osmanlıyı seven türk olamaz

diyebilir miyiz? bence mümkün

öncelikle:

@548 den alıntıdır
zât-üz-zevc

osmanlıca çevirisi:özet geç bin
osmanlıcılar anlamıştır zaten de tedbir amaçlı yazdım türkçesini

@547 son yanıttır beyler burda tartışın işte yazdıklarımı 10 kere yazdım herşeye cevap verdim okuyun işte amk benim sümüklü türk düşmanı gavurdan dpğma slav hayranı arap davacısı atalara ihtiyacım yok benim atam belli

atatürktür anafartalarda
denktaştır 1974 te
anadolu bozkırında at sırtında timurdur
attiladır papa diz çökerken karşısında
metedir adını verirken halkına
karamanoğlu mehmet beydir türkçe aşkına
bugün de karabağda kesilen bebektir
türkistanda kesilen ana...

hırvat sadrazam kuyucu murat paşa döneminde,155 bin insan doğranmış,ya da diri diri kuyulara doldurulmuştur. aman diyen insanlara kuyucu'nun yanıtı, ''vurun şu pis türk'ün başını'' olmuştur. cellatların bile öldürmeye kıyamadığı çocuğu atından inerek öldüren kuyucu murat, osmanlı'nın yetkilisi, öldürülen çocukta analodolu'nun evladıdır. osmanlı tarihçisi naima ''tarih'in de türkler için, nadan, yani kaba türk, idraksız türk, hilekar türk ifadelerini kullanmaktadır.

divan-ı hümayun yazarlarından hafız ahmet çelebi 1499 yılında yazdığı şiirndebabanda olsa türkü öldür'' nakaratını kullanmakta,

sakın türkü insan sanma
bir an bile olsa türkle birlikte olma.
türk eline şeker alsa o şeker zehir olur.
türk'ün başını keserken sakın gam yeme.
baban da olsa türkü öldür.

vatan sözü yasaktı.onu ben büyüyüp de namık kemal'i okuduğum günlerde kitapta gördüm. kulağımla ancak meşrutiyette duydum. padişah kulları idik. okul çıkışlarında sıraya girer.''padişahım çok yaşa diye bağırırdık.

edit:@126 dan alıntıdır

"istanbul alındıktan sonra, osmanlı yönetiminde, devletin en yüksek yürütme organları türk’e kapalı tutulmuş, devlet adamlarının yetiştirildiği enderun okullarına türkler alınmamışlardır."

atatürk bir hatırasını şöyle anlatıyor;

”orduya ilk katıldığım günlerde, bir arap binbaşısının ‘kavm-i necip evladına sen nasıl kötü muamele yaparsın’ diye tokatladığı bir anadolu çocuğunun iki damla göz yaşında türklük şuuruna erdim. onda gördüm ve kuvvetle duydum. ondan sonra türklük benim derin kaynağım, en derin övünç membaım oldu. benim hayatta yegane fahrim, servetim, türklükten başka bir şey değildir.” (türk ve türklük, türk standartları enstitüsü, s.19).

ziya gökalp, türkçülüğün esasları adlı eserinde şu bilgileri veriyor;

”bu milletin yakın zaman kadar kendisine mahsus bir adı yoktu. tanzimatçılar ona: ‘sen yalnız osmanlısın. sakın başka milletlere bakarak sen de milli bir ad isteme! milli bir ad istediğin dakikada osmanlı imparatorluğu’nun yıkılmasına sebep olursun’ demişlerdi. zavallı türk, vatanımı kaybederim korkusu ile, ‘vallahi türk değilim. osmanlılıktan başka hiç bir içtimai zümreye mensup değilim’ demeye mecbur edilmişti”(s.34).

falih rıfkı atay, batış yılları adlı eserinde şunları yazıyor:

”kendime ilk defa ne zaman türk dediğimi pek hatırlamıyorum. bizim çocukluğumuzda türk, kaba ve yabani demekti. islam ümmetinden ve ‘osmanlı’ idik. ilmihallerde baş dersimiz ‘din ile milliyetin bir olduğunu’ öğrenmekti. vatan sözü yasaktı. onu ben büyüyüp de namık kemal’i okuduğum günlerde kitapta gördüm. kulağımla ancak meşrutiyet’te duydum. padişah kulları idik. okul çıkışlarında her akşam sıraya girer, ‘padişahım çok yaşa’ diye bağırırdık.
… okullarda da arab’a arap, arnavut’a arnavut, rum’a rum, fakat kendimize osmanlı derdik.”

ahmet vefik paşa, bursa valisi iken 1880 ilçeleri teftişe çıkıyor.

paşa, uğradığı bir ilçede, halkla sohbet ederken, etnik kökenlerini soruyor; aldığı cevaplar, konuştuklarının çerkez, arnavut, boşnak, gürcü vb. olduklarını gösteriyor. sorduğu soruya utanarak, cevap vermek istemeyen bir ihtiyara, ”hangi milletten” olduğunu ısrarla söyletmek isteyince, o, bir kabahat ifşa ediyormuş gibi ürkek, titrek bir sesle, ”ben türküm efendim” diyor. bunun üzerine paşa ”niçin sıkılıyor, saklanıyorsun? türk olmak kabahat mı? bak ben de türküm” diyor. o titrek ihtiyar birden canlanarak, ”sahi sen de türk müsün? demek türk’ten paşa da olurmuş ha” diye sevinçle karışık hayret ifade edince, vefik paşa ”paşa da kim oluyormuş, padişah da türk, padişah da” diye haykırıyor. sonra, imparatorluğun iki dertli ihtiyarı, sakallarını ıslatan yaşlar birbirine karışarak sarılıp, türkün hazin kaderi için ağlaşıyorlar.

(türk ve türklük, türk standartları enstitüsü yayını, s.238).

şair fuzuli bir şiirinin son beytinde şöyle diyor;

fuzuli, gökten yere insen sana yer yok
yürü var gel, ya araptan ya acemden

edit: @345 şöyle dedi:

bu teoriyi çürütmek için mehter marşlarına göz atmamız bile yeter:
"ceddin deden, neslin baban,
hep kahraman türk milleti"

ulan bir araştır sonra yaz ne zaman yazılmış o marşın sözleri?

edit:cahillere:

ulan gerizekalılar sekiz dokuz saattir ne yahudiliğimiz kaldı ne ermeniğimiz ne yunanlığımız ne kürtlüğümüz ne makedonluğumuz amk bu küfür diye saydıklarınızı bilgisizce savunduğunuz osmanlı üstünlük sıfatı diye algılamış yıllarca çelişkinizi gibeyim...

size burda onu anlatmaya çalışıyorum amk

edit: tehdit yıldırmaz beyler bu sözlükte direkt türklüğe küfürler addeden başlıklar açıldı entryler girildi biraz tahammül edin bari bir türk ün hislerine ayıptır..