Adına vesely diyelim oda arkadaşımın. Aslında 16 yaşında bir ergen gibi duruyor ancak okuldaki son senesi ve baya bilgili ve gezip görmiş bir adam. Hasgibtir bir de oda arkadaşı işi vardı. Adam hazırlık dahil 5 senedir burda ve hasta olması kesindi. Adamın ufak tefek oluşundan cesaret alıp kurallarımı koydum. Odanın yarısı senin yarısı benim dedim. Adam bana laf anlatmaya çalışıyor ve biraz sınirli bakıyordu. Virüsün insanların gücünğü artırıp arttırmadığını bilmiyordum o yüzden ben de temkinli durmaya başladım.1 saat falan konuştuk ama adam 1 kelime bile hocam demedi.Bu bir tuzak olabilirdi.Ama olmayabilirdi de.Güvenemiyorum hocam da çıkabilir. Neyse panik ve yorgunlukla uyuyakaldım. Burada uyumak demek artık 10000 tane virüslü manyağa güvenmek demekti. Ertesi gün ders vardı.2 fizik 2 matematik.Çok fazla ders yoktu yani öğleden sonra serbesttim. Derslerde bir şey dikkatimi çekti. Misal hoca soru soruyordu. Sınıftan 4-5 kişi hariç kimseden çıt çıkmıyordu. Adam hep aynı kişilerden cevap almaktan bıkmış olacak kaldırdı birini rastgele ayağa.Bu arada okuyan liseliler varsa duyurayım ünide hocam bu ders tanışalım sonra başlarız diye bi mantık yok adam direk açar başlar sizi de giblemez. Neyse adama gayet kolay bir limit sorusu sordu ama adam bön bön baktı. Sonra gözleri kaydı tıpkı o basketbol seçmelerindeki adamlara olanlar gibi.Ama sadece yerine oturdu. Yahu bulunduğum amfideki adamlar belli dereceler yaparak gelmiş kişiler nasıl olur bu.Yoksa bu virüs insanları aptallaştırıyor muydu. Bunu öğrenmek için o akıllı 4 arkadaşla konuşmaya karar verdim. Zaten hepsi ankarada aynı liseden mezun olmuşlar. Tesadüfe bak ak.Ben de selam verip aralarına karıştım. Tanıştık konuştuk ama onlar da hiç o kodumun kelimesini söylemedi.Çayları getiren kız bize buyrun hocam dedi ama onlar bir şey demedi. Hipotezim doğrulanır gibiydi ama bir kesinliği yoktu. Müsade isteyip çıktım ordan ve ilk tanıştığım grubu bulup yanlarına gittim. Benden 2 dakika sonra bi tane tipini gibtiğim geldi ve merhaba hocamlar dedi. Hocamı anladık da hocamlar ne yahu. Sonra 1 kişi daha geldi ve oo hocams nasılsınız dedi. Yanlış yazmadım ha hocams o bildiğimiz hocams. Virüs cidden hızlı bir biçimde evrilmiş ve cidden akıllı adamları gerizekalıya çevirmişti. Hayatta güvenebileceğim tek varlığı kaybetme korkusunu hissettim iliklerime kadar.Ve hala virüsün nasıl yayıldığına dair bir kaynak bulamamıştım.

gibleyen adam sayısı az gibi aslında kesip kesip birkaç güne bölsem daha çok okunurdu ama insanları kursağında bırakmak benlik bir huy değil. neyse devam şarkıyı da açın. indik aşağı doğru.Bir koridoru bitirdikten sonra kocaman bir hole çıktık. Orada 50 kadar adam vardı. Herhalde sözü edilen yer altı tünelleri bunlardı.Her biri belirli odalardan gelen adamlarmış. Neyse orada kürsü gibi bir yer vardı.Bi baktım vesely artist artist kürsüye yürüyor.Bi öksürdü ve başladı konuşmaya. Nemanja arkadaşımız aramıza katıldı kendisine hoşgeldin diyin.Bu melun virüse karşı vereceğimiz mücadelenin bir parçasıdır o artık.Vay amk tarikat kurmuş pekekentler. Dahası 16 lık ergen dediğim vesely başkanlarıymış yaktın beni vesely. Gittim konuştum bununla. Artık gerçekten konuşuyordum.Tam da tahmin ettiğim gibi adamlar virüsün kaynağının komünist örgütlenmeler olduğunu doğrulamıştı. Virüs ise sandığım gibi bir plan olarak değil tesadüfen ortaya çıkmıştı.Bu mal komünistlerden biri not korkusuyla soru sormak için hocayı aramış. Oradaki görevlilerden birini hoca zannedip ona hocam demiş.ilk başta dangalak yerine koyup baya gülmüşler ancak bu hocam esprisi önce birkaç kişiye oradan da hatırı sayılır bir topluluğa yayılınca bu ak örgütleri bunları kendi emellerine alet etmiş. Kaynağı bulduk ama nasıl mücadele edecektik? Keşke okulda bir tıp fakültesi olsaydı. Eldeki biyologlar kür için uğraşıyor geri kalanlar ise izole kıyafetler üzerinde çalışıyordu.Ama bu kıyafetler öylece belli olmamalıydı. Binlerce kişiye karşı 50 kişi gibilirdik her türlü. Neyse toplantı bitmiş ancak kimse bir yere gitmemişti.O gün ne olursa olsun çalışacak ve somut bir şeyler elde edecektik.Ben bir yol buldum ama çok zorlama ve tehlikeliydi. Karbonfiber ve kurşundan bir kıyafet iyi olabilirdi. Soğukların bastırmasıyla giyeceğim montla da kamufle edebilirdim.Ama haddienden fazla kurşun beni zehirleyebileceği gibi yapımı neredeyse imkansızdı. Başka birisi ise daha akıllıca bir fikir önerdi. Elektrik elektronik bölümünden meun ve biyomedikal üzerine master yapmış bir kız vardı. Lisans eğitimini 4 ortalama masteri 3.85 ile tamamlamış. Hastalık buna etki etmiş olamazdı. Benden buradan ayrılmamı ve onunla konuşmamı istedi.Onu esir alma şansları hiç olmamış aksine çekinmişler. Bende ise deli cesareti vardı bir miktar.Özellikle vesely ilk gün kendisine yan çizdiğimi anlatınca işin cesaret kısmı için biçilmiş kaftan olabileceğimi düşünmüşler. Ulan 16 lık vesely nere pgibomanyak vesely nere ama yapacak bir şey yok. Gittim asistanın yanına. Mühendislik binalarına tünel çıkıyomuş 5 dk sürmedi bulmam. Kız oradaydı ve bir devre ile uğraşıyordu. Tabi neyin nesi anlamadım ben daha yeniyim. Kız bir anda arkasını döndü ve ne işin var burada dedi.Ben de olan biten her şeyi anlattım.Ama kendi adıma konuştum. Tarikatın adını verme demişti vesely. Kız beni yanına çağırdı.1 dakika kadar bana boş boş baktı. Sonra bir an boynunun arkasındaki H harfini fark ettim ve aynı anda kafamda müthiş bir acı hissedip bayıldım.