Sabahın köründe yeni bir güne uyanmanın tatlı telaşesi ile otobüse bindim..

Çok uykum vardı kulaklığımı çıkardım açtım bir Johny Cash..

-I hurt my self today..

Otobüsün cam kenarında oturuyordum..

Güneş yüzümü okşuyordu..

Avrupai bir hava vardi otobüste..

Kimse coolluğundan ödün vermiyordu..

Taa ki o gelene kadar..

Murtaza.

Tanışmadım ama murtaza tipi vardi godoş hilkat garibesinde.

Almış 4 çuvalı şehir otobüsüne biniyor koduğumun barzosu..

O kadar boş yer varken geldi yanima oturdu leş kokuyor deniz fili mübarek..

Mal mal telefonda hala hüla hölöwölö bişeyler diyor.

Tüm havayı gibip attı. Müzikte dinletmedi..

ineceğim yere geldi otobüs..

Ki ilahi adalet işledi..

içten bir hapşuruk geldi ki sünizit efendime söyleyeyeyim balgam tüm karaciğerimi adamın ceketine bırakarak oradan ayrıldım.

Herkes haddini bilicek.

Benimde bilmem lazım tabi.
birazı suratımda kalmış kaşımla elmacık kemiğimin arasinda sümükten bağlanti kurulmuş okulun avrupai havasini gibip attim.

Ama değerdi.