ortaçağdan bugüne reenkarnasyon hikayem

rezerve

Reserved

Arkadaşlar anlatmaya devam edeceğim. Şu an bir telefon görüşmesi yapıyorum, hem yazıp hem telefon ile konuşamıyorum.

kaçma oç anlat

bu arada sigarası olmayan arkadaşlara sigara ve çay ikram ediyorum. sigara kullanmayan arkadaşlara ise kahve ve acı çikolata ısmarlıyorum. bendensiniz bu gece.

Bir sigara yakayım dostlar, siz de bir sigara için. Sigara bitince yazmaya devam edeceğim.

Zaman aslında ilerlemek bilmiyordu benim için bu yığınak içerisinde. Çünkü içeride durum çok farklı bir hal almıştı. En azından dışarıda iken bu yabancı insanların çocuklarını kadınlarını askerlerini erkeklerini gözlemliyordum, köpekleri gözlemliyordum ve zaman bir şekilde mutlaka ilerliyordu ancak bu şekilde zaman geçmiyordu. Benim hala aklımda köyüm vardı. Öldürülen kadınların yalvar yakar hallerini, erkeklerin nasıl onurlu bir şekilde köyünü korumaya çalıştıklarını, çocukların bu mahşer görünümü vaziyetinde nasıl korku içinde kalıp bir o yana bir bu yana koşuşturduklarını ve öldüklerini. Köyümün nasıl yakıldığını. Hiçbiri gözümün önünden gitmiyordu ve sesleri kulaklarımın içinde yankılanıyordu.

Ancak ellerimi bağlamadı. Aslında sevinmiştim biraz. Çünkü elleri oynatamamak bir ayağın direğe bağlı olmaktan daha kötü bir durumdur diye düşünmüştüm. Sonunda ellerim serbestti. Asker dışarı çıktı ve kapıyı üzerime dıştan sürgüledi. Dışarıda yanına gelen askere birşeyler söyledi. Sanırım başıma bir de nöbetçi dikmişti ve gitmişti. En azından öyle tahmin ediyorum. Ben hala uyuşan bacaklarımın ve kollarımın etkisinde kalmıştım. Oynatmaya ve kendime gelmeye çalışıyordum. Dinç kalmam gerektiğini çok iyi biliyordum.

Geldim dostlar.

Bana bugün ve dün konuştuklarınızı anlatır mısın ne dedin o adama dedim. Açıklayacağım şeyler mutlaka bir sır olarak aramızda kalmalı dedi. Dahaklar sözü verir misin aramızda kalacağına dedi?

Kanım donmuştu, bu kadın dahaklar sözünü nerden biliyordu. Dilimizi nerden biliyordu. Şüphelenmeye başlamıştım iyiden iyiye. Be kadın sen dahaklar sözü nedir nerden bilirsin dedim.

Anlatmak için şimdi çok uzun sürem yok ancak geniş bir zamanda daha geniş anlatacağım dedi. Ve başladı anlatmaya bir kısmı.

"Ben yıllar önce küçükken saldırganlar köyümüzü yağmaladı, insanlarımızı öldürdü. O sırada annem ve ben gizlenmiştik. Daha sonra senin sabah gördüğün o komutan bizi gördü gizlendiğimiz yerde. Tabi o sıra sadece rütbesiz bir askerdi. Annem yalvararak benim canımı alıyorsunuz ancak onu öldürmeyin lütfen diyordu. ayaklarına kapanmıştı resmen. Bir annenin feryadını anlamış olacak ki beni kucağına alıp başka bir yere sakladı. Tam o sırada başka bir asker girdi içeri ve napıyorsun burada öldür çabuk onu diye bağırdı. Beni saklayan asker mecburen annemi öldürmek zorunda kaldı.

rezerved

Rezerved

reserved

devam panpa

Rezerv takipteyim :-)

Rizorv haci

reserved

reserved severim böyle hikayeleri bilim kurgu sinema sektörüde tak zaten yaz amk

Dostlar çok uykum var, yarın devam edeceğim hikayeye. Uyuyanlara iyi geceler, uyumayanlara da iyi eğlenceler.

Henüz sorumun cevabını bile alamamıştım. Bana neden birşey yapılmadı henüz. Neden bekletiliyordum en ufak bir fikrim yoktu. Kadın manevi babasına ne demişti bilmiyordum. Anlatmaya pek zamanı yoktu. Sadece bir sonraki gelişini dört gözle bekliyordum.

Ben kendi içimde düşünceye dalarken dışarıda bir iki bağırış sesi duydum. Ansızın bağrışlara sert bir ses ile yanıt geldi ve ortalıkta derin bir sessizlik oldu. Olayın ne olduğunu bilmiyordum ancak bir kadın ağlama sesi de geliyordu. içim ürperdi bir anda. Acaba tanıştığım kadın mıydı? Hayır o değilmiş diye bir oh geçirdim. Sesi farklıydı çünkü. Muhtemelen iki ev(aile) arasında bir anlaşmazlık çıkmış tam o sırada da komutan dışarıda iken bunları görmüş ve bağırmıştı. Bu sonucu çıkarmıştım.