otobüste gördüğüm ilahi güce benzeyen insan

beyler aşağıda okuyacağınız şeyler tamamen gerçektir.

yalanına sokıyımcılar okumasın çünkü bu gerçekten yaşanmıştır.

bugün saat 15 00 sularında otobüse bindim. otobüs fazla kalabalık değildi. geçtim orta sıralarda biryere oturdum. neyse karşımda oturan yaşlı adamın bana baktığını gördüm .adam beyaz kıyafetli(hacıların giydiği beyaz elbise).yeşil takkeli hafiften seyrek uzun sakalı bir tipti. adama ne bakıyorsun gibisinden bir bakış attım çok sert bakıyordum.o da setçe bana baktı 10-15 saniye falan sinirlice baktıştıktan sonra bir anda gülümsemeye başladı. bende tutmadım kendimi gülümsedim. biraz gülümsedikten sonra utandım kafamı çevirdim(birisine öküz gibi bakmaktan çekinirsiniz amk)bide adam çok derin bakıyor, neyse eğdim başımı telefonla oynamaya başladım. arada bir kafamı kaldırıp adama bakıyordum.hep bana bakıyordu seyahat boyunca. ama ben utandığım için ona bakamıyordum.en sonunda kafamı kaldırdım bende ona bakmaya başladım. bakar bakmaz gülmeye başladı bende anlamsızca sırıtmaya başladım.30 40 saniye falan gülüştükten sonra yanıma doğru gelmeye başladı. ayağa kalktığında ne kadar heybetli olduğu çok belirgin bir şekilde ortaya çıkıyordu yürüdüşü bir ilah gibiydi sesizce gelip oturdu yanıma. senin adın ne yeğen dedi şaşımıştım ben adamı arap zannediyordum bir anda türkçe konuşunca bir garip oldum. şaşkınlığımı atıp kaan dedim. beyler adamın sesi o kadar gürki konuştuğunda ortamdaki bütün elektiri içine toplayıp sonra ağzıyla veriyormuş gibi biz konuşurken herkes bize bakıyordu. bembayaz melek gibi bir adam bir gencin yanına gelmiş napıyor gibisinden.biz hiç takmıyorduk onları ..sonra dediki sana bakıp neden güldüğümü biliyormusun dedi. bende bilmiyorum dedim. seni hz muhafazide benzettim onunda saçları seninki kadar uzundu o yüzden güldüm dedi. anlamız bir şekilde suratına baktım .sonra yine konuşmaya devam etti ben erzurumluyum kızımın kocası gitmiş o yüzden kızımın yanına geldim dedi.bir anda atıldım bende erzurumluyum dedim. şöyle bi sevinerek baktı. neresindensin dedi. oltu dedim. bizim oralara gelirmisin dedi. bayramlarda geliyorum ama çok özlüyorum memleketimi dedim. sonra kendi köyüne davet etti beni. bayramda gel bi misafir ediyim seni dedi. tamam olur gelicem dedim. sonra nerde oturuyorsun dedi batıkent dedim. bende sincanda oturuyorum orada bir hacı evimiz var ... (adres) oraya gelmenide beklerim dedi. gülümsedim gelcem dedim.ama her lafının sonrasında allah senden razı olsun diyordu. çok samimi birşekilde konuşuyordu. insan gözlerinin içine bakamıyordu. sanki gözleriyle dünyaya mutluluk saçıyordu. sonra adama ben durağıma yaklaştım inmem gerekli dedim. tamam yeğen gelmeni bekliyorum ama dedi. kafamı sallayıp elini sıktım ve otobüsten indim. indiğimde şoku hala üzerimden atamamıştım ben ateist faşizan bir insandım ,sanki benim için dünyaya göndrilmiş bir melek gibiydi. düşüncelerimi baştan aşağıya değiştirdi onun sayesinde müslüman oldum.ve bu şoku hala üzerimden atabilmiş değilim yani kendimde değilim

2 saattir müslümanım ve faşizan değilim. içim nur doldu .sizin de başınıza gelir inşallah böyle bişey.bu benim için hayatımın bir dönüm noktası oldu.

özet:otobüste ak sakkallı dedeyi gördüm imana geldim.