oğuz atay

Oguz atayin kendi yazdığı kitaplar bastırma konusunda zorluk cektigini kolay kolay hic bir kitapevinin basmadigini basiliktan sonra o kitaplarin hic derecesinde sattigini kitapcilarda arka raflarda oldugunu timöre yakalandigini bir gece arkadaslariyla evdeyken lavaboya gittigini 10 dk boyunca lavaboda kaldigini arkadaslarinin onu merak edip "Oguz?" diye seslendikten sonra lavabodan "bosuna sevinmeyin daha ölmedim" dedigini ve aradan tekrar 10 dk gecince arkadaslarinin tekrar merak edip "Oguz?" dediklerini bu sefer ses gelmeyince iceri girip Oğuz Atay'i ölü buluklarini ve Oguz Atay' in son sözlerinin bosuna sevinmeyin dah ölmedim dedigini biliyor muydunuz?

kötü yazanı hoplatırım.
sağlam adam. mekanı cennet olsun.

Fakat Allah kahretsin ! insan anlatmak istiyor albayım, öyle budalaca bir özleme kapılıyor; bir yandan da hiç konuşmak istemiyor, tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor.
Fakat benim de sevmeye hakkım yok mu albayım ? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman, gecekondumda oturur anlaşılmayı beklerim.
Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar ? Sorarım size, nasıl ? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı ?
Ben ölmek istiyorum sayın albayım. Ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum.
Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan, bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.
Kelimeler, kelimeler albayım, bazı anlamlara gelmiyo

edebiyatımızın gelmiş geçmiş en sağlam yazarlarından biri hele ki " tutunamayanlar" gibi bi eseri yazdığına göre tek kelimeyle yüzyılın romancısı diyebiliriz.
mekanı cennet olsun , selimin ışıklarıyla aydınlansın

"Yaşasın papatyalar; canım papatyalar. Seviyorum sizleri. Sizler ki bütün kış, toprağın altında, yalnız bizi düşünürsünüz ve ilkbaharda hemen seriliverirsiniz ayaklarımızın altına. Canımlarım benim. Seviyorum sizleri insan kardeşlerim. Durup dururken seviyorum işte. Sevip duruyorum. Kollarımı açıp bütün insanlığı kucaklıyorum. Papatyalar gibi sizi koparıp göğsümde tutmak istiyorum... "

Ne güzel bir insansın.

Belki sen çok şey istiyordun onlardan. Verdiğinin hiç olmazsa küçük bir parçası kadar birşeyler istiyordun. Sonunda kaçıyorlardı. Hayır, sen kaçıyordun. Hayır kaçmıyordun: insana ihtiyacın vardı. insanı arıyordun canım kardeşim. Bunda utanacak ne vardı?

Oğuz Atay - Tutunamayanlar

"önce kelime vardı." diye başlıyor yohanna'ya göre incil . kelimeden önce yalnızlık vardı ve kelimeden sonra da var olmaya devam etti yalnızlık... kelimenin bittiği yerde başladı; kelime söylenemeden önce başladı. kelimeler, yalnızlığı unutturdu ve yalnızlık, kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. kelimeler, yalnızlığı anlattı ve yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. yalnız kelimeler acıyı dindirdi ve kelimeler insanın aklına geldikçe, yalnızlık büyüdü dayanılmaz oldu.
tutunamayanlardan..
ccc oğuz reyiz ccc üşüyoruz reyiz...

"Artık yaşamak istemiyorum Olric. Onların istediği gibi yaşamak istemiyorum... "

geceleri sokaklarda yalnız yürürken yanımda olduğunu hayal ettiğim biri.

azıcık tanıma şansım olsaydı yaşamak için bir sebebim olurdu

günümüz türkiyesinde yaşasaydı gibeyim böyle ülkeyi der norveçe giderdi.

http://imgim.com/oguz-atay-680x4481.jpg

beni anlamalısın. çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum.

bugün mezarına gittim. öyle bakımsız kalmış ki üzüldüm. gülleri budadım, çiçek ektim, su verdim. başında kitap da okumak istiyordum ama vaktim yoktu. ben de küçük bir not yazıp bıraktım başucuna.

korkuyu beklerken tutunamayan.
tanım olsun bir kere de, ilk ve son.

ÜSTADIN AZiZ HATIRASINA GELSiN.

Oğuz Atay, Tutunamayanlar’ı 1968 yılının kışında sevgilisi Sevin Seydi’nin evi olan Hayriye Caddesi, Numara 9, kat 2, Beyoğlu adresindeyken, kitabın ana taslağının üstüne el yazısıyla:

“Kimse dinlemiyorsa beni -ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- yazmaktan başka çare kalmıyor. Canım insanlar! Sonunda, bana, bunu da yaptınız.”

cümlesini yazarak başladı ve bir yıl içinde bitirdi.

Tutunamayanlar'dan bir pasaj:

"(... ) Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım. Bana acımayın. Ben kötüyüm; sizlere karşı kötü duygular besledim içimden. Beceriksizliğimden uygulayamadım kötü düşüncelerimi."

Oğuz Atay / Tutunamayanlar

"iyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. ya da hiçbir şey çıkmaz."
-oğuz atay.

Kötü bir resim asacağım diye hiç resim asmadım.
Kötü yaşayacağım diye hiç yaşamadım.

Gel seninle bir daha ağlayalım; yaşanmışlara, yaşanmamışlara, bir de hiç yaşanamayacaklara.
dıbına goyim.

yaşasaydı kesin burda yazardı gerçekleri falan. mekanı cennet olsun. okuyun ama okutmayın

Zamanında "beynimde cam kırıkları var" demiş. Benim de göğüsümde cam kırıkları var. Her nefes aldığımda canımı acıtıyor.

şu sıra sana çok ihtiyacım var. kitabını okumaya başlayayım da biraz halimden anla Oğuz'um Atay'ım.

yazalım albayım, işte kalem işte ıstırap!
(hikmet benol - t.o/oğuz atay)