3 yıllık bi ilişkim vardı herşey o kadar güzeldiki bazen hayret ediyordum kendi kendime herşey bu kadar mükemmel olamaz diye hayatımın her anında vardı daha doğrusu hayatım o olmuştu okulda beraberdik evlerimiz yakındı akşamları beraberdik tuttuğum takımın maçlarını izlerken bile yanımdaydı bazen eve geldiğim de onu görürdüm mutfakta annemle oturmuş kahve içerken öyle bi mutlu olurdum ki o an o mutluluğun tarifi olamazdı benim için böyle bir ilişkiydi işte.
Her neyse bigün dışarı çıktık gezdik tozduk hayatımın en güzel ve en uzun günlerinden biriydi o kadar mutlu uyumuştum ki o gece tarifi olamazdı taki sabah uyanana dek yıllarımı verdiğim insan ertesi güne adeta başka birisi olarak uyanmıştı sanki yada ben çok fazla alışmıştım herşeyin mükemmel olmasına o önümüzdeki bir hafta boyunca sürekli kavga ettik en sonunda benden bir mesajla ayrıldı senden ayrılıyorum bidaha beni arama diye mal gibi kaldım tabi yaklaşık bi on dakika nolduğunu anlamadım bile sonra hemen mesaj attım konuşalım dedim cevap vermedi bi kaç defa aradım sürekli meşgul anladım ki numaramı da engellemiş neyse aradım başka bi telefondan konuşmama müsade etmeden artık beni rahatsız etme seni sevmiyorum gibisinden şeyler saçmaladı bende üsteliyemedim onca laftan sonra napabilirdim.
Yaklaşık 3 ay mesaj falan atmadım sonra neyse bi gece içiyorum aklımdan çıkmıyor tabi iyice sarhoş olmuşum arkadaşından birinden rica ettim aradı verdi bana telefonu yine aynı laflar yine hakaretler sonra dedim ki bidaha aramicam ama dayanamadım ayda bir arardım sürekli bi ümit olurdu içimde hep aynı sonuç tabi bu böyle devam etti bi 8 ay kadar ben artık ne arar ne yazar oldum unutmuş gibiyim bi kızda buldum kendimden 3 yaş büyük onla takılmaya başladım kız da allahı var taş gibi manitaydı
Bi akşam kafede arkadaşlarla oturuyoz telefon çaldı aradan aylar geçmiş numarasını silmişim ama neye fayda ezberimde tabi o an onun numarasını görünce beynimden vurulmuşa döndüm apar topar masadan kalktım masadan ne var ne yok döküldü öyle bi heyecanla kalkmışım ki her neyse dedi ki nerdesin kafedeyim dedim bende 2 arka masandayım müsaitsen gelirmisin bende mal gibi gittim tabi gözleri hafiften şişmişti tek başına oturuyordu bellki orda olduğumdan haberi vardı oturdum karşısına bi yandan sinirliyim yaptıkları için bi yandan da yüzüne bakıyorum kokusunu çekiyorum uzaktan öyle bir özlemişim ki mal oldum adeta konuştu işte bi şeyler söyledi bu hatırlamıyorum tabi ne dediğini sadece gözlerine bakıyorum konuşması bitti bunun dedim ki kalk gidiyoruz apar topar çıktık kafeden gittik sessiz sakin bi yere oturduk konuşmuyor tabi sadece sigara içiyoruz ikimizde ne istiyorsun benden dedim direkmen yapıştırdı seni istiyorum tekrar biz olmak falan filan diye saydı ulan o an içimden ana avrat sövüyorum madem gelicektin niye gittin bu kadar ay niye bana bu çileyi çektirdin diye düşündüm bir kaç dakika geçti bir an bişe oldu bana yıllarımı verdiğim o kadından soğumuş gibiydim duygularım o an orda bitmiş gibiydi sevmiyodum o karşımda duran yıllarımı beraber geçirdiğim peşinden aylarca koştuğum o kızı sevmiyordum.
Ama sustum bişe diyemedim emin değildim kendimden orda her dediğine evet dedim geçiştirdim eskisinden güzel rüya gibi 2 ay geçirdik herşey mükemmel olmalıydı taki doğru gün gelene kadar o gün gelmişti artık sabah erken saatte buluştuk gezdik tozduk her anıyla mükemmel bir gündü aynı beni bırakıp gittiği gün gibi eve döndüğüm de saat 10 gibi falan dı geçtim yatağıma yaktım sigaramı beni bırakıp gittiği gün geldi aklıma o gece de böyle mutlu uyumuştum ama sabahı cehennem gibiydi bir daha öyle bir sabaha uyanmamak için bir daha o duruma düşmemek için mesaj attım kısa bi mesaj bidaha görüşmek istemiyorum herşey buraya kadar diye aklım sıra intikam almıştım 2 ay oldu bu olay yaşanalı.
Mutlumuyum diye soracak olursanız saat sabahın 7si masam da bi 70 lik rakı bi paket sigara birde telefonda çalan neşet ertaş şarkısı var ben bir daha cehennem gibi bir sabaha uyanmamak için bu haldeyim değermi diceksiniz onuda bilmiyorum naparsanız yapın ama karşınızdaki gibi olmayın karakterinizden ödün vermeyin ben hayatım boyunca bir kere yanlış yaptım o akşam arkadaşlarımın yanında kalkıp onun yanına giderek şimdi içimde hem özlem var hem suçluluk duygusu.
Şerefinize Beyler