oğuz atay

en güzel insan, en kral yazardır.

arkasından laf yetişritmeyin adama kitaplarını okuyun nasıl iyi bi adam oldugunu görün tabi o kitapları küçücük beyniniz anlamaz ama neyse

kral adamdır inananlar için allah rahmet eylesin deriz

günümüz türkiyesinde yaşasaydı gibeyim böyle ülkeyi der norveçe giderdi.

http://imgim.com/oguz-atay-680x4481.jpg

geceleri sokaklarda yalnız yürürken yanımda olduğunu hayal ettiğim biri.

azıcık tanıma şansım olsaydı yaşamak için bir sebebim olurdu

Fakat Allah kahretsin ! insan anlatmak istiyor albayım, öyle budalaca bir özleme kapılıyor; bir yandan da hiç konuşmak istemiyor, tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor.
Fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım ? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman, gecekondumda oturur anlaşılmayı beklerim.
Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar ? Sorarım size, nasıl ? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı ?
Ben ölmek istiyorum sayın albayım. Ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum.
Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan, bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.
Kelimeler, kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyo

Ben de hepinizden farklı bir solucandım kim bilir? Şimdi yarısı ezilmiş yerde yattığı için belli olmuyor. Diğer yarısını yerden kaldırmak için çırpınan Günseli'yi bile acıklı gözlerle izleyemiyor. Gözleri ezilen yarısında kaldı da ondan. Anlayışı da o yarıda kaldı, bütün ümitleri de yaşama isteği de, mühendislik diploması da, iyi durum kağıdı da, çiçek aşısı kağıdı da, altı tane vegibalık resmi de, isa sevgisi de, bilmem nesi de, yaratma hırsı da, bir türlü atamadığı değersiz evrakı da, Günseli'yi okşamak isteyen elleri, ona dokunmak isteyen derisi de hep ezilen yarısında kaldı. Bu yarısında sadece ölüm acılığı kaldı. Bu nedenle şimdiye kadar söylemek istediklerimizi kısaca özetlemek gerekirse, mezar taşına şöyle yazılması uygun düşer(yazı kabartma olmasın, uzaktan dikkat çeker)Şarkısı yarıda kaldı, aklı da karıda kaldı. Sebep olanların gözü kör olsun.

beni anlamalısın. çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum.

adam uzun bir süre benden başkasını okuyamasın binler uzattıkça uzatayım düşüncesiyle yazmış tutunamayanları

Postmodernist yazar

bugün mezarına gittim. öyle bakımsız kalmış ki üzüldüm. gülleri budadım, çiçek ektim, su verdim. başında kitap da okumak istiyordum ama vaktim yoktu. ben de küçük bir not yazıp bıraktım başucuna.

iyi bi yazardır arkadaşlar. okurları vasat. okurlarının geyiğini çevirin.

türk edebiyatının en taşak sahibi yazarıdır. anlaşılamamıştır. anlayamamıştır halk. anlayamadığını sevmez bizim insanımız. olsun biz seviyoruz.
"Kimse dinlemiyorsa beni -ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. Canım insanlar! Sonunda bana bunu da yaptınız"

Kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyor.

Ne zaman hayata tutunmaya çalışsak, hep mahrem yerleri geldi elimize

öyküler sesleniyor projesi kapsamında, mehmet atay tarafından seslendirilen demiryolu hikayecileri bir rüya adlı öyküsü,

https://www.facebook.com/...ef=notif&notif_t=like adresinden dinlenebilir.

https://www.facebook.com/...r%C3%BCya/620863374640551 adresinden okunabilir.

ruh adama benziyor diyorlar

kendisiyle tanışıp kitabı yazarken hangi duygular içinde yazdığını anlamak isterdim.
ayrıca kendisi ölmeden önce okunması gereken 100 kitaptan 1.sinin yazarı. *

Gel seninle bir daha ağlayalım; yaşanmışlara, yaşanmamışlara, bir de hiç yaşanamayacaklara.
dıbına goyim.

en sevdiğim yazar tutunamayanları bitiremedim bi türlü