Ulan sözlük fantazi yazarı dolu be

Gercek mi bu hikaye

Yağmur da arkamızdan geldi. Aynı şekilde o da ağlamaya başladı. Bir odadayız ve iki tane cesedi ne yapacağımızı mı düşünelim yoksa en yakın arkadaşımızı kaybettiğimize mi bilemiyorum, sürekli düşünüyorum. Oda servisi geldi ve bize gürültülerden misafirlerin şikayetçi olduğunu söyledi.Kem küm ederek "yoo eee! biz sadece film izliyorduk sesini fazla açmışız özür dileriz"dedim ve servisi postaladım. Merve'nin ailesi bu haberi alınca çok üzülecektir ama elden gelen bir şey yok sadece neler yapabileceğimizi düşünmeliyiz. Kenan, ağlamaklı bir şekilde "ıhııhııhı! belki bu çarşaflara cesetleri sararak ortadan kaldırabiliriz ıhıhıhıhı!"diyerek sayıkladı. Bunun önce iyi bir fikir olduğunu ama çarşafa sardıktan sonra dışarıya nasıl çıkaracağımızı sordum. Yağmur da ağlamaklı bir şekilde atıldı "ühühühü! en alt katta personel odası var.Oda servisinin yemekleri getirmek için kullandıkları araçları kullanarak dışarı çıkarabiliriz. ühühühü!"dedi. "Hay aklınla bin" yaşa diyerek cevap verdim. Yağmur girişte, içeriye kimsenin girmemesi için nöbet beklerken biz personel dairesinin bulunduğu en alt kata inmek için asansöre yöneldik.

Ne saf insanlarsınız lan. inandınızmı buna sen o cesedi ve telefondaki o konuşmayı görüp, duyup orada kalıp normal tatil yapabilirmisin haha *

bREZzers

Rezzzzz

Asansöre düğmesine bastık gelmesini bekliyoruz. Kenan bana"neden burayı terk etmiyoruz, bırakalım cesetler burada kalsın?"ben de ona"daha önce de söylemiştim buradan gidersek cesetleri bulurlar sonra da bizi.."diye cevap verdim. Bindik asansöre en alt kata ineceğiz. Asansör aniden durdu, iki kişi içeride kaldık. Bağırmaya başladık ama nafile sesimizi kimse durmuyordu. Elektrikler de kesilmişti.Bu kadar aksilik neden gelip bizi bulur hala anlamış değilim.Çaresizce düşünmeye başladık. Yardım da çağıramıyoruz ne yapabilirdik ki.Kenan"buradan kurtulmamızın tek yolu asansörden çıkmak" dedi.Ben de "yapma ya ciddi olamazsın"dedim. Kenan da"ya bırak şimdi gırgırı.Bak asansörün üstündeki kapağı açarsak merdivenlerden tırmanıp kaçabiliriz."dedi. Başka çaremiz yoktu. Asansörün üstündeki kapağı zar zor açmayı başarabildik.ilk Kenan çıkmaya başladı, hemen arkasında da ben vardım. Kenan bana"kıçıma bakmıyorsun değil mi lanet olası adamım"dedi.Ben de ona"senin taklu kıçına neden bakayım Kenan"dedim. Tırmanmaya devam ettik.En sonunda bir çıkış kapısı bulduk tam sona gelmiştik ki Kenan birden dengesini kaybetti ve aşağıya sarktı.Tam arkamdan düşecekken bir elimle merdivenleri bir elimle de Kenan'ı yakaladım."merak etme sıkıca tutuyorum sen sadece benim altımdaki merdiven demirlerine tutunmaya bak!"dedim. Kenan da "tamam beni kendine çek hadi"dedi. Sıkıca onu son bir güçle çekmeyi başardım ve dışarıya çıktık. Kenan "bundan sonra gibsen asansöre falan binmem"dedi.Ben de"aynen, personellerin olduğu kata merdivenle inelim bir de içeri girmek için personel kartı isteyebilirler bunu nasıl yağacağız bilmiyorum ama birilerinden kartı temin etmeliyiz"dedim. Merdivenlerden aşağı inmeye başladık.