merdivenlerin başından kafama silgi atmıştı, o sıra kafam bozuktu, sınıf arkadaşlarımın dışlamasına mı yanayım, yıllardır birbirimizi tanıdığım arkadaşımın aynı okula yazıldığımızda beni görmezden gelmesine mi, bilmiyordum. Çocuğa öfkeli bir bakış fırlattım. Arkadaşlarının yanında olmasından gerek, bi gazla yanıma geldi ve artistlik yapıp ittirmeye kalktı. O an çocuğun saçlarından tutup yere yapıştırdım, nereye vuracağımı bilmiyorum dıbına koyim, boynuna boynuna parmak atıyor, kulaklarını çekiyordum, arkadaşları güç bela üstünden ayırdı beni. Çocuk da fırsatı bulduğu gibi kalkıp ağlaya ağlaya kaçmaya başladı. Ben de tabi iyice işkillendim, arkadaşları beni sıkıca tutmalarına rağmen çantayı ve üstümdeki ceketi çıkarıp onlardan sıyrılıp var gücümle kalabalığı yara yara çocuğu kovalıyordum. Bahçeye kadar koşturduk öyle.

Ders bitimiydi ve istiklal marşı için herkes sıralara diziliyordu, biraz daha kovaladıkdan sonra büyük bi çocuğun yanına gelip ağlaya ağlaya birşeyler söylüyor, beni üstüne doğru koşarken gördü, arkasından geldiğimi farketmemiş bile. iyice tırsıp çocuğun arkasına geçti, anladım ki abisiymiş amk. Orada abisiyle karşılaştım ve yüz yüze öyle birbirimize öfkeli bakışlar atıyorduk, en sonunda "çeh" diye bişey yapıp dönüp arkamı gittim. Abisi de kral adammış, o gün beni evire çevire dövebilirdi ama yapmadı. Geri döndüğümde çocuklar hala bekliyormuş amk, çantayı ve ceketi alıp ayrılmıştım. Bu da böyle gibimsonik bir anımdır.