aga bir şukuya bile devam ederim anlatıyım yeter

O gece 8.günümdü ne internet ne oyun var hiç birşey yok dıbına koyum neyse tabi rahat rahat 31 de çekemiyordum bu baya beni rahatsız etmeye başlamıştı. Kafaya koymuştum o dönemde 8 gün benim için rekordu ama korktuğum şey bi sabah kalktığımda her tarafın bembeyaz döl içinde olmasıydı çünkü anneannemle aynı odada kaldığımdan kadıncağızın böyle bir manzara ile karşı karşıya kalması hoş olmazdı. Kafaya koyduğum şey gece sabaha kadar uyumucam saat 4-5 gibi kalkıp 2 posta atıcam neyse o gece uyumadım mp3 playerdan müzik mi dersin 31 çekeceğimin heyecanımı dersin bir gram da uykum yoktu saate baktım saat tam 4.07 idi . Kalktım sessizce banyoya gittim uyanırlarsa benim asılma işi kalırdı. Üstelik babam durumu çakabilirdi. Kalktım başladım asılmaya bu sırada dışarıdan çığlık sesi geldi ben bir anda irkildim "lütfen, lütfen" diye sesler geliyordu . Dedim ulan birini mi gibiyorlar kalktım bir heyecan dışarıda gibiş arıyorum yok amk kafayı yiyecem zaten banyonun gördüğü taraf yüzde 90 çatı. O düşünceler geldi korktum yattım. Ama aklım hala seslerdeydi ince bir kadın sesi geliyordu.
o gece o düşüncelerle oracıkta uyuyup kalmıştım. ama korkudan odaya bile girememiş koltukta uyumuştum bir anda kendimi gene tuvalette buldum bu sefer üzerimde yırtılmış eski kahverengi elbiseler vardı . ve yaz olduğu halde üşüyor ve sarınacak birşey arıyordum gene çıktım banyodan derken gene o kadın sesi gelmeye başlamıştı bu sefer ses balkondan geliyordu koşturarak mutfağıda geçip balkona çıktım kapıyı açtım fakat bir şey beni çekiyordu giremiyordum. En sonda tokatlandığımı hissettim . Gözümü açtığımda bütün ev ahalisi başımda babam beni tokatlıyor annem ise ağlıyordu. Her tarafımdan terler akıyordu ama hala o kadının sesi kulaklarımda çınlıyordu. babam noldu oğlum bişey mi var falan diyordu tabi ben olayı anlatamayacağım için ya kabus gördüm çok kötüydü falan dedim yalan söylemek zorunda kalmıştım. oğlum bir şey varsa söyle diyerek ısrar ediyordu annem. ama fark ettiğim birşey vardı anneannem oturmuş gayet büyük bir sakinlikle bizi izliyordu. suratı asıktı, ve de çaresiz ce bana bakıyordu. bende ona kafamı çevirip baktığımda anında suratını yere çevirdi. sol elini çenesine sağ elini de dizine koydu yere öylece bakıyordu. herkes gittikten sonra anneannem yerinden kalktı. ben de sordum anneanneme bişey mi oldu diye. yok olum korktuk işte diye geçiştirmeye çalıştı fakat ben üstelemedim. belki de gerçekten korkmuştu bunu bilemezdim o anlık . evin bütün ışıkları açık uyudum o gece . rüyalarımda hep karanlık ışıksız bir yerde tek başıma gittiğim bir otobüs vardı. bu otobüsü ben kullanmıyordum fakat şoför mahali boştu. şaşırıyordum. uyanıyordum. uyuyordum gene aynı rüyaydı. sabah 7.35 de uyandım dışarı çıktım park çok yakındı hızla koşturarak parka gittim sanki bir şey takip ediyormuşçasına.