osmanli kürt ittifaki ve türkmen katliami

“Sakın Türk’ü insan sanma

Bin an bile olsa Türk’le birlikte olma

Türk eline şeker alsa o şeker zehir olur.

Türk’ün başını kesenken sakın gam yeme

Baban da olsa Türk’ü öldür.”

Demektedir. Tüm bunlara karşın Türk Bayat boyundan Alevilerin ulu ozanı Fuzuli (1480-1566) bir deyişinin son beytinde şöyle diyor:

“Fuzuli, gökten yere insen sana yer yok

Yürü var gel, ya Arap’tan ya Acem’den”

Gökten Allah tarafından dahi indirilse Türklerin dünyada yeri olmadığını; Arap ve Acemler hakim olduğunu belirtir ve Şiirlerinde Osmanlılara sitem eder ve kafa tutar. Alevi Türkmen aşıkları, ozanları diline ve töresine sahip çıkar ve şiirlerinde dilendirir, yöre yöre gezerek halkı bilinçlendirirler. Dedeler ve Babalar da Türkçe ibadet yaparak örf ve gelenekleri yaşatarak bugünlere getirirler.

idrîs-i Bitlîsi ve Bıyıklı Mehmet Paşa’dan sonra Kürtlere en büyük destek sağlayan II.Abdülhamit olmuştur. Yavuz Selim’den itibaren iç işlerinde tam bir serbestlik olan bölgeye Prof.Dr.ilber Ortaylı’nın tesbitine göre “Kürt Hükümeti” denmekteydi ve “merkezi hazineye ipotek ödemezdi ve herhangi bir biçimde düzenli askeri hizmetlerle yükümlü değillerdi.” Böylesi bir bölgeye Abdülhamit, islamcılığın bütünleştirici “ümmet” anlayışıyla birarada tutma fikriyle yeni bir yapılanmaya gidilir. Abdülhamid’in “Aşiret Mektebi-i Humayun”(1892-1907) adıyla açtığı ve aşiretlerden getirtilen şeyh ve ağa çocuklarının eğitildiği okullardan mezun olanlar; beklentilerin yerine, devlete karşı örgülenme yapan kadroları oluşturmuşlardır. Abdülhamid’in marifetlerinden biriside “Hamidiye Alayları”dır

Hamidiye Alayları, Dördüncü Ordu Komutan› Müşir Zeki Paşa’nın II. Abdülhamid’e önerisiyle 1890 yılında kurulmaya başlanır.14-15 Nisan 1891’de de “Nizamnâmesi” yayınlanarak yasal hale gelir. Ruslara yönelik olarak Şafi Kürtler’den oluşturulan Hamidiye Alayları amacına uygun faaliyette bulunmaz. Hamidiye Alayları daha çok eşkiyalık yapar. Ermeni ve Alevi köylerine baskınlar düzenleyip çapulculuk yaparlar 23 Temmuz 1908 ‘de ikinci Meşrutiyet’in ilanından hemen sonra Eylül 1908 ayında Kürt Hamidiye Alayları’nın silahlarını ellerinden almak isteyen ittihat’çılar bunu başaramazlar ittihat ve Terakki Cemiyeti içinde Türkçülük akımı giderek güçlenir ve hakim olur. Şafi Kürtlerin ağa ve aşiret reislerinin çocuklarının eğitildiği istanbul’daki “Aşiret Mektebi”nde ve Hamidiye Alaylarında ise Kürt milliyetçiliği filizlenmiş ve örgütlenmeye başlamıştır. Bu durum Doğu Anadolu’da Alevi-Şafi çatışmasını beraberinde getirir. Sonuçta; Okul Müdürü Kolağası Kamil Bey; “bunlar aşiret değil haşerat!” der...

@1
osmanlıda türklük
• **
kardeşlerim ;
osmanlı türklüğü öldürdü
yok saydı tezi palavradan ibarettir...
osmanlının türklüğü öldürmediğinin delili
daha henüz Türkiye cumhuriyeti kurulmamışken bile
fransız angiblopedilerinde
osmanlıdan bahsedilirken
avrupa türkiyesi
anadolu türkiyesi şeklinde tabirlerin yeralmasıdır...

türkiye kelimesi 1923 icat olmadı...
italyanlar
fransızlar
osmanlının yaşadığı her yere türk iye dedi..

hatta
fastan cezayirden --osmanlı topraklarından
güney amerikaya
giden osmanlılara BREZiLYA da hala elturco denir...

onlara arap bile denmez...
osmanlıdan gelen herkes türk bilinir...

ve hatta breizlyanın en zengini ve dünyanın en zenginlerinden bir tanesi de elturcodur dileyen google dan bulabilir...

o sebeple
bazılarının levazımatçı partiyi desteklemek için uydurduğu
" efendim türkleri yok saymışlardı " tezi tamamen bir saçmalıktır
ve bilimsellikle
tarihi kaynaklarla uzaktan yakından ilgisi yoktur...
• **
şimdi sizlere kaynaklarıyla
TÜRK kelimesinin geçtiği yayın ve yıllarını vereceğim..:

yayınlar fransız menşeilidir :
---
Büyük Türk kelimesi 1453 te Fatih Sultan Mehmet Han için kullanılmıştır ...
1453 le Grand Turc « le sultan, empereur des Turcs »
( eser adı : Monstrelet, Chron., III, fo85 ds La Curne: grand Turc )

• **
türk kelimesinin geçtiği diğer yayınlar :
---
1456 (A. de La Sale, Jehan de Saintré, éd. J. Misrahi et Ch. A. Knudson, p. 216: le Grant Turcq);

türk kadar güçlü /yıl : 1457 expr. fort comme un Turc (Bertrandon de La Broquière, Voyage d'Outremer,
éd. Ch. Schefer, p. 217: il est fort comme ung Turc);

YIL : 1623 expr. traiter qqn de Turc à Maure (Garasse, Doctrine curieuse des beaux-esprits de ce temps, p. 900: un usurier qui traictoit avec luy de Turc à More);

YIL : 1857 tête de Turc « personne qui est la cible des railleries, des attaques » (Goncourt, Journal, p. 329);

YIL : 1866 tête de Turc « sorte de dynamomètre sur lequel on s'exerçait dans les foires » (L'Année sc. et industr., 1867, p. 275 ds Rob. 1985, s.v. tête);

YIL :1903 jöntürk -jeune-turc adj. pol.
(Gde Encyclop., p. 532a, s.v. Turquie: un comité jeune-turc se forma alors contre la cour);

1907 Jeune-Turc subst. (Nouv. Lar. ill. Suppl., s.v. Jeune-Turquie: le parti des Jeunes-Turcs);

1951 p. ext. (Camus, Homme rév., p. 281 [citant Lénine]: nous sommes les jeunes Turcs de la révolution); b) 1457 subst. « langue parlée en Turquie » (Bertrandon de La Broquière, op. cit., p. 100: en celluy pays se parle Turc); 2. adj. a)

YIL : 1536 --Türk Atı = cheval turc
(Rabelais, Lettre à Mgr de Maillezais ds Œuvres, éd. Ch. Marty-Laveaux, t. 3, p. 365: quelques chevaulx Turcs); b)

YIL = 1537 loc. à la turque
(B. des Périers, Cymbalum Mundi, dialogue 2 ds Œuvres, éd. L. Lacour, t. 1, p. 339: acoustrer à la Turque);

YIL = 1694 /türk usulü nokta brod. point à la turque (Invent. du château d'Humières ds Havard);

YIL = türk noktası / 1765 point turc (Encyclop. t. 12, p. 875b); d)

YIL = 1762 Türk oturuşu = assis à la turque
(Ch. S. Favart, Les Trois sultanes, éd. 1809, p. 191: Soliman et Elmire sont assis à la turque); e)

YIL = 1846 TÜRK KAHVESi / café à la turque (Dumas père, loc. cit.);
yıl 1907 türk kahvesi = café turc
(Farrère, Homme qui assass., p. 56); f)

YIL =1851 TÜRK HAMAMI /bain turc (Flaub., Corresp., p. 293); g) 1872 à la turque mus. (Littré: rondeau à la turque); h)

1893 « se dit de cabinets d'aisance sans siège » (Eudel, Arg. St-Cyr, p. 67: Turc (le). Cabinets d'aisance des anciens);

1894 (Bricka, Cours ch. de fer, t. 1, p. 235: des sièges à la turque dans les cabinets publics pour hommes). B. 1504-09 subst., abusivement « musulman » (Lemaire de Belges, Couronne margaritique ds Œuvres, éd. J. Stecher, t. 4, p. 47: mauvais Chrestiens ou Turcqz). C. 1. 1697 subst. ethnol. « d'un ensemble de peuples d'Asie centrale » (D'Herbelot, Bibl. orientale, p. 487: Igur et Aigur. Nom d'une Tribu des Turcs Orientaux);

1826 adj. (Balbi, Introd. à l'atlas ethnographique du globe, p. 150: les nations turkes; p. 155: la famille turke);

1842 (Ac. Compl.: famille turque); 2. 1820 adj. ling. (A. Remusat, Rech. sur les lang. tartares, t. 1, p. 255: dialectes Turks, langue Turke);

1842 (Ac. Compl.: langues turques). Empr. au turctürk « turc » (comme nom commun, signifie « puissance », v. Lang. Monde 1924, p. 194; Vasmer t. 3, p. 124)

.Les Turcs étaient connus des Chinois au vies. sous le nom de T'ou-Kiue (prob. empr. au mongol türküt, plur. de türk, cf. Pelliot ds Lang. Monde, p. 194) et des Grecs au vies. également ? ? ? ˜ ? ? ? ? (Lang. Monde 1952, p. 332).

Osmanlı tarihçisi ve Şeyhülislamı Hoca Sadedin ,
Tacü ’ t Tevarih adlı eserinde Osmanlı fetihlerini anlatırken
“ Türk yiğitleri ” , “ Zaferleri gölge edinmiş Türk askerleri ” gibi ifadelerle Osmanlı askerlerini över.

17. yüzyıl tarihçilerinden Solakzade Mehmet Hemdeni de eserlerinde “ Konstantiniyeyi feth eden Türk ’ ün oğlu ” gibi deyimler kullanır.

16. yüzyılın en büyük tarihçilerinden Gelibolulu Mustafa Ali ise Kühn-ül Ahbar adlı eserinde “ seçkin millet , güzel ümmet, Türk milleti ” nitelemesi yapar.

Osmanlı zamanındaki saray tarihçileri Osmanlı Hanedanı'nı Oğuz Han’a ve Orta Asya’ya bağlarlar .

Bu eserlerde ; Osmanlılar, Oğuz neslinden ve Kayı boyundandır.

Osmanlı Tarihi, Türk Tarihinin bir parçası olarak ele alınır. Fatih Sultan Mehmed, Cem Sultan'dan olan torununa “ Oğuz ” ismini verirken, II. Bayezid'den olan torununa “Korkut” adını vermiştir.
yani özetle
osmanlılık türk lüğü küçültmemiş
yok saymamıştır...

ki ecnebiler osmanlıyı hep türk bilmiştir...