ortaçağdan bugüne reenkarnasyon hikayem

bunu okuyayım ben

sus yeter düzmece adam

Komutan beni farketti hayır olmaz dedi. Ancak bunun olması gerektiğini kesin bir dille ısrar ettim ve yapacağımı yapmak istediğimi söyledim. Çünkü buna ihtiyacım olduğunu, bana geride geçmişte kalan özgüvenimin geri gelmesi için böylesine bir mücadelenin şart olduğunu söyledim. Önce reddediyordu ancak ısrarlarıma daha fazla karşı gelmek istememiş olacak ki sen gidiyorsun dedi. Önce askerlere sonra komutana sonra da diğer yardımcılara baktım. Atımdan inip yürüyerek oraya doğru yürümeye başladım. Komutan bana atını al dedi. ata gerek yok dedim. Ben böyle daha iyiyim şu an dedim. Pekala dedi. Orta meydana yürüdüm ve aramızda biraz mesafe vardı. Ben oraya vardığımda karşımdaki düşman askeri atını ordusuna doğru çevirerek birşeyler bağırdı. Ordusu kahkaha attı.

@168 hahahaha

reserved

Up up up

@154 reel hayata geri döneceğim panpa ancak şöyle bilimsel bir gerçek var. Uyku veya halisünasyon dönemindeyken gerçek hayatta hissettiğin 5 10 dakika sanal hayatta yılları bulabiliyor. Bundan dolayı durumlar ince ayrıntıları ile hissedilebiliyor ve yaşanılabiliyor.

Eskisi gibi olmadığımın bir an farkına vardım. ilk başta biraz tökezledim. Ancak toparladım kendimi ve yeniden çetin bir dövüş geçti aramızda. Benim boyumda ve benim yapımdaydı hemen hemen. ikimizde denk sayılırdık aslında. Tam bana doğru kılıç uzattığında yukarıdan aşağıya doğru savurduğum darbe ile elindekini düşürdü. Artık silahsızdı, ve rahat sayılırdı benim için. Tam o sırada durup yüzüme baktı. Gözlerine korku hakim olmuştu. O anki sinir ile o adamın köyümü yağmalayan o pislik insanlardan biri olduğunu düşündüm ve iki elimle solumdan sağıma doğru kılıcımı boynuna denk gecelecek bir şekilde çektim ve o an adamın boynundan kafası ile gövdesi ayrıldı. Boğazından kan fışkırıyordu.

e senin reel hayatın noldu amk okurken beynim gibildi

Kapıdan çıkmadan evvel bir kez daha ona sıkıca sarıldım. Ve ona güzel günlerin bizi beklediğini fısıldadım. Senin için geri geleceğim dedim. Ancak olur da gelemezsem beni unutma dedim ve çıktım kapıdan. Askerlerin toplandığı yere doğru atımı sürmeye başladım. Sabaha karşıydı. Güneşin ışıkları henüz yeni yeni ışımaya başlamıştı. Hava aydınlık ile karanlık arasındaydı henüz.

Bir çok askerimiz de öldürülmüştü kurulan tuzaktan ve pusudan dolayı. Artık az sayıdaydık. Önümüzden arkamızdan sağımızdan solumuzdan her yerden geliyorlardı. Okçuların okları yanımıza sağımıza solumuza düşüyordu. Çığlıkları duyuyordum. Ağlama seslerini duyuyordum. Yanan evleri barakaları kulübeleri görüyordum. Sanki zaman yavaşlamış da yavaş yavaş gözümün önünden geçiyor gibiydi. Askerimiz iyice azalmıştı. Belki de yüz kişi kalmıştık bilmiyordum. Onlarca askerin bana doğru koştuğunu gördüm. Alt edemeyecektim biliyordum. Ancak yine onurlu bir şekilde gerçek asker gibi ölecektim. Onlar yaklaştıkça ben kılıcımı savuruyordum. Artık gücüm de tükenmişti. Miğferimi kafamdan çıkarıp attım ve öyle devam edecektim.

Rez okurum

Ayraç 60 panpa

Ne oldu la adama kaçtımi

rezervuar kokuları

Rezzzzzzzzzz

reserved

reserved

Rizorvid

@211 mal