1. 26.
    0
    Sonra babamın öl ölde kurtulalım lafı geldi aklıma. Hayatım boyunca babamın hiçbirdediğini yapmamıştım. Yapsamda tam olarak becerememiştim. Sanırım elime ilk defa güzel bir fırsat geçmişti. Kendimi öldürmeye karar verdim. Kalabalık bir caddedeki binalardan birini seçtim ve çıktım birinin çatısına.
    ···
  2. 27.
    0
    Binanın aşşağısında toplanan kalabalığa bakıyordum ve hepsinin ne kadarda sahte olduğunu düşünüyordum. Aşşağıya baktığımda herkes işinde gücündeydi bana kimse bakmıyorlardı. Aşşağıya doğru bağırdım bakın lan huur çocukları öldürecem lan kendimi bakın bi buraya dedim. Bir anda aşağıda bi toplaşma meydana geldi.
    ···
  3. 28.
    0
    Bende açtım gibimi işedim üstlerine doğru. Nasılda kaçışıyorlardı bin kuruları. Aşşağıya bi polis otosu geldi. Dur evladım öldürme kendini niye öldüreceksin ne istiyorsun dediler. Bende birşey istemiyorum dedim. Sadece babam ölmemi istedi o kadar sizlik birşey yok dedim. Yarım saat boyunca polisler ve çevredeki halk atlamamam için ellerinden geleni yaptılar. Bu durum çok tuhaftı. Onlara küfür ediyordum ve üstlerine işiyordum yine ölmemi istemiyorlardı. Bi konuşma yapmanın vakti geldi diyerek bağırmaya başladım.
    ···
  4. 29.
    0
    Bana bakın! size huur çocuğu diyorum üstünüze işiyorum. Ve bana atlama lütfen diye yalvarıyorsunuz. Siz ne tuhaf insanlarsınız. Bütün bunları yanınızda yapsam beni linç ederek öldürürsünüz. Ki başka zaman yaptığımda genelde karşılaştığım şeyler yumruklar veya tekmeler oluyor. Ölmememi neden istiyorsunuz ha! Beni yeterince dövmediniz diye mi. Yeterince acı çekmedim diye mi. Mantıklı bir açıklaması olan yoksa atlıyorum diye bağırdım. Derin bir sessizlik oldu. Ve bu uzun konuşmaya gelen tek cevap. Atlama oldu. Kendimi bıraktım boşluğa. Rüzgar giyisilerimin içinde tüm bedenimi okşuyordu ve gözlerim kapalı bir şekilde aşşağıya düşerken hiç olmadığım kadar mutluydum. Ölecektim galiba.
    ···
  5. 30.
    0
    Tam aha öldüm derken itfaiyenin brandasına takıldım ve ölümden kurtuldum.. Babam beni kucaklayıp öpüyordu. Kalabalıkta sevinçli bir hareketlilik vardı. Gözlerim halen kapalıydı. Gözlerimi açtığımda babam beni havaya doğru kaldırdı. Kalabalığa doğru baktığımda herşey slow motion olmuştu. Bana mutlu bir şekilde bakıyorlardı. Derince bir nefes çektim içime. Ses tellerimin birbirine her çarpışını ve ağız hareketlerimin ortaya çıkardığı o eşsiz ses frekansımı tüm insaların kulaklarında o muhteşem sıfata dönüştürüyordum. huur çocukları.

    SON
    ···
  6. 31.
    0
    Ahaha super panpa devam +baslik takip
    ···
  7. 32.
    0
    sağol panpa ama bitirdim hikayeyi.
    ···
  8. 33.
    0
    takibe aldım şukularını da yalatırım bi ara
    ···
  9. 34.
    0
    ahah huur çocuğu şuku
    ···
  10. 35.
    0
    huur çocukluğu sıfatı adlı bu hikayede yazarın vurgulamak istediği hayatın huur olduğu. Yeryüzünde yaşayan insanların 12 yaşında bıçaklanma yaşı gelmiş çocuklar olduğudur.
    ···