ne nedir demeden .
yalnızlığı gördüm .
yalnızlık dediysem bir sevgili olmadı asla bu mesele ..
güçsüzlüktü tamamen .
ben bittim, ben tükendim .
yalnızlığım tükenmek bilmedi.
ey Allahtan korkmaz yalnızlık ;
unutma ki sana da bana da
elbet bir gün ölüm var...

hayat nedir ki dostum ?
nedir ki?
benim çocukluğum hiç ölmedi ,
uslu bir çocuk olmadım hiç,
ama ben hep kendimi hırpaladım.
ben tanrının aileme gönderdiği gayri meşhur çocuğu oldum hep.
ne ağladığımda bir omuz buldum ,
nede saçım okşayan birini bulamadım.
ben hep çocuk kaldım tanrım
inan hiç ihanet denizinde yüzmedim
tanrım ben hiç acımasızlık bulutlarının altında ıslanmadım .
inan tanrım;
inan .
lütfen artık beni cezalandırmaktan vazgeçin .
canımı çok yakıyorsunuz çünkü .
tanrım buna artık katlanamaya bilirim.
gücüm kalmadı artık tanrım .
tükendim .
tükendim gittim ben.
tükendim...
gittim...

bir gün içimde ölen annemi öldüreceğim.
gözlerimi çöktüren ,
belimi büken annem.
babamı hiç görmüyorum onu hapse atacağım hiç görüşlerine gitmeyeceğim
beni güçsüz bırakan babam ,
ruhumu bedenimden ayıran babam .
abimi 5 yaşındaki haline çevireceğim.
çünkü o zaman çok tatlıydı..
bana 5 yaşında kahvaltı hazırlayan çocuk
beni döven ama dışarda zırh gibi duran çocuk .
beni kızdıran çocuk .
büyüyünce her şey değişti .
o çocuğu öldürdü o ,
abim bir katil,
eli kanlı benim çocukluğumun en güzel günlerinin katili .
abime dokunmayacağım ,
o çocuğun mezarı hep kalbimde .
heyy küçük çocuk
hayat yorgunu bedenimi alıp bir gün yanına geleceğim.
beni unutma .
bekle beni.
işte gidiyorum .
penceresiz bir dünyanın ,
kaybolmuş sokaklarına .
elveda çocuk .
elveda..

Lan sokarım şimdi senin kırıntılarına

burlarda bir deli varmışşşşş

geçmişi öldürdüğüm kanlı ellerimle ,
gökyüzüne ulaşmaya çalışan bir sokak yalnızıyım ben .
ayaklarım kaba saba asker postallarıyla yürüyorum ,
uçlardan ucalara yürüyorum ...
ruhum sokaklarda daim ettiriyor yaşantısını ..
gözlerimi berrak bulutlarda açar,
karanlık ve ücra köşelerdeki banklarda kapatırım .
ellerimi kimi zaman bir teneke tuborg ,
kimi zamanda tenekedeki bir ateş ısıttı .

söylesene sokak yalnızı sen doğarken seni gazetelere mi sarıp sarmaladırlar ?
itiraf etmeliyim ölünce de aynı olacak ..

ben aslında sokak çocuğu değilim .
ben sadece dünyaya yalnız geldim,
ve yalnız öleceğim hepsi bu ...

Kırıntıları toplayın, Allah günah yazmasın.

gece bitmek üzereydi..
vakti gelmişti biliyordum..
alışmıştım artık buna..
hep bu saatlerde gözlerimde mor çiçekler açardı..
çiçeklerimi kimi zaman gözyaşlarım sulardı ..
göz yaşlarım tükendiğinde ise ben sulardım ..
bu gecede gözyaşlarımın tükendiği bir geceydi ..
çiçeklerim sulamak için elimi yüzümü yıkadım ..
anlık bir şekilde aynada ki bana baktı ..
bende ona baktım dik dik ..
onu hiç sevmiyordum ..
bakışlarından anladığım kadarıyla oda beni sevmiyordu ..
bu gece daha bir farklıydı ama ,
bu sefer nefret ediyordum ondan .
ilk defa...

Kırıntılara dikkat, şayet onlar bizim tek varlığımız değil mi zaten?


Dünyanın nesi var fifi?

insanlar ben yokmuşum gibi yaşıyorlar

Ölüyorum ama yaşıyor gibiyim fifi

Bence bütün dünyalılar benden daha aptal

dram tiryakisi insanlar sadece seni travmaya sokacak şeyleri özenle seçiyorlar .

sadece kendi çevresine sevgi besliyen

Bencil insanlar .

Bencil yaratıklarla beraber olursan herşeyi ayrımcılığa terketmiş olursun

Ve ayrımcılık sadece nefret oluşturur

Ve ne zaman nefret edersen sinirlenmeye mahkum hale gelirsin

iticilik sergilediğin tavırdır .

Bunu düzeltmek için sevgiye sahip olmalısın Kendini bırak bulutlara bulutlardaki temiz aşka .

Her şey çok tuhaf ve karmaşık değil mi ?

Yazdıklarım okudukların gördüklerimiz .

Dünya dengesiz bence .

Dünya deli olabilir mi fifi ?

Neden buraya ait hissetmiyorum kendimi ?

Neden bu gezegene ait biri değilim ?

Burda bana ait bir parça sevgi kırıntısı bile yok fifi.

Devam eden acılarım sayesinde bir katil oldum ben fifi

Çocukluğumu öldürdüm .

Ellerim masum bir kanla kirlendi fifi.

Masumdu .

Çok masum fifi,

Gençliğimde bana isyan çıkartıyor .

Gençliğimde tıpkı çocukluğum gibi ölecek fifi

Gençliğim genç ölecek .

Sevgi gerçekten neydi fifi

Sevgi neydi ?

Nerdeydi.

Sevgiyi bulana kadar inancımı canlı tutacağım fifi .

Onu bulana kadar bana isyan çıkaran ne varsa öldüreceğim .

Ben kanserin ayak sesiyim fifi .

Ayak sesi .

hepsi yalan .
her şey yalan .
aynadaki yüzüm ,
bana bakışı hepsi yalan .
iyi biri olduğum,
kötü biri olduğum ,
her şey yalan .
deli olduğum bir tek o doğru ,
geriye kalan her şey yalan .
ben söğüt acının altında üşüyen .
bir deliyim...
deli doğdum ben .
yatırılması gereken ,
ama yatıramayacakları kadar zeki bir ;
deliyim ben .
bilmem kaç pgibiyatrın zar zor tedavisini aldığı .
sonrada kendi kendini tedavi eden bir deliyim ..
babamın üreme sisteminde ,
annemin karnında bile deliydim ben .
kimseler anlamadı .
kaderin yada insanların beni delirteceklerini .
zekiydim bu yüzden;
kimseler anlamadı ,
kimseler..
bazen hala söylüyorum kendime ;
delisin sen .
ilahi diyor sende öylesin .
haklıydı .
içimden hayır demek istiyorum ama ..
sonra tek bir cümle çıkıyor .
deliyim ben .
deli.

korkuyorum fifi.
korkuyorum . . .
rencide ruhların arasında kaldım .
berbat bir yer burası .
sen gelme lütfen ..
yapamazsın diyorum neden anlamak istemiyorsun .
anla artık yapamazsın .
bu rencide ruhların arasına ikimiz çok fazlayız .
ben yaparım ..
yaparım çünkü ;
ben soğuğa düşmüş biriyim .
üşüyemem .
terleyemem .
bedenimin ısısı nötr .
tıpkı hayat gibi oda nötr .
ben biraz deliyim .
işte ben bu yüzden yaparım .
sen gelme fifi .
sen gelme ..
dedim ya burası güzel bir yer değil ...

Yaşamak istiyorum fifi.
Ölmekle kalmak arasında yaşamak istiyorum.
Hiç olmak istiyorum .
Bulutlara çıkıp ağlıyorum,
bazen gözyaşlarımla ağaçları suluyorum .
bazense içimdeki insanları sel olup boğuyorum ..
çocuklar seviniyor ,
büyükler kaçıyor,
aşıklar sevişiyorlar.
gözyaşlarımın altında. . .
yalnızlar ne kaçıyorlar nede seviniyorlar .
çünkü yalnızlar anlıyorlar ,
gözyaşlarımın sebebini .
öylece durup seyretmekle yetiniyorlar ..
yalnızlar iyidir.
anlıyorlar .

Cevremdeki herkes yasiyor..

Onlar yasadikca ben oluyorum .

Cevremdeki cocuklar buyuyor .

Onlar buyudukce cocuklugum oluyor .

Bir ses duyuyorum.

Yagmur yagiyor..

Acimasizlik bulutlari yine insanlara nefreti kusuyor.

Ekstra dandik bir dunyada follos yaratiklar bu yagmurda islaniyor.

Ustelik bu nefret yagmurunda islanirken ,

Pek muaazzam az bulunan aski da isin icine katiyorlar.

Fakir bir picligin icinde HiÇlige giden bir yolda kaybolan yaratiklar.

Sen soyle fifi sence kim olmeli yada kim kalmali bu dunyada?

Bulutlar mi sanmiyorum..

Follos yaratiklar mi sanmiyorum.

Acimasizlik bulutlari ve cocuklar kalsin fifi .

Cunku cocuklar acimasizligi yenerler.

O zaman follos yaratik olmaktan cikar miyiz bilemem ama cocuklar fifi .

Cocuklarr.

Canım sıkkın fifi .

içimde tükenen bişeyler var .

Gelde sahilde tavla atarız .

Ne demek gelemem .

Gelmezsen gelme, sen yoksan tek çıkarım .

Korksamda çıkarım .

Eskisi kadar korkmuyorum.

Bir cesaret atıyorum kendimi dışarı.

Yürüyorum. .

Yürüyorum...

Beni yürümek dışında meşgul eden bir eylem yok fifi.

Taki bi kaç insanın varlığını hisseden e dek.

Oturuyorum bir kaldırıma ve onları gozlemlemeye başlıyorum.

Gülüyorlar..

Çok saçma .

Neye gülüyor bunlar .

Düşünüyorum..

Bu insanlar nasıl gülünecek şeyler buluyorlar.

Yoksa tanrı onlara bu özelliği doğuştan mı vermişti.



Ahhh evet ..

Nasıl da unuturum tanrının bizi unuttuğunu.

Henüz yeni dogmusken bizi üvey evlat gibi ayırmıştı tanrı .

Hatırlıyorum..

Diğer insanları pamuklara sardı sevdi okşadı.

Onları yeryüzüne gönderirken yanliz bırakmadı.

Elçiler verdi , yeryüzünde aileleri olacaktı .

Tanrı en az onun kadar sevebilecek aileleri onlar için seçmişti özenle.

Peki ya biz ?

Bizim suçumuz neydi?

Yoksa ailemiz ve sevdiklerimiz de tanrının istemeyen cocugumuydu?

Neyse sıktır et ne diyorduk hadi Gelde sahilde bi tavla atarız.

Öyle kabullenmek aslında bizimkisi .

Canımızın yandığını göre göre kabullenmek.

Körüklenmiş ciğerimizin üzerine su dökmek gibi .

Asıl önemli olan küllerimize sahip çıkmak .

Küllerin uçarsa benliğinde uçar .

Hiçliği tatmak demek küllerin uçması .

Söyle bana fifi dünya neden taktan ?

Biz doğmayı becerdik fifi

Doğduk biz .

Ya yaşamak ?

Yaşamak diyorum fifi

yaşamak ...

Yaşamak öyle kolay değil fifi .

Biz beceremedik HiÇ olduk gittik olum

Hiç olduk .

Gittik .

Hiç .

Hala huzuru bi çocuk parkında arayan biriyim .

Belkide huzur değilde çocukluğumu arıyorum.

Salıncak .

Kaykay .

Sizi çok seviyorum.

Tahterevalli seni hiç sevmiyorum.

Çünkü hiç iki kişi binemedim sana .

Bencilsin .

Lütfen parktan gibtir olup gider misin ?

Poğaçaların yiyerek okuyorum la (:

Ben siyah bir gülüm .
Kolu kanadı kırık bir kuşum .
Avcı'nın acımadan vurduğu bir ayı.
Avcı beni vurdu ..
Siyah Gül'ler kanıma bulandı ..
Birde sen .
Gül'ler ağladı ..
Sen sen neden ağlamadın sevgilim .
Kalp atışlarım yükseliyor .
Akan kanım değil de ,
Senle geçen anılarımız .
Dayanılacak gibi değil .
Gül'ler ağlıyor .
Siyah Gül'ler ağlıyor .
Şişttt dedim siyah Gül'lere ;
Ağlamayın !
Ağlamayacaksınız .
Çünkü Gül'ler çok güzel güler ..