otobüs camından kızlara bakıp

reserved

Reserved

hizli yaz amk

akıcı yazıyor bin devam

sigarasını içerken biryandan da sigara içmenin cezasının bulunduğu beyaz zeminli mavi kırmızı yazılı tabelaya baktı. biraz tedirgin olmuştu.

oğlan liseli haliyle yeni bir maceraya çıkıyordu fakat sigara cezasının 69 tl olduğunu görmek onu tedirgin ediyordu. şaka gibiyidi tak diye açılan kapıdan çıkan halat görevlisini görünce biraz daha irkilmişti

oğlan "yok yere zütümüze girmesin para şimdi" diyordu içinden, görevli çocuğa baktı ve bol, kirli kıyafetinin cebinden bir sigara çıkartıp yaktı. bir an tutamadı kendini ve manasız bir sesle güldü

çünkü komikti, ironik gelmişti ona.

vapur kalkmak üzereydi ve kalktı içeriden çoluklu çocuklu insanlar gelip martılara simit atıyordu

oğlan onları izlerken düşündü "bu insanlar neden martılara birşeyler atıyo

acaba onları beslemek mi yoksa küçük bir parça simit için kavgalarını izlemek mi daha zevkli? " liseli sanki bir teorem bulmuşçasına gözlerini kıstı ve içinden "vayy muallakeleer" dedi.

vapurun boğazın diğer tarafına geçtiğinde manzara hep daha da güzelleşiyordu. köprü daha bir açıyla görünüyordu,

şehrin işikları, yol kenarına parketmiş gibi duran transatlantikler, otobüs gibi giden kruvasörler daha da güzel di. aslında yılın 364 günü böyleydi bu günün herhangi bir özelliği de yoktu

sadece hava birazcık daha iyiceydi. liseli için doğduğundan beri olmasa bile olayları muhakeme edecek yaşa geldiğinden beri hayata ciddi anlamda bakamamıştı

üstelik okadar uzun süredir görmesine rağmen. o sadece bakamıyordu. liseli inek bir tip olmadı hiçbir zaman. önünde ders saatlerce çalışmadı, kendini çok da veremiyordu

ailesi çok doğal olarak onu gözü dışarda, yaramaz belki biraz bin bir çocuk olarak görürdü. fakat uzaktan yakından alakası yoktu, liselinin iç dünyası tamamen binti fakat

bunu nadiren yansıtabiliyordu. kopukluğu vardı. ne derslerine motive olabilirdi ne de doğru düzgün yaşamaya işte o bunun cenennemiydi. belirsizlik, mantık görülen fakat inanılmaz aptalca bir bakış açısı..

o bunun için gidiyordu, kaçmıştı. bir gecede gideceği en fazla mesafe avcılar olsa gerekti ne bulacaktı ki. o da bilmiyordu ama her canlıya cansıza dikkatli baktıkça birşeyler birleşiyordu, bir flaşbek gibi ne adına? onu da bilmiyordu.

gemi artık yanaşmaya başlamış, çarpmadan durabilmek için motorları tersine çalıştırmıştı, suya sanki birisi tonlarca ayran köpüğü dökmüştü. liseli bitmiş sigarasını köpüklerin arasına attı ve bir de tükürdü.

sonra geminin kalabalık tarafına gitti..

#118361118 * :o :( paylaş /msj ?
reserved
(cccelanorccc ?, 17.05.2013 16:34)

inmeye çalışıyordu. arkadan bebek arabalı bir kadın önünü kesmese inecekti de. sonra binerken yaptığı gibi sürme iskelenin kendisine ait olmadığını hatırladı ve boşluktan atladı.

atlarken bir an durup geçenlerde araya düşüp sıkıştığı için değil, yanlış müdahale sonucu insanlar yüzünden ölen adamı hatırladı ve yavşak bir sele "kodumun mallarııı " diye sırıttı.

nereye gideceğine denizdeki köpüklere türürken karar vermişti bile. taksime gidiyordu fatihe hacıların arasına gidecek hali de yoktu zaten. duraklara kadar hızla yürüdü

havanın kararmasıyla etraftaki insan çeşitliliği de artmıştı. duraklara giderken bir alt geçite girdi. insan metrosu gibi bir yerdi satıcılar dışında kimse durmazdı.

pek ışıklı bir yer değildi. yerde dönün ışıklı topaçlar bile daha çok aydınlatıyordu oğlan bir an için tekme atmak istedi onlara. başına gelecekleri düşünmek istemediğinden hızla geçti gitti.

yolda çeşitli kızlarda sarhoş gibi yürüyen çoğu insanın arasından slalomlar yaparak yürüyordu ve sonunda durağa ulaştı. hemen koştu otobüsüne bindi. bu sefer abazlar gibi sadece kadınları kesmiyordu

bu sefer her şeye dikine dikine bakıyordu aç gibiyidi. ama çok farklı bir açlıktı. sorun penisinin değil, beyninin aç olmasıydı. otobüs saati gelince yola koyuldu.

liseli taksime varmıştı. otobüsten indi. ışıkları koşarak geçti ve istiklal caddesinin başına gelmişti. cesaretin getirdiği aptallıkla yürüyordu ara sokaklara dalıyordu. herkese bakıyordu ta ki karşısındaki gözlerini kaçırana kadar.

aslına pek kimse onu farketmiyordu. hatta onla göz göze gelenler bile. bunu o da biliyordu sadece yürüyordu. uzun bacaklı kızlara, yanlarındaki ortam çocuğu tipindeki erkeklere bakıyordu.

görünmez gibi hissediyordu bunu özgürlük olarak algılıyordu beyni. görünmezdi, ama çok yanılıyordu.

yangın merdiveni ikinci katta başlayıp üçüncü katta biten dört katlı katlı binaların olduğu bir sokakta yürümeye devam etti. her tarafta bar vardı.

herkes içiyordu, güzel giyinimli insanlar vardı. kendini gri okul pantolonuyla ve hafif yıpranmış nike çantasıyla ortama hiç yakışmıyordu

en son bir klübün yanındaki zemin katta kendisi giriş katında girişi olan bir bakkala daldı. etrafa garip garip baktı. florasan biraz gözünü almıştı.

tam bir aptal gibi bakıyordu kel tekelci de bu bakışları kaçırmadı. oğlana "buyrun beyfendi" dedi ve gülümsedi.

çocuk "abi bi lark verir misin" adam verdi ve gülümsedi. sigarayı masaya bırakmak yerine eline verdi liselinin

oğlanın kortuğu bir konu varsa o da oğlancılardı. liseli bir an kendini çıkmaz bir sokakta sarı, belediye ışığı eşliğinde bir çöp konteynrının arkasında darp edilmiş bir şekilde tecavüze uğrarken hayal etti

oğlan çağresisce yırtık çantasından dökülen yaprak föylerine bakıyordu ve aynı zamanda elleri bağlı bir şekilde tecavüze uğruyordu.

oğlan sigarayı alır almaz kaçtı para üstü bile istemedi. oysa bakkalın yeni oğlu olmuştu. sadece babal olmanın getirdiği bir sevinçle etrafına gülümsüyordu..

okuyan ses versin devam edicem.

yaz panpa ben okuyorum

liseli yeni aldığı mavi sigarasının jelatinini çekti koparttı bir yandan da yürüyordu. sağında soyunda yüksek binalarla sesin, kalabalığın olduğu yere gidiyordu.

insanlar çok garip görünüyordu, bir an ilk olkulu aklına geldi. birbirini daha önce hiç görmemeiş bir avuç çocuk okulun bahçesinde nasıl da kaynaşıp oyun arkadaşı olurlardı

çünkü ortak yanları vardı oyun. amaçsızca olanı. burdakilerin ortak amacı ise ciksti. erkekler için am kadınlar için ise çok daha karmaşık anlamlara lakin özetle yarak anldıbına geliyordu

liselinin de en ortağından bir yanı vardı onlarla. bir yandan yürüyüp bir yandan da ıslak rüzgarda sigarasını yakmaya çalışıyordu. durup yakmayı akıl edemedi çünkü soğuktu yürümek istiyordu

klüplerin hepsinin önünde teker av bekledi tabi av kelimesi liseye giden bir ergen için fazlasıyla iddaalıydı. soğukta geçen bir iki saatten sonra bunu o da anladı ve yine yürüdü içinden "gökten am yaağğsa bize yaarraak düşer amınoooiyl"

diyordu en sonunda sıcak görünen bir çayhaneye girdi, orası giremediği diyer yerler gibi değildi daha sıcak görünüyordu daha samimi ve daha ucuz. liseli içerideki oturan üç beş yaşlı dedeye gözleriyle selam verip girdi

hayatının hatasını yapmıştı

hiç fena değll lan 39 da kaldım

içeriye girer girmez sigara dumanıyla karşılaştı. kendisi sigara içmesine rağmen nefesini kesmişti. çok ağırdı. yukarıya monte edilmiş 37 ekran televizyondan belli belirliz sesler geliyordu

mekanın içinde mutfak gibi odalar ve merdiven vardı. liselinin dışarıda gördüğü barların hiçbirine benzemiyordu.

bir yere oturdu. orta yaşın üstünde kaba saba bir adam gelip" ne alırdınız" diye seslendi, sesinde çocuğa burada ne işin var gibtir git burdan tonuyla seslenmişti.

liseli "kola var mı abi" dedi adam bişey demeden gitti içinde " bacısını gibtiğim kahveye gelmiş kola istiyo" dedi bu ara liseli etrafı inceliyordu. ama bu mekan bir değişikti. eskiydi sanki duvarlarda yaşanmışlıklar hala bozulmamış öylece duruyordu

biraz zorlasa duvarla konuşacaktı. liseli uyuklar pozisyondaki dedelere baktı aklına tekrar otobüsteki teyzeler geldi

sonra bir sigara yapık bu gün yaptıklarını düşünmeye başladı. ne tak yiyordu neydi bu şimdi. evden mi kaçmıştı hayır, özgürlüğünü mü ilan etti yo yo yo, daha saçma daha sponteneydi bu

bu arada masaya taak diye kolayı koydu garson.

adam beline bağladığı bezi yine belinin biyerine sıkıştırıp gidiyordu ki olan"abi bunun soğuu yok mu yaa " garson döndü küfür eder bir sesle " yoooh " dedi liseli " tamam abii kalsın çıkıyorum ben" dedi ve dükkandan çıktı.

sonrasında garson iyice sinirlenmiş bir şekilde mutfağa daldı çabucak çekmeceden birşeyler alıp sıcak kahvehaneden ayaz sokaklara doğru attı kendini.

çocuğu takip ediyordu.

liseli tekrar sigarasını yaktı ve kısmen karanlık sokaklara döndü. akşam ezanından beri yaptığı tek şey buydu zaten tek farkı artık yalnız değildi.

yürüdükçe zihni açılıyor zihni açıldıkça algısı değişiyordu, bunun kendi için bir milat olduğunu söylüyordu sürekli ardından birşeyler denemeye karar verdi ve gördüğü her kızın

gözlerine delicesine bakmaya başladı gözlerini hiç kaçırmamaya çalıştı sonuçta özgürdü neden böyle bişey yapmasın ki.

bir süre daha heyecan dolu dakikalar geçirdi.

ilginç birşeye benziyor lan.

4 gündür ne gib yiyon amk yazsana

akşam olmuştu artık beyaz pelerinin altından istanbulu turluyordu

güneş batmış ay daha çıkmamıştı, demek ki yolunu bulmakta zorluk çekecekti ne de olsu daha gençti

yolunu güneşte veya sürekli ışık saçan sabit noktalara göre bulabiliyordu beyninde bir pusulası vardı.

son bir umutla 9.15 vapurunun arkasında kanat çırptı belki karnı doyardı.

kart ve grileşmiş martılardan fırsat bulamadığı için akşamı aç geçiren martı yeni belirmiş

kuzey yıldızının sağına doğru uçtu sinirinden midir bilinmez fakat küçük bir kuştan çıkabilecek en yüzsek sesten fazlasını çıkartarak ilerliyordu

marmara hotelinin çatısında ölmüş böcek ölülerini görünce morali yerine geldi

küçük midesini dolduracak kadar aldı ve ışıklarla dolu sokağın üstünde uçmaya başladı

aşağıda ilginç birşeyler vardı bir sürü yürüyen dört ayaklı veya iki elinin üstünde yürüyen iki bacaklı ya da her nasıl görüyorsu

tek bir yöne akın ediyordu. hareketleri hiç zekice değildi martıya göre, martı aşağıdaki insanları arkasındaki uçan arıyı ve tepesinden

geçen uaçağı aynı anda gördüp içgüdüsel olarak sezebildiği için insanları küçümsemesi doğaldı.

sonra bir taraflardan esen rüzgar gagasına taze bakıl kokusu getirmişti o yöne yöneldi

martı alçaktan uçuyordu..