-
26.
+3 -1Ayıldığımda neresi olduğunu bilmediğim lab benzeri bir yerdeydim. Elim bağlıydı. Karşımda 2 kişi vardı.Bir üstünde orak ve çekiç resmi bulunan bir tişört ve mini etek giymiş aslında çok güzel bir kız bir de 1.90 boyunda yarma gibi bir adam vardı. Kız yanıma yaklaştı. Normalde malı dikmem gerekecek bir andı ama korkudan balon sönmüştü. Kız beni dudaktan öptü ve kendini bana bırak hocam dedi. Elini saçlarıma attı ve okşadı. Sonra bir falçata çıkardı ve boynumun arkasına bir H harfi kazıdı. Artık direnme dedi.Biz kazanacağız ve senin gibi olan herkesi kendi aramıza katacağız dedi. Sonra burnuma eter tutup beni tekrar bayılttı. Kalktığımda devrimde çimenlerin ortasındaydım. Saat kaç diye bakacakken bir anda suratıma bir fıskiyeyle su fışkırdı. Saat tam 9 demekti bu.Bende korkunun yerini endişe bıraktı. Artık yurda gidemezdim. Vesely beni bu halde görse öldürürdü. Oracıkta uyudum.
Artık derslere de gitmiyordum. Gelecek hayallerim prof ünvanı paralar kızlar falan artık bir şey ifade etmiyordu. Sadece yaşamak istiyordum. Nasıl olduğu önemli değildi ama onurumla yaşamak istiyordum. insanları gördükçe ho ho hoo. diye kekeliyor sonra kendime engel oluyordum. Virüs beni ele geçirdikçe ben ona direniyordum. Sonra aklıma ailem geldi. Onlar da bu hocam a baya maruz kalmışlardı. Aradım konuştum biraz. Hiçbir sorunları yoktu. Sadece annem guatr babam ise şeker için kontrole gitmişti. Tabi ya onları hastalık nasıl etkilesin. Hastalıklı hücrelerde virüsün ne işi olacaktı. Belkide hastalıktan kurtuluşumun tek yolu başka bir hastalık olacaktı. -
27.
09.yurttan yazıyorum şuan nerdesin lan :D
-
-
1.
02 deyim ilk senem burada
-
1.
-
28.
0Rezertertip
-
29.
+4Belki tüm hayatımı riske edecektim ama vesely e gitmeye karar verdim. Gittim yanına ve her şeyi anlattım. Yardım için yalvardım.Her zaman yaptığı gibi yumruğunu sıktı ama gerisi gelmedi. Sana benden zarar gelmez dedi.Çünkü bana çok alışmış.Çok fazla ortak yönümüz ve benzer ideallerimiz vardı.Biz birdik adeta.Üstüme tam anlamıyla bir koruyucu kıyafet geçirdi ve beni toplandıkları yere zütürdü. Biyolog beni öldürmeyecek bir bakteriyel hastalık enjekte edeceğini söyledi. Buldu bir şeyler ve iğneledi bana. itiraz hakkım yoktu. Sonra bir anda ateşim yükselmeye başladı. Baygınlık geçiriyodum.1 saat sonra öksürükler takip etti bunu. Ayrıca boynumda tuhaf bir ağrı hissettim. Vesely boynuma baktı.H yazısı yavaş yavaş siliniyordu. Kekelemem ve kendimle mücadele etmeyi bıraktım.Ama hastalığın iyileşmesine izin veremezdim.Çünkü virüs içimde kuluçkaya yatmış olabilirdi.Bir süre daha muayene ettiler beni. Galiba 10 gün kadar orada müşahade altında kaldım. Artık iyi gibiydim. Hastalık da etkisini azalttı. Ateşim düşmüştü ama hala öksürüyordum. Berbat bir haldeydim. Artık saçım sakalım birbirine karışmıştı. Hayattan bıkmıştım. Buradan kurtulmak istiyordum ama imkanı yoktu. Kendi keyfim için virüsü okuldan dışarı salamazdım.Çaresizce odama çıktım ve odamın kapısında bir gazete gördüm. Hocam gazetesi. Aldım ve okudum. Okuldaki etkinlikler falan yazıyordu.Bir de haber falan vardı.Ama son sayfayı açınca işimin bitmek üzere olduğunu hissettim.Bu sana son uyarımız hocam.Tam sayfa basılmıştı bu yazı.
-
30.
+2beyler bi üstümü değişiyom kot gömlekle boğulacam siz çayları tazeleyin.
-
31.
0Yaz bin sabaha kadar burdayım
-
-
1.
0az kaldı ya uzatmayacam
-
1.
-
32.
+4Birkaç dakika sonra dama paldır küldür bir herif girdi. Komünist bir eylem için broşür dağıtıyordu.Çük kadar bişeydi ve tipi down sendromlulara benziyordu. Artık son radleydi bu.Geleceğim yoktu artık zaten. Virüs yine evrilmiş ve yine kekelemeye başlamıştım. Kaybedecek bir şeyim yoktu.Çektim içeri ve adamı dövmeye başladı. Yalvarırım hocam dur hocam falan dese de bu beni sadece daha çok çıldırtıyordu.Bu şerefsizi dövdükçe zevk alıyordum. Sonunda şuurunun gitmeye başladığını fark edince kendimi frenledim ve bu salağı ayılttım.ne yapacaktım.Öldürsem bu acıyı hapisane duvarlarında çekecektim. Yaşatsam beni bir ordunun basması an meselesiydi. Bıraktım ve ben de kaçtım. Param kartım ve telefonum bendeydi. sırt çantama da iki üç kıyafet tıkıştırdım.A1 e kadar koşmaya başladım. Kekelemelerim devam ettiğim için otostoptan bile korkuyordum.Tam a1 e ulaştığımda bir baktım komünistler eylem için yolu kapamış slogan falan atıyorlar.En önde de asistan olan oç. kendimi göstermeden geri döndüm. Diğer çıkışları tuttuklarını da öğrendim. Büyük bir eylemdi bu.Acıkmıştım. Yemek yemeye gittim. Yemekhane tehlikeli olabilirdi.Çatıya gittim. Yedim birşeyler. Artık son çarem orman içinden kaçmaktı. Gözümü kararttım ve daldım ormaana.Bir süre yürüdüm ancak artık gücüm tükeniyordu.Ve boynumda o tarifsiz acı tekrar nüksetti.H harfinin her zerresini hissediyordum boynumda.Ve o acıyla orada bayıldım.
-
33.
+3son parçayı yazacam beyler şu şarkı eşliğinde okursanız güzel olur https://www.youtube.com/watch?v=vSkb0kDacjs
edit:10 dk müsade verin fener gol atmış <3
edit 2: şarkıyı 1.14 ten başlatın -
34.
+6Artık kekelerken bile acı çekiyordum. Galiba bitiyordu mücadelem. Benim mücadelem buraya kadardı belki.Ama başkaları hala mücadele edeckti. inanıyordum buna.Bu konuyla ilgili tüm deneyimlerimi bir yere aktarmaya karar verdim. Kağıda yazsam kolayca imha edilebilirdi. Kendime ait bir blog açsam kimsenin haberi olmazdı. Başvuracağim tek bir yer kalmıştı. inci sözlük. Hemen yurt odama gittim. Vesely zaten durumun ciddiyetini anlayıp odayı tahliye etmişti. Bense zaten hastaydım artık daha fazla ilişmezlerdi.Çıkardım bilgisayarımı. Size saatlerdir bu hikayeyi yazıyorum. Okuyun bilin mücadelemi anlatın devam ettirin.Bu düzen daha fazla hakim olmasın buraya. Size vasiyetimdir. Bunlar size son cümlelerim. Hakkınızı helal edin. Hepinize iyi akşamlar ... "hocam"
-
35.
0Rez sonra okurum
-
-
1.
0bitirdim sondu bu
-
2.
+1Sarjim az panpa
-
1.
-
36.
+3hikaye sona geldi ve sanırım ben de bu lanet dönüşümü tamamladım hocamlar. Aslında o kadar da kötü değilmiş sadece artık cc almak için daha çok çalışmam gerekecek.Bi de öne çıkmış hikaye sağ olun canlar
-
37.
0Fenerbahçe maçı izlemeyip basket takımından ayrılınca odtülü oluyosak bizim seri bozuk üretimmiş.
-
-
1.
0ayrılmak mesele değil o boş vekti ineklemeye harcıyon zor ve bir daha asla yaşamak istemeyeceğim bi dönem şimdi de çalışıyorum ama saatlerim rahat peşimden koşan yok ve sevdiğim işi yapıyorum
edit:odtüde 2 yıllık bölüm de var aslında üniye girmek zor değil belli başlı bölümlere girmek sıkıntı ama -
2.
-3Ay ben bunu nasıl düşünememiştim! Teşekkür ederim panpa aydınlandım.
Edit: başka bir şeyden söz ediyordum. Çok ince de yazmamışım, düşün dur. -
3.
0sen düşünme ak
diğerleri 1 -
1.
-
38.
0özet geçin amk
-
39.
+1Bitirdim hikayeni bilader gerçekten sürükleyici bir o kadar da sürrealist olsada odtünün zihniyetinin amk
-
-
1.
0hacı burda her kafadan adam var sadece anıranların sesi biraz fazla çıkıyor onları görüyorsunuz diyeyim
-
2.
0illaki * benimde tanıdık 1-2 arkadaş var odtüde okuyan ama adı çıkmış 9 A inmez 8 e,o değilde özelden mesaj atmaya çalıştım göndermedim yenisin dedi müsait olduğun bi ara yazacağım mesajı cevaplarsan sevinirim
-
3.
0olur ne demek
diğerleri 1 -
1.
-
40.
+2ne anlatacan diye bakarken hoca muhabbetine iyi kurgu yapmışsın. müşteriler geliyo hocam diyom nerden anladın hoca olduğumu diyo bazıları amk *
-
-
1.
0şaka bi yana cidden samimiyetsiz buluyorum hocamlar hocams seni seviyorum hocam bunlar cidden gördüğüm şeylerdi
-
1.
-
41.
+1Güzel hikaye okunur
Okuyun picler -
42.
0Harry Potter ve Donanimhaber Dünyası
-
-
1.
+1harry ile alakası yok rohanın hikayesi var onla ilgili hastalığın çözümünü world war z filminden esinlendim ama farklı bir son yazdım filmde kür işe yarıyordu kalanı da benim hikaye
-
2.
0donanımhaberdeki muhabbetleri protesto etmek istemiştim, pek te akıllıca birşey bulamadım...
-
3.
0donanımhaber e kazara 1 2 girmişimdir arama yaparken o kadar ondan çakamadım olayı neyse sktr et
diğerleri 1 -
1.
-
43.
+1ananı gibeyim hocam güldüm ;)
-
44.
0Fotoğraftaki simgeyi Deniz topu sandım amk
-
45.
0göz rengi attı dan sonrasını okumadım amkoymuşsun olayın ya bende ciddili bişey sandıydım
-
-
1.
0burada otobiyografisini yazanlar haricinde ciddi hikaye pek olmuyor yok onu gibtim buna domaldım alayı kolpa
-
1.