fabrikasyon hatası gibi birşeydir. aniden
cahit sıtkı tarancı'nın
yaş 35 şiirinin okunmasıyla başlar, özellikle yağmurlu bir günde elde kocaman bir fincan kahve içerek denizi izlemekle hızlanır pgiboloğun "bardağa dolu tarafından bakın daha yaşayacağınız sayısız mutlu an var, gezin tozun siz çok iyisiniz siz aslansiniz... " gazıyla biter. ancak sistem seni bırakmaz elbette, iki gün sonra harıl harıl çalışırken bu farkındalıktan eser bile kalmadığını farkedeceksin. çünkü hayat böyleymiş diyeceksin.
