Yazmam gerek diye düşünüyorum.. Sustuklarım artık içimi acıtmaya başladı.Üstüne izlediğim bir kaç aşk filmi ve son olarak JAB TAK HAi JAAN derken beynim aşk ve acı tramvası yaşıyor şu anda.. 3 saatlik koskoca filmin hayatımızın filmi olduğunu bildiğim günden beri 3 Günlük dünyanın o kadar kahrı arasında sevdiğim kişiyede bir yazı yazmak istedim bugün.. Sıradan şeylerden biraz farklı aslında..
insan sevdiğinin değerini hep kaybedince anlıyormuş.. Aslında değerini bilirken ufak-tefek üzüntülerle-tartışmalarla üzerini kaplamak istiyormuş..Sol yanım ekgib kalınca anladım..
O kadar işin arasında, sınavlardır,ailedir derken o kısacık zaman dilimlerinde atılan “Seni seviyorum” mesajıymış belkide beni hayata bağlayan.. Yada akşam günün tüm yorgunluğunu atmak için yatağa uzandığın da özlediğinmiş O!
Evet çok özledim.. Gittiğinden beri kendimi o kadar saçma şeylerle avutuyorum ki kendim bile inanamıyorum bunları yaptığıma..Çocuk gibi bilgisayarın karşısına geçmiş oyun oynuyorum gecenin bu saatinde.. Oysa o oyunları oynayanlara dediğim “çocuksunuz lan” kelimesi o kadar da yabancı gelmiyor bana.. Evet dayanamıyor kalbim..Özlüyor gece sohbetlerimizi.. Sırf o hatırlamasın diye suçlarımı kabullenip kendimi cezalandırıyorum. Babamla daha çok vakit geçiriyor, ona verdiğim sözleri tutuyorum . Belkide bilmez kolay kolay kimse bilmez benim neden bu kadar internetle haşır neşir olduğumu.. Bakmayın ben öyle paradır yada şan şöhrettir bunun peşinde koşan biri değilim.. Sırf onsuz geçen gecelerde kendime bir uğraş bulabilmekti amacım.. Bugün “O” yanıma geldiğin de anında unutabilirim tüm bildiklerimi..
Yada yaşamak.. Evet o kadar şeyden vazgeçebilirim onun için..”O” istediği için değil “Onun”olmam için belkide.. Hayatı çok basite alıyorsun diyorlar.. Evet basite alıyorum ama benim için basit.. Onunla olduğum zaman yaşamaktan o kadar mutlu oluyorum ki..Kalbimin yerinden çıkıcakmış gibi atmasının belkide tek sebebi “O”..
Yada ölmek.. Kaçarı yok diyorum..Ya şimdi ya sonra! Ama onlayken dua edebilirim tanrıya.. Onsuzken ettiğim duaların hepsi “Al canımı” oluyor nedense..
Unutamıyorum.. Unutmak da istemiyorum açıkcası.. Onunla paylaştığım o kadar şeyi nasıl unutabilirim ki? Siz sizi büyüten annenizi, babanızı unutabilirmisiniz? Evet günlük işler arasında hatırlanmayabilir ama kafanızı yastığa koyduğunuz da gözünüzün önüne gelen nedir sizce? Hanginiz gerçekten yarın napıcağınızı düşünüyorsunuz?
Anılar ve onla kalan izler gittiğimiz o yerler , hayalini kurduğum hayallerin enbaşında gelmesi.. Dolabımda duran bir kutu ona aldığım parfüm ve içerisinde gittiğimiz yaşadığımız her anın fotoğrafları ve tarihleri.. Belkide ona verebileceğim en güzel hediyeydi O!
Saklıyabilirim acımı..“O”na karşıda isyan edebilirim..Ama yüreğim.. iktidarı ele alınca basıyor kanı mideme, beynime..Ağrıtıyor sebebsiz yere midemi ve beynimi..
“O”na karşı kötü davrandım Hatta “sevmediğimi, bittiğini,başkasıyla çıkacağımı bile söyleyebildim..”

Ama “O” biliyor ve inanıyor ki bu sözler sadece benim inanmak istediğim yalanlar.. inandığım tek yalan belkide tek gerçek ise onu unutamayacağım ve sonsuza dek sevebileceğimdir belkide..
Sevmelerim ağırdır diyorum.. Anlamıyorlar belkide beni..
”Unutursun” diyorlar.. Hatırlamazsın bile diyorlar.. Anlamıyorlar! Unutmak istemiyorum ben!
Direncim kalmıyor geceleri.. Dalga geçiyorum belkide yokluğunla.. Yazdıklarım gülüyor ama içim onları yazarken kan ağlıyor belkide..
Yada hayallerim.. Düğünümüzde Karşılıklı HARMANDALI oynayacaktık , Bizim ki pembe panjurlu olmayacaktı belkide ama bir evimiz olacaktı diyorum kendime! Hatta doğacak çocuğumun adını bile bulmuştum..Onu düşünmek, bulmak bile güzeldi belkide…Hatta sokakta yaptıkları delikanlılıktan vazgeçmişti tek sözüyle..”Erkek adamın kız çocuğuda olur” demişti.. Hiç sevmem o rengi ama hani böyle ufak tefek pembe pembe patikler filan derken arada gülüyorduda ama can bu acıyor lan işte
itinayla içine sıçtığım bölümleride vardı belkide..“MEERA (MiRA) ” demiştim adına kızımızın.. Esprisini bile yapmıştım onunla birlikteyken “Hint Prensesi Hadi Baba’na Bir Bardak SU getir ” diyerek gülmüştüm ..Ama ya şimdi? Sensizliğe “SU“suyorum belkide..
Yada kurmakta olduğumuz o kadar hayal…Anlatsam kendim okuyup gülerim belkide bunlara ama yinede saçma sapan harika hayallerdi onlar..
Göründüğüm yada konuştuğum gibi yaşayabilsem diyorum bazen.. Keşke o hayatı toz pembe yaşıyan Beyaz gibi hissedebilsem.. Kafamı koyduğum da keşke yarın düşüneceğim kız dünden farklı olsa.. Keşke hayallerim sadece iyi bir araba ve harika bir hayat olsa..
Yada sevdiğim hatta koynunda uyurken dünya yansa kalkıp bir damla su dökmeye bile gitmem dediğim insana “Senle mutlu değilim” derken “Aslında çok güzel yalan söyleyebiliyorum” diyebilseydim..Üç kuruşluk insanlara “mutluydum” derken dünyanın en adi yalanını söylediğimi hissettirebilseydim ona!

Ya şimdi? Boşlukta kalan sol yanım ve “O”na ayırdığım o kadar zaman!Onu hatırlayarak dinlediğim o kadar şarkı… Kurduğum onca hayal ! Hepsi saplanıyor sol yanıma.. Aşk acıtır mı lan derdim kendime.. Aşk bir hastalık değil ki canını yaksın insanın derdim küçükken.. Anladım ki halen korktuğum dişçi bile canımı bu kadar yakamazdı.. Dinlediğim Her şarkıda keşfettiğim her grupta onu buluyorum bildiğin En yakın örnek geçen radyoyu karıştırırken ki normalde radyo dinlemem bir şarkı sözüne denk geldim şöyle diyordu ‘

terketti gitti gitmiyor tadın
ne cismin kaldı bende nede adın
yaşatmaz beni içimde yanan bu yangın’
(Ne senin tadın kaldı buralarda, ne de benim tuzum .. Dön gel be vicdansız Ben sensiz ne yap arım ?!)

Yayımlayabilirim bu yazıyı..O kadar çok taslak yazım oldu ki sana dair.. Hepsini sadece ben okuyorum.. Aslında pekte anlamam kafiyeli sözler kurmaktan yada aşkı anlatmaktan..Ama anlıyorum ki gittiğinde yarım kalan o kadar çok şey kaldı ki..Hepsi gün ve gün acıtıyorum canımı..
Peki sen nasılsın? dersen.. Gerçi sormazsın bile ama.. Emre aydın’ın Son Defa şarkısını dinlemişsindir belki aynı O!
“iyiyim ben ,Hep aynı şeyler işte ,Uyku hapları ,Yalan dolan gülümsemeler”
Oysa bugün birini sevebileceğime inanmıştım.. Hatta o kadarda konuşmuştum başkasıyla! Fakat radyoda çalan bi şarkı vazgeçirdi beni!

Zeynep sağdaş ; yarım kalanlara rağmen ...