" dedi gülümseyerek. neyse kalktık bunla gitmek üzere saat yarım olmuş. beni kadıköye bırakacaktı bu. otoparka doğru yürüyoruz. böyle park gibi biyerden geçiyoruz amk boğazın dibinde. dolunay vurmuş o gece. elini tuttum falan derken ne olduğunu anlamadan yapıştık birbirimize. ciddiyim binler net sayı vermek gerekirse bi 5-6 hatunla birlikte olmuşumdur hayatım boyunca ama böyle bir ateş hissetmedim onu öperken. aha dedim yangına körükle gittik. durduk güldük falan ulan diyorum biz ne biçim arkadaşız. sonra bi sessizlik oldu falan yürürken bindik arabaya bastık kadıköye.

bıraktı beni falan vedalaşırken dedim unutmicam bu geceyi. o günden kafayı iyice taktım ben buna manyağı oldum resmen. hergün arıyorum şiirler yazıyorum. hayatında hiç şiir yazmayan adam evet evet 23 yaşındayım tek bir şiir yazmadım. bu kıza akroştis mi ne taksa edebiyatın bi türüyle şiir yazdım. hani bu isime özel yazılan. hergün hergün gönderiyorum çok hoşuna gidiyor. ilk defa bana özel şiir yazıldı diyor. bende diyorum ilk defa şiir yazıyorum birine inanmıyor. amk ben bile inanamadım kendime. kendine gel lan diyorum olmuyor. neyse beyler bu bayram tatiline gitti yurt dışına o arada internetten görüşmeye devam ediyoruz.

yine netteki makaralarımızdan birinde gökhan dedi şimdi ciddi bişi söylicem şaka değil ama valla bak dedi. sana aşık olma potansiyelim çok fazla ama kendimi engelliyorum dedi. bende makaraya vurdum tabi "zıt kutupuz lan senle olmaz bu iş" falan diyorum. kapatıyorum konuyu. çünkü eziliyorum lan konuşurken. konu ayrı şehirlere farklı statülere falan gelecek biliyorum. dedim uzaktan uzağa seveyim ben şiir falan göndereyim arada. öyle bir karar aldım ama dayanamadım tabi. bayram tatilinden döndükten sonra bidaha buluştuk işte.

bu buluşmamızda aklımda hiç olmayan bişi gerçekleşti. akşam oturduk bunla bi mekana tavla oynadık yine sonra madoya falan geçtik oturuyoruz. ben ciddi ciddi konuşmaya başladım. bu bana ilk konuşmalarımızda "sen küçükken bana aşıktın" diyodu hep. bende bunla taşşak geçiyodum. sen kimsinde sana aşık olcam lan haha falan diye saçma sapan gülüyodum falan. anlattım derdimi detaylı şekilde bak dedim ben hayatımda kimseye aşık olmadım, evet ama artık bunu söylemeye çekinmiyorum sana aşığım dedim. ben kimse için şiir yazmadım lan dedim. kimseye böyle kafayı takmadım dedim. sen beni tamamlıyosun sanki dedim. yanında çok mutluyum, senin yakınındaki herkesi kıskanıyorum sana o kadar yakın oldukları için falan filan diye döktür gökhanım gökhanım diyerekten anlattım buna.

@42 tamamdır adamım.
@43 lan bin ilk defa yazdık diyoruz amk. eğer zaten benden biraz etkilendiyse o gibtiritaktan şiirler yüzüdnen etkilendi. bende meraklı değilim müşfik kenterden necip fazıl şiirleri dinlemeye.

şöyle dedi böyle dedi yine ayrı şehirler farklı hayatlar dedi. ben dedi sevgilimi hayatımın bi köşesi yapmam onu hayatım yaparım dedi. baktık saat yarım olmuş cumartesi gecesi hadi kalkalım diyor devamlı. bende kaşımla olmicak mı der gibilerinden bi bakış attım. o da olmaz gökhan der gibi baktı derken kalktı ayağa hadi kalkalım diye. "beraber yaşayalım dedim" güldü. manyakmısın gökhan dedi niye beraber yaşayalım. "o zaman evlen benimle" dedim. yine güldü. ben çok ciddiyim dedim evlenelim. sen ciddimisin hakkaten dedi."evet" dedim ciddiyim. şok oldu kız oturdu birden böyle yüzü sersemleşti falan "bu nasıl bişi ya dedi, nasıl olur ki" falan diyor kendi kendine. o yüzündeki şapşallığın capssi olsa da göstersem lan size nasıl şapşallaştı anlatamam. nasıl olur ki diyo nasıl bişi diyor. bende işte öle bişi diyorum ne var ki evlilik dediğin nedir bi imza değilmi atarım dedim. gelirsin ankaraya küçük bi hayat kurarız kendimize sıfırdan. benim okulu bitirmem lazım bittiği zaman geleceği olan bir mesleğim var falan diyorum. güldük biraz su istedi bu elini yüzünü yıkamaya gitti. elim titriyodu elimi tuttu. kendi de titrio baktım heyecanlanmış. zengin binlerin uğrak mekanı olan biyerdeyiz tabi ben bi bağırdım garsona su getir diye herkes baktı utandım fln. kusura bakma dedim garsona önemli bi konuşma yaptık da acil su istemek zorunda kaldım. suyu içtik kendimize geldik ciddi ciddi konuşmaya başladık mevzuyu.