ortaokuldayken kızlar beni taciz

ediyodu lan. nasıl bir travmadır allahım yarabbim düşündükçe gülerken ağlayasım geliyo ya.

kızlara karşı alerjisi olan bi insandım 3-4 sene öncesine kadar . zamanla bu durumu bi şekilde atlatmayı başardım. ama hasarları hala duruyo tabiki. neyse bu alerji nedir diye soranlar olabilir , anlatayım. küçüklüğümde (3-6 yaş arası) kızlarla çok iyi anlaşırdım . evcilik , saklambaç , doktorculuk ne varsa oynamışımdır. hehe .bi gün komşu kızıyla doktorculuk oynuyorduk onların evinde. tam kıza iğne vururken , annesi yakalamıştı odada .sırf bu yüzden annemle kızın annesi kavga etmişlerdi . hehe . bi daha onlara gittiğimizde doktorculuk yasak diye uyarıyolardı ama biz gizli gizli oynuyoduk . hatta evde kimse olmadığında birbirimiz çağırıp oynadığımız bile oluyodu. böyle doktorculuk , evcilik muhabbetine çok züt gördüğüm olmuştu . taaki ilkokul 1.sınıfa başlayana kadar...

edit : tek başlık altında okumak için :

http://ccc.incisozluk.cc/...@ortadakidedeninbozbykusu

ilk okula yazdırdıkları günden itibaren sosyal hayatım çok değişecekti. kayıt olduğum gün , heyecandan dudağımda uçuk çıkmıştı. sabırsızlık , heyecan ve biraz da korkuyla ilk günü beklemeye başlamıştım. korku ne alaka amk ? diceksiniz şimdi. onuda anlatayım . küçükken abimi , okuldan geldiğinde elinde , bir kağıtla ağlayarak içeri girdiğini gördüm.

iyi oku panpa . 3-4 sene önce atlattım diyorum bu durumu . o zamanlar daha bu durumun başlangıcı . hikayenin sonunu beklersen anlarsın

her neyse anlatmaya devam ediyorum

direk odaya girdi .kapıyı kapattı . o gün dedemler , amcamlarda bizdeydi . bi kaç dakika sonra babam misafir odasından çıktı . abimin yanına gitti . abim ağlamayı kesmişti , ama yüzünden hala kızarıklar vardı. gelsene lan içeri , dedenlere merhaba de dedi . abimde tamam geliyom şimdi diyerek üstünü değiştirmeye başladı . 1 dk sonra odaya gitti ve ellerini öptü. sonra biraz zaman geçtikten sonra , amcam abime karne nasıl diye sordu ? abim iyi diyerek geçiştirdi sadece . sonra dedem lafa girerek , hadi getir karneyide görelim dediler. abim odadan çıktı .

@13 ön yargını gibtirtmeden bi dinle be panpa.

5 dk geçti gelmedi . bizim goygoycu sülale başlamıştı muhabbete tabi . bizim ömerin dersleri hepsi 5 miş. çok başarılıymış gibisinden başladılar nispet yapmaya. babam kızıp , abimin yanına gitti . bende onun arkasından gittim . ama odaya girmedim salonda bekliyordum. babam hadi herkes seni bekliyo dedi abime . abim bişi demedi . babam kanepenin üstündeki karneyi aldı ve incelemeye başladı.

şok olmuştu . birden abime bağırmaya başladı . sonra kapıyı kapadı ama ben hala onları dinliyordum . sonradan abimin ağlama sesi geldi içerden . içerdekilerde duyuyodu be sesleri . sonra annem gelip yatıştırdı , biraz ortalığı abim içerde ağlıyodu. sonraki günler öğrendim ki abim sınıfta kalmış , babam o yüzden dövmüş abimi. o günden beri okul kötü bişey diye içime işlemiş . onun stresi vardır içimde . burayı çok uzattım farkındayım ve özür dileyerek devam ediyorum.

ilkokula başladığımda ilk günler kimseyi takmıyordum. sadece sarı kafalı bi çocukla arkadaş olmuştuk tenefüslerde filan hep onla takılırdık . öğretmenden korktuğum için derste hiç konuşmuyor sadece öğretmeni izliyordum. zaman geçtikçe alışmaya başladım . daha ilk günlerde diğerlerinin arasından sivrilmeyi başardım . öğretmen defterlerimizi açtırıp bizden bütün sayfaya düzgünce I çizmemizi istemişti. Bazı mallar koca sayfaya bi tane kocaman I çizip bırakıyordu. defteri yan tutan bile vardı amk. diğer kalanı ise bir sıra atlamadan çizdiği için I lar birleşiyo . kötü duruyodu. bense bir sıraya I çizdikten sonra , diğer sırayı boş bırakıyodum. böylelikle daha düzgün duruyodu. öğretmen çizdiklerimizi kontrol ederken , benim deftere bi baktı. karı şok oldu. resmen karıya ders vermiştim. koca öğretmen bi sıra atlamayı akıl edememişti. sonra bana aferin dedi ve benim defteri sırayla herkese göstererek , öyle çizmelerini istedi.

gururlanmıştım tabi , ama belli etmiyodum . herkes bana bakıyordu . sınıftaki ilk aferini ben almıştım . hocanında gözüne daha ilk günlerden girmiştim. bi kaç gün sonra , öğretmen derste aniden bana seslendi. tahtanın önüne çıkmamı istedi. çok korkmuştum. abimin anlattığı olaylar başıma gelceğini düşünüyodum. hatta ağlamamak için kendimi zor tuttum. titreyerek tahtanın önüne çıktım. daha sonra öğretmen yerinden kalktı ve yanıma geldi. elini havaya kaldırınca , gözlerimi kapadım . çok fena şaplağı yedik dedim kendi kendime. sonra omuzumda bir el hissetikten sonra gözlerimi hafif hafif açtım. herkes bana bakıyordu. öğretmen
ise sessiz ve düzenli olduğum için beni örnek öğrenci olduğumu söylüyodu. bir oh çektim. inanın örnek öğrenci olmanın zerre kadar önemi yoktu. dayak yemeden kurtulmuştum ya mutluydum. sıraya oturduğumda ise yine herkes imrenerek bana bakıyodu.

bir kaç hafta böyle harfleri çizmekle uğraştıktan sonra , artık okumayı öğrenecektik. öğrenmek ilk okuma bilen var diye sordu . 2 kişi parmak kaldırdı. hoca bunları tahtaya kaldırdı . biri kız , biri erkekti . kızı tahtaya çıktığında görünce çok acayip bişi oldu . ona baktıkça bakasım geliyordu . birden durduk yere heyecan basmıştı. utancımdan yüzüne bakamıyordum. ilk kez böyle bir şey oluyordu. çok garipti . bu arada öğretmen tahtaya bir cümle yazmıştı ve kızdan okumasını istedi. kız direk okudu. öğretmen kızı tebrik etti ve nerden öğrendiğini sordu . oda küçükken babasının öğrettiğini söyledi.

adeta hayran olmuştum bu kıza. hem zeki , hemde güzeldi. artık derslerde gözümü ondan alamıyacaktım. artık okul sıkıcı gelmiyordu . eve geldiğim andan itibaren , okula gitmeyi sabırsızlıkla bekliyordum. çok güzel bir duyguydu bu. artık okulada alışmıştım , o kadar önem vermiyodum . öğretmen korkum da geçmişti . kendimi çok rahat hissediyordum. arkadaşlarımda çoktu , tenefüste onlarla koşturuyor , oyun oynuyodum . bi gün bi çocukla kavga ettim . yakam koptu . önlüğüm buruşmuştu. ve terlemiştim.

zil çaldı içeri girdik . biraz zaman geçtikten sonra kendime geldim ve kıza bakarak hayal kurmaya başladım. birden öğretmenin sesiyle irkildim . yine tahtanın önüne çağırıyordu . gülerek çıktım . artık rahattım . dedim bu yine örnek öğrenci olarak göstercek heralde , cool bi şekilde kalktım tahtaya . hoca yine elini omzuma koydu . aha dedim başlıyoruz. sonra ardından bu ne üstünün başının hali dedi . yakanıda tak terbiyesiz dedi. şok olmuştum . söyleyecek bişi bulamadım . yakam koptu o yüzden takamıyorum bile diyemedim . gözlerim doldu . ardından ağzındaki sakızıda at çöpe diyerek azarladı . bütün sınıfın önünde rezil olmuştum . daha önemlisi ilk kez aşkı tattığım kızın önünde.

beyler giblenmiyosam uğraştırmayın beni . bi burdayım diyin , bi yorumda bulunun . şurda kimseye anlatmadığım hayatımı anlatıyorum.

iyi madem son 3 uptan sonra ben kaçar

gün geçtikçe bu kıza olan duygularım artıyordu . ona bakmaya bile kıyamıyordum. o derece , bi keresinde yanına gidip konuşayım dedim. dilim dolandı , konuaşadım , resmen bi kelime konuşamadım . kalbim öyle hızlı atıyordu ki duyacak ve rezil olacam diye korkuyordum. bi kaç saniye göz göze geldik ve bana güldü . bayılcak gibiydim . direk dışarı kaçtım . yine rezil olmuştum .

@32 yemin billah ediyorum ki zamanın varsa şu başlıktakileri oku bi

ama göz göze gelmemiz bile gelip onun bana gülmesi bile benim için bir ilerlemeydi. daha sonralarda sınıfta mert diye bi bin baş gösterdi. tam bi fırlama . hiperaktif bi çocuktu. babası mafyaydı. ve annesi 5. eşiydi. yani pgibolojik sorunlarıda vardı. kendini hep lider olarak görürdü. zamanla yanınada bi kaç dalkavuk bulmuştu. çete gibi bişi olmuşlardı.

sınıfın tembel ve haylaz grubu belli olmuştu. bense pek karışmazdım böyle şeylere . ilk senelerde sadece okula gider gelir , mahalledeki çocukluk arkadaşlarımla takılırdım.ama ileride bende bunlara özenecektim. neyse yeri gelince anlatırız onuda. devam ediyim . 2. sınıfa geçtiğimizde bu bin 2.sınıflar arasıında nam yapmayada başladı. herkes bunun babasının mafya olduğunu duymuştu biliyodu. bu yüzden de çekiniyodu. hatta hocalar bile uğraşmak istemiyodu bu çocukla.

@36,37 tek kelime ekgibsiz anlatıyorum beyler. %100 yaşamış olduğum şeyler. yemin edebilirim. ne kadar mafya mevzusu filan saçma gelsede gerçek söylüyorum. inanın bana.